Werken
(1883)–Samuel Coster–
Auteursrechtvrij
[pagina 356]
| |
Lab. Dat sel zo veul beduyen datje jou slapen sult laten staan.
Ian. Me kop doetme zoo sier. L. 't Best datter of is je selter niet op gaan.
Ian. By den accermenten Labbekack. L. By den Accermenten Jan Hen?
Ian. 't Is om zijn vijf sinnen te missen. Gort wijf je weet noch niet wie dat ick ben.
1630.[regelnummer]
Lab. Ja wel waar wiljer me heen? 'k wil hebben datje waackt.
Ian. Je kentme noch niet. L. O vryer, zo wel al had jcje selver emaact.
Zo mocht ickje niet beter kennen, op, op, seg ick, op, of 'twortje beurt.
Ian. Och mijn blaas die barst, men hert dat parst, me kop die scheurt.
Me pols die jaacht, me darmen ramlen, 'tkomt zoo vijf menten op me buyck an.
1635.[regelnummer]
Lab. Ja wel ick scheur mijn reusel en maacker een huyck van,
Ian. Dat meuchje doen. L. Op seg ick, en swijchtme stil.
En wort strack ghesongt. I. Ken ick gesongt worden as ick wil?
Ick bin by den accremente sieck. L. Ick schijt inje ghevloeck,
Hier, hier, seg ick; laat sien wat isser sieck je hooft of de doeck?
1640.[regelnummer]
Ick deynck datje sieckte niet veul om 't lijf het.
Ian. Hoe is ien man oock ebruyt die en quaat wijf het.
Lab. Hoe is ien wijf eplaacht die sulcken Jan Hen tot en man het,
Die-ter met eten en drincken en leech gaan alle daach op an set,
Of sen goedt vijf schelling was, en juyst ist ien daalder min.
1645.[regelnummer]
Staat op seg ick jou lijf wt, staat op, en doetme sin,
Je bint by men zolen zo mal dat ick me van uwen 't wege schaam.
Ian. Wat praat dat Vrou-mensch en hope goets in ien naam,
Een aar souwer drie reysen ghenoch an hebben te kallen,
Lab. Wat preutelje al? wat kakelje al? I. Niet met allen.
1650.[regelnummer]
Allijckwel wijf songer jocken ick bin niet wel te pas,
Ick bevoelme niet wel, me dunckt dattet wel orber was,
Datje de Doctoor, hier ongse miester Ergo, iens ontboot.
Lab. 'k Sou jou en Doctoor halen? he! ja rotte-kruyt, neen, neen, jen hebt gien noot.
Siet den bloedt iens legghen, wat maackt hy en ghetier.
1655.[regelnummer]
Ian. Niemant hinckter sie 'k wel van ien aar mans sier,
Je wiltme niet ghelooven, maar ick bin allijckewel sieck.
| |
[pagina 357]
| |
Lab. Me dunckt dat ick half en tijdt mit jou leg en quacksalf en klieck.
Schijt Doctoren, 'k seg datte-we wel jen hope ghelts in de Aptekery versmoren.
Ian. Of jy en paarts-vel waart, ick hou veul van Doctoren.
1660.[regelnummer]
Daar is Miester Ergo die ken kijcken op ien prick,
Of me kamer-gang dun sel wesen of dick.
Hy weet het zoo nauw, al was hy deur inne weer deur men darremen ekropen.
Siet daar ick heb nou schier by al de Doctoren van de stadt elopen,
Maar ick vijnder niet ien zo ervaren en zo wis,
1665.[regelnummer]
Noch zo spits-sinnich in 't bekijcken vande pis,
As die voorschreven Doctor, siet daar ick segje dat,
Hy het gien weer-ga in 't hiele langt, ick laat staan inde stadt,
Ick loof niet of hy het en wijl huys-vesting ehadt inme blaas.
Lab. Ist miester ergo, ist Jan hen, tis en paar, je bint bey even dwaas.
