Zingzang

[p. 91]

Den vriende

J. Ferguut.

met gevoel en klem.

Vroom en wijs noem' vrij-e- lijk hem de
we- reld, Die al- leen gaat zoe-ken den weg ten
hei- le: Van het spoor af suk- kelt wie gee-nen
mak- ker Meê op de reis neemt! Meê op de
reis neemt!

Echt genot doortintelde nimmer 't harte
Hem, wiens hand nooit gloeide in de hand eens trouwen!

[p. 92]

 

Vriend, wat ons zoet smaakt dat is hem als edik,

 

Proeft hij het eenzaam.

 

 

3.

Laat ons saam steeds plukken de frissche rozen,

 

Die het lot mild strooit op het pad des levens -

 

Immers, vriendlief, samengenoten' vreugde is

 

Dubbel genotrijk!