Verdichtsels
(1861)–Jan Baptista de Corte–
AuteursrechtvrijLXV.
| |
[pagina 89]
| |
Voor u niet is, uwe oude dagen
Met nuttelooze zorgen plagen?
O! peins voortaen niet meer dan op 't bedreven kwaed.
Verlaet die lange hoop: die wyde voorgedachten:
Want dit aen ons alleen, en aen geen gryzaerd staet.
- Het staet u zelven niet, zei hun de goede man,
Want alles komt hier laet en duert maer weinig dagen.
De bleeke dood, myn vrienden, kan
En u en my te saem naer 't graf doen dragen.
Myn kindren-kinders zullen my
Verpligt zyn voor dees lommer.
Wel hoe! verbiedt het gy
Dat zich de wyze man bekommer'
Voor 't schuldeloos vermaek
Van zyne nakomlingen?
Dit werk zal vruchten medebringen
Die ik van dage smaek,
En die ik morgen nog kan smaken
En vele dagen nog daer by.
De koude hand der dood zal u genaken
Misschien veel eer dan my.
Misschien zal ik de roozen
Van menig dageraed nog op uw graf zien blozen.
Hy zeide waer
De goede vaêr.
Een der dry snaken,
Om zyn fortuin te maken,
Scheept naer Westindien in;
Hy sterft... nog in de haef! De tweede was van zin
Door moedige oorlogsdaden,
Zyn eerzucht te verzaden:
Het vreede vyandslood
Brengt hem welhaest de dood!
De derde, wien het leven
Nog langst was bygebleven,
| |
[pagina 90]
| |
Ent eenen boom: hy valt er af,
En gaet in de eeuwigheid zyn makkers vergezellen!
De gryzaerd stortte een traen, en hy schreef op hun graf
Het geen ik kome te vertellenGa naar voetnoot(*).
EINDE. |
|