1670.[regelnummer]
Kijck en reys, asme vanden Duyvel praat is hyer gemeenlijck ontrent,
't Is ien fatsoenje, ick sach me leven gien holbolliger vent,
Dit is ien Doctor, waar wiljer me heen? I. Wat binje ooc ien lary.
| |
Viifde bedriif. Tvveede toneel.
Doc. En Medicina potest instantia gata Morari.
Lab. Preutel, preutel, preutel, wat schort de kaarl, is hy droncken?
1675.[regelnummer]
Ian. Hy praat Latijn, daar moeten de Doctoren wat me proncken,
Ey roept en reys, ic sell'me pols laten voelen, en sien wat hyer of seyt.
Lab. Hey Doctor komt hier ien reys vaar, en geeftme iens bescheyt
Wat dat deuse man toch let, hy lijct gesont en hy veynst hem sieck.
Ian. Ick bin niet sieck, en ooc niet gesongt, maar ic bin zo wat wieck.
1680.[regelnummer]
Doc. Intelligo, intelligo, valutudinaris prebe mani, gheeftme je hant.
Ian. Wat duncktje wijf van sucken man, het hy gien verstant?
Doc. De pols had der Hern redelijcke goet, ic wol dat y dyne urijn had bewaart.
Ian. Wat is dat te seggen? D. Hatter dijn seyc niet vergaart?
| |
[pagina 358]
| |
Ian. Ick verstaje niet. L. Pis wil hy seggen, hy praat op zijn knoets, hoe binje dus plomp?
1685.[regelnummer]
Die sou hy dan bekijcken in ien ouwe klomp.
Ian. Swijcht Meer. Jaa 'k heer ick hebse bewaart, ick hebme pis ehouwen.
Doc. Lang ein maal her dat ick en dan mach beschouwen.
Lab. Kenje hum van zijn luyheyt genesen ick seg dattet veul is.
Ian. Ick seg dat ien quaat wijf argher as de beul is.
1690.[regelnummer]
Hier isme pis. Wat hebje ongheschickte manieren.
Doc. Toe dan dat ick den uryne maar mach visitieren.
Mijnder zielen de kaarl is gaar kranck. I. Wat segje nou, datme niet en schort?
Altijt kijfje noch op-me. L. Dat doet datje altijt legt en knort,
Altijt steenje, altijt pruylje, altijt hangtje lip.
1695.[regelnummer]
Doc. Gein wonder Tammoyselle, de kaarl het de pip.
Lab. De pip? ick hebt me leve daghen niet ehoort:
't Is best datmen hem dan ien veertjen deur sen neus boort.
Kom hier, staat stil, laat icker ien trecken wtje naars.
Ian. Oy Labbekack, oy jou Meer, slappermenten jou besete flaars.
1700.[regelnummer]
Lab. Hoe dus kleyn siert? je bint ien man assen reus,
Je moeter al bet an vaar, nou moet het noch deur je neus,
Stae stil, seg ick, dan selt niet half zo sier doen.
Ian. Ey haalt en Barbier. L. Ick kant zo wel as ien barbier doen.
Ian. O gans saccarliden wijf siet waarje boort.
1705.[regelnummer]
O bloemerhelte Labbekack je doetme sier, moort, moort, moort.
Lab. Wel wat rasen is dit? wat soume dus tieren? wat sou dit lijcken?
Ian. Wel hey, wel hey seg ick, wel hey, ick ken niet kijcken.
Lab. Nou moytjes me vaar, weest te vreen, so selje bet'ren.
Ian. We mosten malkaar zo niet veul naa 't gat vet'ren.
1710.[regelnummer]
Lab. Hola, daar is theerschip. I. Ic word gesont: och tis sucken goen hals.
Hebje al kruyen epluct? D. Ja. I. Nu sel de kunst goet zijn of vals.
| |
[pagina 359]
| |
Viifde bedriif. Derde toneel.
Rodomont, Schiltknaap, Ian Hen, Labbekack, Doctor, met noch eenighe stommen.
