Liederen

[p. 287]

Lord Gregory.

Door zwarten nacht en onweer heen

Kom ik tot u, en klop,

Erbarming smeekend, aan uw steen -

Lord Gregory, doe op!

Daar ik u minde en hing aan u,

Verstiet mijn vader mij -

Gevoelt gij geene liefde nu,

Gevoel dan medelij!

O zeg, herinnert gij u niet

Het looverige pad,

Waar ik u 't zoet geheim verried,

Dat ik lang verzwegen had?

Hoe dikwijls zwoert ge, dat ge mij

Altijd beminnen zoudt...

Mijn hart, van lage valschheid vrij,

Heeft nooit uw hart mistrouwd.

[p. 288]

 

Uw hart is hard gelijk een steen,

 

IJskoud is uw gemoed -

 

'k wil sterven... in het graf alleen,

 

Daar is het wel en goed.

 

 

 

O bliksems, slaat me neer, en dat

 

Geëindigd zij mijn leed,

 

Doch straft den valschaard niet om wat

 

Hij Gode en mij misdeed!