Logo DBNL
Vre-reden, of onderwijs tot eendracht, vrede ende liefde, in dese tyden hoogh-noodigh (1630)

Vre-reden, of onderwijs tot eendracht, vrede ende liefde, in dese tyden hoogh-noodigh

(1630)–D.V. Coornhert–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

VRE-REDEN,

Of

Onderwijs tot Eendracht, Urede ende Liefde, in dese tyden hoogh-noodigh.

 

Aenvvijsende

Dat een Christen tot sijn Geloof ende Leven de Vrede ende Liefde hebben moet om saligh te vverden.

 

Eerste Deel.

 

Geschreven over veel Iaren van een Godsvruchtigh Christen.

 

Ioan. 13.

Hier aen salmen kennen dat ghy mijne Discipulen sijt, so ghy malcanderen lief hebt.

 

Rom. 12.

Met alle menschen Vrede houdende, &c.

 

Mat. 5.

Saligh sijn de Vrede- makers, want sy sullen Gods Kinderen heeten.

 

Den Autheur vvenscht den onpartydighen Leser de Liefde ende Vrede van Godt den Vader door Iesum Christum onsen Salighmaker, sonder dewelcke niemant sijn geloof ende leven baten mach.

 

BY mijn selven, somtijts alleene sijnde, ende in mijn gepeyns vele ende diversche saken overhalende, slaende de ooghen mijnre ghedachten over alle nanatien ende soorten van volcke, Considererende de diversiteyt van leven, ende verstanden, de groote beroerte, trouble, twist, ende gheschil, die alomme is, so worde mijnen gheest benaut ende bedroeft, bysonder overdenckende de swaerste saken van deser werelt ghelijck als daer sijn de groote oorlogen, die wy alomme een menighte van Iaren gesien hebben, mette deerlijckheyt die daer deur geschiet is, ende bysonder nu ter tijt, daer so menigh mensch, jonck ende oudt, arm ende rijck, Edel ende onedel, ghetrocken, ghesolt,

ghepersequeert, ghequelt, benaut, ende bedroeft is, ende noch nieuwers troost, solaes, noch hulp en vindt: maer alomme verdruckt ende onder de voeten gheworpen wort, dat so deerlijck te beklaghen ende te jammeren is. Siende over d’ander zyde het groot bedroch, de valscheyt, onrechtvaerdigheyt, de hovaerdye, overdadigheyt, ende gierigheydt, die nu alomme onder ’t volck regneert, ende dat de Godtloosheydt slaet inde plaetse der rechter vonnissen, ende onrechtvaerdigheyt, inde plecken der Iustitien ende gherechte, so den Ecclesiastes seydt, soo werde ick buyten ma+ten (segghe ick) bedroeft ende beangst in mijnen gheest. Ende soo veel te meer noch, als ick mijn ooghen sla opte Kercke Christi, de welcke soo buyten maten mismaeckt wordt over alle zijden, ende in alle manieren, sulcks dat een Christen herte haer ghedaente aenziende, van rouwe beswijcken moght.

   Besiet alomme de ghene die henluyden vermeten van desen de hoofden te sijn, siet wat huysen ende wat goedt ende rijckdom dat zy poghen te verkrijghen, ende hun selven groot ende machtigh te maken, oock om +heerschappy te hebben, daer Christus nochtans tot hen spreect: De Princen der Heydenen useren heerschaypye over heurluyder ondersaten: Maer ghyluyden niet also, maer die de meeste is onder u Lieden, die sal sijn als de minste ofte der anderen Dienaer. Ooc ist een sake wel om droeve te sijn, dat onder den ghenen die hen vermeten de kennisse van Godt ontfanghen te hebben, so cleynen accoort ende eendrachtigheyt is. Ende datse meest alle van so diversen verstande sijn, ende onder malcanderen daer over twisten, kijven kabbelen, ende d’een den anderen veroordelen ende verdoemen, waer uyt eyndelijck oock haet ende nijdt komt, partyschap ende Secteryen: Wie en soude hier inne niet beroert sijn? Wie en soudet niet verwonderen? Wie en soudet niet beschreyen? dat wy om wat divers verstandts van eenighe passagien der Schrifturen, daer oock somtijdts so door vele niet aen en hangt, malcanderen vervonnissen, malcanderen verdoemen, met malcanderen kijven ende strijden, ende malcanderen so haten? Wie (segghe ick) bysonder die daer segghen die Catholijcken te sijn. Hoe soude daeromme yemandt van de ghene die daer noch inde duysternisse wandelt, t’onsewaerts keeren cunnen, al waer dat hy begonst sijne groote abusen ende dolinghen te kennen daer hy ziet onsen grooten haet ende nijdt tot hunluyden, ende alomme so divers verstant.

   Het gaet nu met ons allen toe, soo’t hier voortijts met die van Corinthen dede, daer d’een seyde: Ick ben Pauli, ick Apollinis, ick Cephe, ick Christi. Want d’een seyt nu: Ick houdt mette Roomsche Kercke, d’ander ick met Luther, d’ander ic met Swinglius, Oecolampadius, ick met Calvijn, ick met Menno Symonsz. ick met Adam Pastor, ick met David Ioriszoon ende alsoo voorts: ende die Luthers ghesindt is, veracht ende vervonnist alle d’andere, ende also bysonder+ die ander d’andere, d’een heet den eenen Ketter, d’ander Swermer, d’ander Heyden, d’een verwijst, d’ander verdoemt. Daer ons den Heer nochtans soo claerlijcken verboden heeft te vonnissen voor den tijt.

   Maer ghy sult by avontuere nu segghen Hoe? En salmen openbare lachteringe Gods ende ketterye niet wederstaen? Ia men wel, maer ick wil datmen sulcke wedersta met Godts woordt ende anders niet, met alle onderwijsinghen ende sachtmoedigheyt, soo Paulus dat leert, 2.Tim.4. Ende niet met bespottinghen, ofte met d’een den anderen vileynigheyt ofte injurie aen te segghen, ofte door vyandtschap ende ghekijf, maer met malcanderen te vermanen als broeders, verdraghende d’een den anderen, met alle soethertigheyt, so ons Paulus dat alom leert, 1.Thes.5. 2.Thes.3. Gal.6. Ick en weet niet hoemen dat goedt maken can, dat wy dus onder malcanderen twisten, kijven, ende + d’een den anderen veroordelen ende verdoemen om eenigh contrarie verstandt, ’t welck somtijts van geen groot ghewichte ofte importantie en is.

   Och! verstonden wy altemet elckanderen wel, wy souden bevinden, dat wy niet so verre van elckanderen en sijn, als wy meenden: Waeromme en verbeyden wy dan niet de bekeeringhe van onsen naesten, met alle lanckmoedigheyt? Het soude moghelijck geschieden, datse van selfs over een comen souden, die ghy niet met krachte en hebt cunnen bedwinghen.

   Ende hieromme ist dat den Heere seydt, datmen de Zisanie ofte Crocke niet uyt trecken en sal voor den ougst, Math.13. Noch vonnissen voor den tijt, 1.Cor.4.

   Lach my de saecke so deer niet op’t herte, ende hadde ick niet ghesien so groote faulten hierinne over alle sijden, hier af en soude ick so veel niet spreken of schrijven, want sonder twijffel hier inne over alle sijden grootelijcken ghezondight wordt.

   D’opinien die wy bevechten sijn dickwils verdraghelijcker, dan den twist die wy daerom nemen, ofte de woorden die wy daer toe brenghen: want wy somtijts tot sulcke stoutigheyt van vonnissen, ende tot alsulcke verbittertheyt van spreken comen, dat alle Christelijcke zebaerheyt, ende alle wijsheydt ende verstandt besijden schijnt gheset te wesen.

   Maer alsoo gatet hedendaeghs toe, dat niemandt eenen anderen hooren ofte wijcken wil, een yeghelijck wil by den sijnen blijven, hoe schurf den hooft dat hy oock hebben mach ende hoe claer hem dat ghetoont mach worden, het onse moetet beste wesen wattet kost, ende hier mede noch niet te vreden wesende, wy de ghene haten die niet recht van onser opinie en sijn, wy verdoemense, wy vervolghense, ende wy doodense.

   O Christe, Autheur van alle sachtmoedicheyt, pays ende eendrachtigheydt, wilt doch mette ooghen dijnre ghenade u volck aensien ende wilt uwen pays ende liefde uyten Hemel laten dalen, ende niet langher aldus uwe kinderen in sulcken twist ende oneenigheyt laten blyven.

   O Christene Zielen ende lieve Broeders, keert u doch een yegelijck af van desen twist, beziet wat u luyden betaemt, die daer ghelijc Kinderen Gods sijt, ende eenen Uader hebt inden Hemel, van waer ghyluyden een yeghelijck hope der saligheyt verbeydende sijt: Keert u luyden tot de liefde, pays, ende eendrachtigheyt, ende sijt ghyluyden noch in eenighe saken kranck ende ghebreckelijck, so

wilt u lieden hier inne doch beteren, ende latende allen twist, V.L. schickende tot die vrede, Liefde, ende eendrachtigheyt, want dat het bysonder poinct van een Christen leven is, ende ’t gunt dat Godt van ons boven alle saken begheert, ende waer deur men alleen zien ende kennen can, wie dat Christi+ Discipulen sijn: so ghy dat niet en hebt. Hoe soude de werelt ghevonnissen connen dat wy Christus Discipulen sijn, als wy dus al in discordie sijn, ende malcanderen verachten, versmaden, haten, benyden, verbannen? Gelooft my, also langhe als wy in dusdanighen+ staet sijn, dat den Heylighen Gheest niet comen en sal: Veel beter waert naer mijn verstant, eenighe opinien die niet puer recht en waren, in onse broeders te verdraghen, dan so groote sware vyandtschappen daeromme te nemen. Wy hieten den zeel ofte jaloersheyt des Heeren te hebben, maer ick duchte dattet somtijts den zeel of yver des Duyvels is, die een doodtslagher is vanden beginne, Ioh.8. ende vanden beginne uyt gheweest heeft om den mensche tot discordie, twist, ende oorloghe te brenghen.

   Alle Pays ende liefde komt van Godt, die daer selve de liefde is, 1.Ioh.4.

   De duyvel wetende datGodt niet so wel en behaeght als de pays ende liefde, doet alle moeyte om te maken onpays, discordie, oorloghe, haet, ende nijdt, etc.

   Beziet van Cain af, die sijnen broeder doot sloegh, de Historie voortaen, ghy sult bevinden datter terstondt alomme twisten, ende oorloghen opgheresen ende gheweest sijn, tot desen onsen tijt toe, ende hoe dat de Duyvel onder de Godtloose openbaerlijck oorloghe maeckt, ende groote ghevechten ende doodtslaghen: Uoorts hoe dat hy onder enigh decksel van deugheden, by eenighe subtijle middelen, den twist onder den geleerden ende gheloovighen brengt, ende daer meest accoort ende liefde behoort te sijn, dat hy daer meest diligentie toe doet om onpays te maken, gelijck tusschen man ende wijf, susters, broeders, Uader, Kindt, etc. Soo datmen hier dickwils groote twisten uyt cleynder oorsaken ziet komen: Maer de meeste, ende de hinderlijckste sijn de ghene die den gheheelen lichame der kercken aengaen, waer af wy hier bysonder spreken.

   Nu als dan de Duyvel dese in trouble stellen can, so triumpheert hy, want hy hier op bysonder uyt is. Daeromme als wy dit zien wy te meer behooren te waken ende te bidden, want al is de Duyvel sterck om onvrede te verwecken, Christus is noch veel machtigher om pays ende vrede te maecken. Laet ons dan eenpaerlijck bidden, laet ons waecken ende de moet niet verlooren geven, hy is sterck die daer Israel bewaert.

   Och! oft ick nu hadde de eloquentie van Cicero, of Demosthenes, of veel meer die sterckte ende gratie, ofte gave des Gheest Gods, om te konnen mijn Broeders (deur persuaderen) so verre brenghen, dat zy heurluyden afkeeren wilden van de discordie ende tweedrachtigheydt, ende besijden zettende alle eyghen goedt-dunckentheydt, met alle eyghen behaghen, ende alle opinia+terheyt, henluyden keerden tot dien lieffelijcken Peys Gods, de welcke alle verstant te boven gaet, so Paulus seyt Phil.4. Ende totter Eendrachtigheyt ende Liefde keerden, de + welcke daer de volmaecktheyt ende perfectie des VVets is.

   Och hoe lieffelijcken saecke waer dat om zien, waer’t dat wy accort sijnde, ende eendrachtelijck ghesindt, met eenen monde ende herte den Heere loofden, soo Paulus schrijft Rom.15. Ephes.5. Colos.3. Ende so dat ooc David zinght, Psal.133. Siet (seydt hy) hoe goeden ende geneuchelycken sake dattet is de Broeders eendrachtelycken te woonen onder malcankeren, &c.

   My dunckt dat ick dit ghevoele in mijn herte, ende zie hoe grooten vreught dattet zy soo als oock een yeghelijck ghevoelen mach die eenighe Lieffelijckheydt in hem heeft. Waeromme ick te meer verwondert ben, dat wy niet meer debvoirs en doen om hier toe te komen, ende malcanderen niet meer hier toe en vermaen, ziende de discordie daer wy in sijn, ende de twedracht die nu alomme onder den Thealoganten is: ‘twelck aenmerckende wy anders niet en behooren te spreken, te schrijven, te zinghen, dan dat ons tot pays vrede, accoordt, eendracht ende liefde soude brenghen moghen: Aenghesien dat dit het principale poinct van een Christen leven is, ende ‘tgunt dat Godt bysonder van ons eyst, ende daer’t al aen hanght, het eerste ende het laetste.

   Een Heydens Poeet heeft dit wel connen verstaen, te weten, dat de Pays het meeste is dat den mensche op deser werelt soude connen gheschieden, dewelcke seydt aldus: Pax optima rerum, quas Homine novisse datum est. Pax una Triumphis innumeris potioir. Dat is: Het beste van alle saken die den mensche hier hebben of weten can, is de pays ende vrede, beter dan veel Triumphe, etc.

   Wat sullen wy dan nu segghen die Christenen sijn? Den welcken van God den pays inde Werelt ghebrocht, ghegheven ende ghelaten is, als Christus onsen Salighmaker in deser werelt quam, gheboren sijnde vande Maghet, ende dat de Enghelen de Herders boodtschapten die blijde boodtschap, seggende: Heden is u l. de Salighmaker des werelts, etc. So hebben zy met eene oprijsende stemme ten Hemelwaert gezonghen: Glorie zy Godt inden Hooghsten, ende opter aerden+ Urede den Menschen die van goeden wille sijn.

   Desen pays heeft Christus sijnen Apostelen oock ghelast te boodtschappen alomme, daer zy dat Heylighe Evangelie predicken, ende in wiens huys zy treden souden, seg+ghende: Pays ofte Urede zy desen Huyse. Ende als Christus uyt de werelt schiedt, soo seyde hy tot sijnen Discipulen: Mijn pays die + gheef ick u, myn vrede die laet ick u. Ende nu vander doot verresen sijnde, comende tot sijne voorsziende Discipulen, het eerste dat hy tot henluyden was spreeckende, was Pax vobis. Dat is: Pays zy met u luyden. Dit dient wel ghemerckt ende ghenoteert. Oock dat+ Paulus in alle sijn brievn eerst ende alvoren wenscht elcken ghenade ende Pays, schrijvende aldus: Ghenade ende Pays zy u luyden van Godt den Vader ende Christo Jesu onsen Heer, &c.

Hier uyt, ende uyt noch ontellijcke andere plecken wy mercken mogen, hoe grootelijck te achten is de vrede dewelcke alle verstant te boven gaet, soo als Paulus schrijft Philip. 4.Capit.

   Is dan den pays soo grooten saker als dat den Christenen niet soo nootsakelijck en is, noch so en betaemt als dien, ende de Liefde, die soo t’samen ghevoeght zijn datse niet en connen verscheyden zijn, hoe comt het dat onder ons (die daer de oprechte Catholijcken gherekent willen zijn, ende ons beroemende de rechte kennisse der Euangelischer waerheyt te hebben, ende onder hunluyden so veel twists, discoorts, ende divers verstant is? Waeromme verachten wy dus malcanderen om een diversch verstant? Waeromme veroordeelen wy, waeromme verdoemen wy malcanderen, ja oock haten ende vervolgen?

   Hier op pleghen de sommighe te segghen, dat sy niemant en verdoemen, maer datse de schrift verdoemt? ja dat segghen sy, die de schrift so verstaen, maer de andere verstaense anders, wie sal nu henluyden scheyden? Sijt beyde lijdtsaem, het sal moghelijck gheschieden hier naer dat ghy sommighe saken sult worden verstaende, ghelijck als hy doet, die ghy nu berispt, ende hy oock sommige, ghelijck ghy die verstaet. Maer seght daer een weder op: het is klaer dattet Ketteryen zijn dat dese voortstellen, ende zijn als sulcx ghegewesen by andere Leeraers ende Concilien: Paulus leert my dat ick een Ketter, na dat hy eens ende anderwerf vermaent gheweest heeft, schuwen sal, 1.Timot.3. Dit is wel waer, maer schuwen en is niet haten ofte verdoemen, ende is oock mogelijck dat Paulus hier niet en spreeckt van sulcke Ketters als ghy verstaet. Wy zijn al te vroegh op, wy vonnissen al te tijdelijc, ende dickwils ‘tgunt dat wy noch niet en verstaen, siet wat daer by staet, wetende dat hy verkeert is, ende dat hy sondight, als deur zijns selfs vonnisse verwesen zijnde: dat is die met eenen quaden opghesetten wille opsniater blijft, in zijn dolinghen die hy weet doolinghen te zijn, sulcke hope ick datmender niet vele en vint, maer datse meest menen goede cause te hebben, ende wisten sy beter, of consten syt anders verstaen sy soudent anders houden. Sijnder eenighe die wel weten dat sy de beste cause niet en hebben, nochtans d’andere vervolgen die beter cause hebben dan syluyden, die laet ick daer, den Heer salse vonnissen: maer dat de gene die Gods waerheydt breeder ontfanghen hebben, d’een den anderen soo nijdelijck ende schimpelijck, immers onlijdtsamelijck aenvallen ende vonnissen, en can ick niet verdragen, voornemelijck inden Theologanten die den Urede hooren te verkondighen ende tot liefde ende eenigheydt meest te verwecken: daert contrarie geschiet.

+   Maer seght ghy wederom, Paulus leert ons dat wy malcanderen straffen ende berispen sullen, ’t zy tydt ofte ontydt, maer wat volghter: met alle soetigheyt (seydt hy) ende+ onderlinghe, ende totten Galaten seydt hy aldus:

   Broeders is daer eenigh mensch overvallen van eenigh misdaet, ghyluyden die geestelijck zyt, wilt sulck een verstercken deur den Geest des sachtmoedigheydts, draeght d’een des anders last, want laet hem daer yemant dencken dat hy yet is, daer hy nochtans niet en is, hy bedriecht zyns selfs sin, &c. Totten Romeynen 15. seyt hy aldus: VVy die sterck zyn behooren de kranckheyt der krancken te draghen, ende niet ons selven te behaghen.

   Waert dat wy dese woorden wel ghenoteert ende gade ghesleghen hadden, wy veele en souden niet soo verwaent ende opgheblasen zijn, ende en souden onse broeders niet haten, die niet in als met ons en gevoelen: maer wy souden hun verdraghen ende vermanen als ons Broeders, ende hun niet houden als vyandt, soo dat Paulus oock leerdt, 2.Thess.3.