Rod. Om deez' tijdt s'jaars ist hier te landt noch al wat kout:
't Sa dienaar, stoockt wat op, dit telgh-rijcke wout
Dat levert houts ghenoech. Leg aan al, laat ons branden
1715.[regelnummer]
En blakeren, terwijl wy hier inde waranden
En stille wildernis, ontrent het schuwe Vee,
Dus eensaam toeven. Sa, elck Ridder neem zijn stee.
Wel aan mijn mannen! ghy voortreffelijcke Ridd'ren,
Die door u daden doet het trotse Vranckrijck sidd'ren,
1720.[regelnummer]
Zijt vrolijck met u Vorst, wiens eel ghemoedt en sin
Verheucht is door de Wijn, ontsteken door de min
Van Isabella, diens gelijck ick noyt ghevonden
En heb in schoonheyt: 'k meen dat Venus haar ghesonden
Heeft op de Werelt, tot een proef, of eenich man
1725.[regelnummer]
So koudt is van natuur die onghevoelijck kan
Haar minne wederstaan, die 't alles gaat te boven.
Neen Isabella, neen, al most ick u beloven,
Dat ick u nummermeer na deze tijdt en sou
Meer quellen om 't ghenot van uwe liefd', Me-vrou,
1730.[regelnummer]
't Is waar, ick hebt ghedaan, dan sonder eens te letten
Datmen de minne niet verbinden mocht met wetten,
Maar datmen de natuur, die ons een God verstreckt,
Moet volgen allesins, waar heen datz'ons oock treckt,
So voel ick my dan door des goe natuurs behaghen,
1735.[regelnummer]
Nu gantschelijck van mijn beloften weer ontslaghen.
Want beter breeckt-men een ghedaan belofte zot,
Als datmen wederstaat de goe natuur en Godt,
Wiens wetten niet en staan de menschen te versuymen.
Sa dienaar schenckme daar, laat nu de beker schuymen,
1740.[regelnummer]
En vultse bellent tot de rand toe dat het bruyst,
't Is nu de beste man die 't aldermeeste buyst,
En my verheughen kan met juyteren, dansen, springhen!
| |
[pagina 360]
| |
Maar wat gheluyt is dat? daar hoor ick ljeflijck singhen.
Hola, wat zal dit zijn? dit is mijn lieve Bruyt.
1745.[regelnummer]
Wat zal dit toestel zijn? wel wat of dit beduyt?
Maar sacht. Wien sou sy toch het herte niet bekoren
Met haar ghevallicheydt? sus, luystert eens, laat horen.
| |
Viifde bedriif. Vierde tooneel.
Isabella. Rodomont. Schilt-knaap.
Isab. Yd'le wereltlijcke mensch, die na wensch
Soeckt gherustich lustich leven,
1750.[regelnummer]
In den pracht en overvloedt, die 't ghemoet
Niet dan alle quelling gheven:
Zijt met 't geen u God toe voeght, wel vernoeght,
Soeckt de rust zo by u selven:
Maar betracht niet met ghewelt, onder 't ghelt
1755.[regelnummer]
V gherustheyt te bedelven.
Niemant leeft van 't overschot: maar de Godt
Die 't gheliefden u te schencken,
Gaft u niet als eyghen goedt; neen, ghy moet
Daar den armen me bedencken.
1760.[regelnummer]
Och of ick dat had bedocht, en volbrocht
In mijn weeld' die niet mocht derven,
'k Maackte dan ter Werelt niet, gheen verdriet,
In dit mijn aanstaande sterven.
Rod. Mijn Isabella, Lief! al u ghevallicheden
1765.[regelnummer]
Verdienen dat ghy wordt van Princen aanghebeden.
Ick zweer u dat Me-vrou dat ghy my hebt gherooft
| |
[pagina 361]
| |
Het hert wt deze borst: had ick het niet belooft
V kuys te laten, 'k sout u wislijck niet beloven;
Maar wt u bosem dat u vriend'lijck hertge roven.
1770.[regelnummer]
Minlijcke Vrou! gheteelt by Venus en Jupijn,
Segt my, mijn waarde, wat zal deze toestel zijn?
