Verdichtsels(1861)–Jan Baptista de Corte– Auteursrechtvrij Vorige Volgende XXXVIII. De twee Muilezels. Twee muilen reisden eens te gaêr. Een van de twee was knecht van eenen molenaer En ging met eenen haverzak geladen. In tegendeel, zyn kameraed, In 's konings dienst, droeg 't geld der lasten van den Staet. Hy, preutsch op zyn sieraden En op zyn schoone vrecht, Veracht des mulders nederigen knecht, En trotsch, den kop omhoog, doet hy zyn bellen klinken, Maer zie! een dievenbend, verdoken in het bosch, Had 's konings ezelros Van ver zien blinken. Zy springt hem toe en staet hem dreigend rond. Hy, ziende dat hy niet kan vlugten, Verweert zich, maer, eilaes! hy valt geheel doorwond! Ach! stamert hy al zuchten, Is dat de schoone loon dien men my had beloofd! Myn kameraed mag vrylyk henen treden, [pagina 57] [p. 57] En ik, ik sterf.... van mynen schat beroofd! Dan zegt hem zyn gezel: Een schoone plaets bekleeden Is altyd 't beste niet. Hadt gy, myn lieve vriend, In plaets van eenen koning, Als ik een molenaer gediend, Als ik gingt gy nu veilig naer uw woning. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij