Liederen

[p. 253]

De winter des levens.

De zonne blonk,

En wonnig zong

In 't groen het vogellijn,

En zoet van geur,

En bont van kleur

Loeg menig bloemekijn -
Nu dekt de sneeuw de wei,
Stom is 't gevleugeld heer,

Maar lieve Mei

In prachtlivrei

Brengt loof en liedjes weer!

Den blanken snee'

Mijns hoofds, o wee!

Versmelt geen zongegloei;

En mijnen stam,

Zoo oud en stram,

Verbreekt het stormgeloei.
De grijsaard vindt geneugt
Bij nacht noch dage meer...

O guldene jeugd,

Vol zoete vreugd,

Waarom keert gij niet weer?