Isab. Dit werck en ken alleen niet zijn volbrocht door kruyden,
Maar oock door anders wat, of 't sou niet veel beduyden.
't Is niet alleens, mijn Heer! wie dat de kruyden pluyckt,
1775.[regelnummer]
Ghepluckt ist niet alleens hoe datmense ghebruyckt.
't Is oock niet eveleens waar me men die gaat koken,
Noch oock niet eveleens waar me men 't vyer gaat stoken:
Neen Ridder, maar men moet op alles nemen acht,
Oft anders was het kruyt hier toe van geender kracht.
1780.[regelnummer]
Een Maget moet het zijn beneen de sesthien jaren,
Die 't moet ontrent der Zonnen ondergang vergaren.
't Moet zijn ghekoockt, mijn Heer, in eenen aarden vat,
Daar noyt te voren in gheweest is eenich nat.
't Moet zijn gekoockt, mijn Heer, in 'twater vande stroomen,
1785.[regelnummer]
En luchtich op-ghezoon by hout van pop'le boomen,
Tot dat het koockt, mijn Heer, en schuymend' over ziet,
Of al de krachten van de kruyden waren niet:
Maar dit alzo ghedaan, en dan daar me ghewassen,
Behoeftmen noch op staal noch op gheweer te passen,
1790.[regelnummer]
Ghelijck mijn Heer zal sien: want 't maackt de huydt zo stijf,
Datmen noch pansart noch geen rusting hoeft om 't lijf.
Rod. Hout op Vulcanus van meer rustinghen te smeden,
Ghy moocht u leghe tijdt aan anders wat besteden.
In plaats dat 'tlichaam was zo moeyelijck bekleet,
1795.[regelnummer]
En zo beslommert met u ysere gheseet,
Datmen den armen nauw na wil en konde roeren,
Zo salmen nu zo veel te grooter sweerden voeren,
Daar me men onweerstandelijck ten strijdt zal trecken,
Nu, nu de taye huydt een harnas zal verstrecken.
1800.[regelnummer]
Mijn Isabella, 'k sweer dat ick u voor u loon
Zal setten op het hooft de vrye Fransche Kroon.
| |
[pagina 362]
| |
Wel aan dan Rodomont. Mijn mannen 't was niet wonder
Dat ick my, eer niet lang, de Werelt brachte t'onder.
Isab. Voor wis: het water koockt, 't heeft nu zijn volle kracht.
1805.[regelnummer]
Mijn Heer, men moet voor al hier op wel nemen acht,
Datmen dit nat wel dicht besluyt in aarde kruycken,
En datmen 't alle maants ten minst eens moet gebruycken,
En betten 't lichaam van het hooft af na-beneen,
Voorseker blyven dan onquetsbaar all' de leen.
1810.[regelnummer]
Ziet daar, mijn Heer, ick zal my met het nat bestrijcken,
En dan zal deze proef aan Isabella blijcken,
Aan niemant anders, op dat ghy Heer Ridder wis
En seker daar in gaat dat dit de waarheyt is.
Nu ben ick vaardich, en mijn neck is oock van buyten
1815.[regelnummer]
Staal hart, zo dat u zweert weerom te rug zal stuyten,
Hoe sterrick dat ghy slaat. Mijn kunst en is niet vals.
Ziet daar beproeft het vry op deze blancke hals.
Zerbijn! Zerbijn! Zerbijn! R. Helaas! ick ben bedroghen.
Helaas! ha Rodomont! ha blixem scheurt mijn ooghen
1820.[regelnummer]
Toch wt den kop. Jupijn komt kneust my 't beckeneel:
Komt onder-aarts ghedrocht en dompelt my gheheel
In Lethees drabb'ge poel, en doet my zo vergheten
Dat ick dus reuckeloos dit hooft heb afghesmeten.
Dit hooft, ha Rodomont! dat daar leyt als een klomp,
1825.[regelnummer]
En hier het lichaam als een maxelose romp.
Wat hebt ghy Rodomont door dronckenschap bedreven?
Waarom en breng ick oock my selver niet om 't leven,
En offere my op de kuysche Vrouwe weer?
