Liederen

[p. 113]

Voor 't goede recht.

Wie gloeit voor recht en rede,

Dien heet ik mijnen man!

En vraagt hij: doet ge mede?

Zoo doe ik wat ik kan.

En zou hij 't ook niet vragen,

Toch volg ik in 't gevecht,

Met hem den kamp te wagen

Voor 't goede recht!

Met Breydel ware ik blijde

Gegaan ten Sporenslag,

En hadde aan Willems zijde

Gezwaaid den goedendag.

Op Arteveldes teeken

Gereed als trouwe knecht,

Zoo ware ik mee bezweken

Voor 't goede recht!

[p. 114]

 

En toen hier Spanjes horden

 

Verstikten 't vrijheidslied -

 

Verbrand ware ik geworden,

 

Gezwegen hadde ik niet.

 

Ook ware ik met de Boeren,

 

Gewapend nog zoo slecht,

 

Den vromen strijd gaan voeren

 

Voor 't goede recht!

 

 

 

Onwetend of kwaadwillig

 

Ontaardt men ons bestaan:

 

En zou ik onverschillig

 

Het zien te schande gaan?

 

O neen! met Vlaandrens grooten,

 

Aan Vlaandrens taal gehecht,

 

Zoo kamp ik onverdroten

 

Voor 't goede recht!

 

 

 

O! waar de rede aan banden,

 

En 't recht gekluisterd ligt,

 

Te reppen tong en handen,

 

Is echter mannen plicht.

 

En wordt ons, hoe wij strijden,

 

De zegepraal ontzegd -

 

Hoe heerlijk is 't te lijden

 

Voor 't goede recht!