Liederen

[p. 304]

Ha! Ha! Die liefde!

Duncan wilde uit vrijen gaan.

Ha! ha! die liefde!

Schuchter sprak hij Maggie aan.

Ha! ha! die liefde!

Maggie hief den trotschen kop
Net gelijk 'ne houten pop,
Haalde fier de schouders op...

Ha! ha! die liefde!

Duncan bad en smeekte voort.

Ha! ha! die liefde!

Maggie zei geen enkel woord.

Ha! ha! die liefde!

Duncan sidderde als een riet,
Werd als zinloos van verdriet,
Wilde springen in den vliet...

Ha! ha! die liefde!

[p. 305]

 

Snel veranderen weer en wind.

 

Ha! ha! die liefde!

 

Minnesmart vergaat gezwind.

 

Ha! ha! die liefde!

 

Duncan zei: te sterven waar'

 

Al te dom en al te naar -

 

Dat ze vrij naar... Frankrijk vaar'!

 

Ha! ha! die liefde!

 

 

 

Hoe het kwam, wie zegt het mij?

 

Ha! ha! die liefde!

 

Hij genas, maar ziek werd zij.

 

Ha! ha! die liefde!

 

En ter stilling harer pijn

 

Baatte er geene medicijn:

 

Duncan moest haar dokter zijn...

 

Ha! ha! die liefde!

 

 

 

Duncan was niet boos van aard.

 

Ha! ha! die liefde!

 

Maggie was meelijdenswaard.

 

Ha! ha! die liefde!

 

Spoedig nam hij zijn besluit,

 

Noemde Maggie zijne bruid.

 

En - daarmee is 't liedjen uit.

 

Ha! ha! die liefde!