Schi. Bedaart mijn Heer, bedaart. R. Bedaren? nimmermeer.
1830.[regelnummer]
Neen, Rodomont en kan zo lang hy blijft in 't leven
De schand' vergeten niet dus sinneloos bedreven.
Ha, soete zieltje dat zo vriendelijcke keeckt
Wt deze oogen. Ha! ha lippen! lippen spreeckt,
Of rept ten minsten eens. Ha Rodomont! lichtvaardich,
1835.[regelnummer]
Wtzinnich zijt ghy, haar t'aanschouwen gantsch onwaardich
Ha dienaars! dienaars deckt de Vrou voor mijn gesicht.
| |
[pagina 363]
| |
Ha Rodomont! gaat heen! en schuwt het held're licht
Der Sonnen. Ha! gaat heen versteeckt u inde kuylen
Vol nare duysternis, daar moocht ghy u verschuylen,
1840.[regelnummer]
En wroegend' eyndigen u daghen in ghetreur,
Die 'k wou dat snelder als ghedachten gingen deur.
Helaas! ach Isabel! van alle kuysche Trouwen
Het waartste voorbeeldt, ick zal hier ter steed u bouwen
Een graffenis, ick zweert, zo prachtich en zo groot
1845.[regelnummer]
Als noyt Princesse noch ghebouwt is na haar doot.
Ken ick u schoone lijf gheen ziele weder gheven,
V heuchenis ken ick in eeuwicheyt doen leven
In de ghedachten der nakomelinghen al,
Daar Isabella met veel meerder eeren zal
1850.[regelnummer]
Noch worden opgehaalt als wel de kuyst' van Romen,
Die'r selfs, de schandt te wraack, het leven heeft benomen.
Wel aan dan Rodomont gheeft deze 't leven weer,
Dat ghy haar gheven kunt: dat is de grootste eer,
Die ghy zijt schuldich aan die Vrouw' insonderlinghe.
1855.[regelnummer]
Bout haar begraeffenis, doet de Poeten singhen
Haar onbesmette lof met held're vaarsen wt.
Hola, hoe Rodomont! Wat hoor ick voor gheluyt?
Helaas! wat zal dit zijn? een yselijcke donder,
Schijnt 't aardtrijcks opperste te willen stolpen onder.
1860.[regelnummer]
Schrickt niet mijn mannen van dit wonder datter beurt,
De Wolcken went'len om, den blauwen Hemel scheurt,
En stiert van boven af de lieffelijcke boden,
Om Isabella te vereenen met de Goden.
Wat beurter Goden? Goon! o wonder noyt ghesien.
| |
Viifde bedriif. Viifde toneel.
Rey van Hemel-lieden.
1865.[regelnummer]
De dinghen Rodomont die ghy nu siet gheschien
Zijn godd'lijck. Wijckt ter zy, wijckt, seg ick, met al d'uwen,
| |
[pagina 364]
| |
Die door haar godloosheyt de ware Godheyt schuwen.
Ick koom van boven af beneden op der aardt,
Om Isabella op te nemen, die te waardt
1870.[regelnummer]
Is om te rotten in een graf dat ghy doen houwen
Wt Marber steenen wilt, by Gode zal ick bouwen
Haar onvergancklijckheydt, daar zy zal rusten met
De sal'ghe zielen kuys, en Maachden onbesmet.
Onkuysche dronckaart wech, ghy moet van hier vertrecken,
1875.[regelnummer]
En deysend' rugge-waarts u schand'lijck aansicht decken,
Beschaamt voor dese glans. Gaat heen verlaat de plaats
Daar ghy zo reuck'loos hebt bedreven zo veel quaats.
Gaat ongheloovich mensch, gaat heen en stopt u ooren,
Want ghy niet waardich zijt der Engh'len sang te hooren,
1880.[regelnummer]
Veel minder noch de plaats t'aanschouwen daar sy leyt.
Gaat heen dijn is de vloeck, de seg'ning haar bereyt:
En voort-aan sullen u oock alle maachden haten.
