Liederen

[p. 167]

Laat het maar stormen.

Schuifelt de wind vervaarlijk daar buiten,

Nu er de winter den schepter zwaait;

Klettert de hagel tegen de ruiten,

Pas nog met bloemen van ijs bezaaid -

Laat het maar stormen... veilig, o vrouwtje,

Slijten we samen het avonduur...

Ach! wat is 't zoet zoo 'n hartelijk koutje!

Ach, wat is 't lekker bij 't knappende vuur!

Moede gedarteld slapen de kleinen;

Zorgeloos zijn we nu weer bijeen.

Schuif uwen zetel dicht bij den mijnen...

Neen, voor ons tweeën maar één alleen!

Laat het maar stormen... kus mij, o vrouwtje;

Liefde verzaligt het avonduur...

Ach! wat is 't zoet zoo'n hartelijk koutje!

Ach! wat is 't lekker bij 't knappende vuur!