Zingzang

(1866)–Frans de Cort– rechtenstatus



[pagina 145]
Het ledige stoeltje R.J. Ruelens. eenigszins langzaam. Hun kind was dood - hun lief- de- pand. Ik ging tot hen het hart vol rouwe, En druk- te stom den man de hand, Maar dorst niet op-zien naar de vrouwe. Hij wendde 't aanzicht van me heen, En
[pagina 146]
ween- de lang en o- ver- vloe- dig. - Ik kom u niet vertroosten, neen, Maar wees toch re-de- lijk en moe- dig. Uw kind-jen is nu bij den Heer... - Ja, zei de va- der, maar hoe treurig! Voor-gis-tren liep het heen en weêr, En loech en was het ro- ze- kleu- rig... En
[pagina 147]
nu, zoo sprak hij stil- ler, daar, Op 't kerk- hof ligt het koud nu ne- der, En 't klau- tert tus- schen mij en haar, tus- schen mij en haar, Nooit op het kleine stoel- tje we-der! En 't klautert tusschen mij en haar, tus- schen mij en haar,
[pagina 148]
Nooit op het klei- ne stoeltje we-der! Nooit op het klei-ne stoeltje we-der! (Louis Ratisbonne, Au printemps de la vie.) einde