Rod. Ick ga, dan nimmermeer zal ick de plaats verlaten,
Dat zweer ick Isabel, maar hier doen bouwen een
1885.[regelnummer]
Begravenisse van de beste Marber steen,
Ronts-om verciert met alle Ridderlijcke schilden,
Schoon of icker mijn kroon en selfs Argier aan spilden.
| |
Viifde bedriif. Seste toneel.
Rey van Hemel-lieden.
Vorstinne der kuyscheden
V komen wy ten Hemel opwaarts halen;
1890.[regelnummer]
V vyerighe ghebeden
Doen ons dus inde Wolcken neder-dalen.
Om u o Vrouw',
Kuysch en ghetrou,
| |
[pagina 365]
| |
Te voeren in de wooning,
1895.[regelnummer]
Die God bereyde
V en uw' Zerbijn beyde
Tot beloning.
Waar vindt men ws ghelijcke
In liefd', in trouw', in maat, in Godes vresen,
1900.[regelnummer]
In hoop, die ghy doet blijcken
Door u gheloof en u kloeckmoedich wesen:
Want ghy ontsiet
V leven niet;
Maar eerder koost ghy 't sterven,
1905.[regelnummer]
Als dat ghy woude,
Maar een der seven oude
Deuchden derven.
Wel aan, wel aan ghetrouwe,
Daar voor sult ghy den Hemel nu bewoonen:
1910.[regelnummer]
Daar voor sult ghy, o Vrouwe!
Van Gode weer ontfanghen al de kroonen
Van ware deucht,
Daar me ghy meucht
Ten Hemel in gaan streven,
1915.[regelnummer]
En statich brallen:
God heeft een wel-ghevallen
In u leven.
V leven God behaachden
En daarom zal 't in eeuwicheyt oock blyven
1920.[regelnummer]
't Voorbeeldt van alle maachden,
En 't voorbeeldt oock van eerelijcke wyven:
Die trou en kuys
Haar man en huys
Voorstaan in swaricheden:
1925.[regelnummer]
Die sullen poghen
V seden, watse moghen,
Na te treden.
| |
[pagina 366]
| |
Rey van Hemel-lieden.
Op Isabella, op, ghy die zo trouw' volherde
In kuysheyt, doen ghy van oneer bestreden werde
1930.[regelnummer]
Met list en met gheweldt. Op Isabella, op.
Rijst op, beklimt met my des Hemels hooghe top,
Die ghy besitten sult voor een zo goeden gave.
Zerbijn! de sware sarck die went'le vanden grave.
Zerbijn! rijst op Zerbijn! en met deez' reye zweeft
1935.[regelnummer]
Ten Hemel op. Zerbijn en Isabella leeft.
Leeft met u beyden nu by Gode' in eeuwicheden.
Leeft ghy vereende twee, voormaals van lijf en leden.
Leeft nu, mengt ziel in ziel, maackt van twee zielen een.
Komt hier gheseghent paar ghy sult met mijn betreen
1940.[regelnummer]
De Kristalynen vloer van 's hemels gulden salen,
Die 't de Almogentheyt ghelieft heeft te vermalen
Met 't levendighe goudt, daar rey by reye springt,
Daar saal'ghe ziel by ziel den lof zijns Scheppers singt.
Daar vreucht op vreuchde wort in eeuwicheyt bedreven:
1945.[regelnummer]
Verlaat de droeve aard', en komt daar vrolijck leven.
Verheucht u Hemel en verwelkomt deze Bruyt,
En galmt haar groote lof met held're keelen uyt.
| |
Viifde bedriif. Sevende toneel.
Zerbiin. Isabella. Hemel-lieden.
De Werelt daar wy maar als vreemdelinghen swurven,
Mijn Lief! hoe salich zijn wy die nu afghesturven?
1950.[regelnummer]
Mijn Isabella! Lief! ziet hier volmaackte wensch.
Wech aartsche leven, wech! o God! hoe mach de mensch
Het Wereltsch' ongemack zo reuck'loos toch verkiesen,
Dat zy dit leven, voor dat leven, nood' verliesen?
Daar 't nochtans van u ware Godheyt is voorseyt,
| |
[pagina 367]
| |
1955.[regelnummer]
Dat dit den vromen is van eeuwicheyt bereyt
Die vast ghelooven, en met nederighe zielen
Voor uwe Godheyt groot ootmoedelijcken knielen.
De nederighe mensch die zo volhart in deucht,
Gheeft ghy te loon deez' onverbreydelijcke vreucht,
1960.[regelnummer]
Daar na de salighen zo goddelijck verlanghen.
In dat u Rijck, o God! daar worden wy ontfanghen
Met allerleye vreucht van 's Hemels burghery,
Daar worden wy op nieuw' ghekoppelt zy aan zy,
En zo verbonden in den Echte met ons beyden,
1965.[regelnummer]
Dat nimmermeer de doodt ons wederom zal scheyden.
Wech aartsche leven, wech, u lust is schijn van lust:
Hier isset inder daadt: hier is daar lust en rust
Duurt eeuwich, noch en wort niet vande tijdt versleten.
Hier ist daar wy des Werelts jammeren vergheten.
1970.[regelnummer]
Danck zy de goede God, die ons na zo veel drucks,
Ghenadelijck verghelt met dies te meerder lucks.
Danck zy de goede God die ons gheeft voor belooning
Den Hemel tot een onverganckelijke wooning.
Verlaat den tijdt en plaats daar in
1975.[regelnummer]
Dus onghebonden
Heerschen de sonden.
Als haat, bedroch, en vuyle min,
De winst oneerlijck,
De wraack, die deerlijck
1980.[regelnummer]
Het quaat met quaat beloont,
In gramme toren.
Maar Isabella die betoont,
Dat haar de snoo ghewoont
Niet kan bekoren.
1985.[regelnummer]
Wel aan, wel aan ghy Hemel-lien,
| |
[pagina 368]
| |
Komt de twee vromen
Verwellekomen.
Wel ann, wel aan, komt haar aanbien
Het Hemelrijcke,
1990.[regelnummer]
Komt al ghelijcke
Ghy Hemel-lieden goedt
Met uwe snaren,
En lieffelijcke sang te moet,
Deez' twee goe-lieven soet,
1995.[regelnummer]
Die opwaarts varen.
Die opwaarts varen na den troon
Der kuysche zielen,
Die noyt vervielen
In hoererye vuyl, oft schoon
2000.[regelnummer]
De lust haar terghden,
En dwang 't haar verghden.
Neen, zy weerstonden het,
En zijn ghebleven
In Goddelijcke vreez' en wet
2005.[regelnummer]
Van 't suyv're houlijcks bet
Gheheel haar leven.
Drijft op, drijft op, vaart metter woon
Ten Hemel binnen,
Daar u beminnen
2010.[regelnummer]
De zalighen, die u de kroon
Der onbesmetten
Op sullen setten.
Drijft op, drijft op met my,
Ghy sult betreden
2015.[regelnummer]
De lieffelijcke zalen bly,
Met 's hemels Burghery
In eeuwicheden.
| |
[pagina 369]
| |
Wel koom gheseghende hier inde gulde salen
Des wyden Hemels, daar zo vriendelijck onthalen
2020.[regelnummer]
Der Eng'len reyen u met sang en met ghespeel,
Besit deez' saal'ge plaats voor u verdiende deel.
In 't Iaar 1618 is dit Spel ghespeelt op den huyse tot Muyden in de groote zaal, tot onthaal van zijn Excell. Prince van Orangen. | |
[pagina 370]
| |
In I staat ten slotte nog het volgende:
Dese fauten aldus te beteren. Fol. 3. regel 13 staat, mylen mylen, leest mylen. Idem, inde 24 regel staat dach leest prach. Fol. 24, regel 27 staat, lief ick haar, leest lief laat ick haar. Fol. 48 leste regel staat, stervens jeuchts, leest uwes jeuchts. Fol. 64, reghel 11 staat, heldre paarsen wt, leest heldre vaarsen wt. |
|