   Indien (segt hy) daer yemandt niet en obedieert onse woorden, desen Schrijft ons over by brieven, ende en hebt geen ghemeenschap met hem, op dat hy hem werde schamende, maer en hebt hem niet als vyant, maer vermaent hem als u broeder, &c. Uolchden wy desen Paulum, het soude eyndelyc al wel zijn, maer my dunckt dat hier af over allen zijden groote faute is, ende hoe heyligh dat oock de menighe meynen te wesen, so bevintmen nochtans in heurluyder spreken, schrijven, ende argueren, verwaentheydt, eyghen liefde, eyghen behagen, ende verbitterheydt. Ende so veel isser af, dat wy de Schrift niet handelen, noch daeraf met malcanderen disputeren, of die malcanderen leeren ende onderwijsen konnen, wy twisten eyndelinghe, ende vervonnissen malcanderen, soo wanneer wy malcanderen niet en konnen verstaen, of wanneer wy van diverschen verstande vallen, den anderen gheen vryheyt latende. Dit is te beklagen, ende dit ist dat ic beschreye. Maer seydt daer nu yemant, of onse partye so onredelijck is datse haer in gheender manieren en wilt laten genoegen ofte onderwijsen. Ghy segt wel, maer ‘tselve dat u dunckt, en dunct uwe partye niet, wie sal u luyden nu scheyden? Paulus leert ons dat wy niet twisten en sullen, maer dat wy oock de quade verdra+ghen sullen, ende seyt aldus: Laet (seydt hy) varen sotte ende ongheleerde questien, wetende datse twist inne brenghen, als dattet niet en betaemt een dienaer des Heeren te sijn, maer dat hy paysibel zy tegens een yegelijck, bereyt om t’onderwijsen, ende dat hy verdraghe de quaden niet sachtmoedigheydt, onderwijsende de wederspannighe om te bekennen de waerheyt, ende dat sy keeren moghen uyt de banden des Duyvels, die daer van hem gevangen zijn tot zijnen wille, etc. Dit is bysonder teghens de ghene ghesproken die teghens de waerheydt staen, ende eenighe verdraeyde opinien ofte Ketteryen hielden, soot goet te mercken is die de woorden wel gade slaen wil, in d’eerste Epistel totten Thess. int. 5.Cap. seght hy wederom aldus: Wy bidden u lieve broeders, vermaent de ongheleerde, troost de kleynmoedighe, helpt de Crancken op, ende zijt lijdtsaem ende patientigh teghens eenen yegelijck, etc.

   Item inden tweeden brief cap.3. Item, 1.Timot.2. 2: Timoth.4. etc. Totten Ephesien 4. Seght hy aldus:

 

   Ick vermane u luyden ghevangen synde in den Heere, dat gy wilt wandelen soot betaemt in u luyder roepe daer ghy inne geroepen syt, met alder onderdanigheydt ende soetigheydt van herten, verdraghende malcanderen deur de liefde, ende doende neerstigheydt om t

houden de Eenigheyt des geests deur den bant des vredes.

   Item, alle verbittertheyt, alle opgeblasentheyt, alle gramschap, roeping, ende quaet spreken zy van u l. geweert met alle quaetheyt, sijt teghens malcanderen beleeft ende genadigh, ghevende malcanderen toe, ghelyck als God u luyden toeghegheven heeft door Christum. Siet Col.3. Pet.3.4. Iac.5. etc.

   Isser nu gheenen middel om dese voorseyde Lessen te volghen, ende om te connen maken dat de ghene die nu daer eenigh licht ontfanghen hebben, souden ghemeen onder malcanderen moghen veraccorderen, so datter gheen twist meer en ware ofte ghekijf, ende dat zy aengaende de opinien over een droeghen, also verre het conste ghesijn, ende daer’t niet en const ghesijn dat een yeghelijck den anderen verdroeghe ende in sijne vryheyt liete, totter tijt toe dat d’een ofte d’ander anders gheopenbaert wierde, op dat wy also eyndelinghe tot eenen verstande, ende accoorde comen moghten, daer toe ons Paulus soo dickwils vermaent ende so vriendelijcken smeeckt, segghende (Phile.2.) aldus: Is daer eenighen troost dan in Christo, is daer eenigh solaes der liefden, isser eenighe ghemeenschap des gheests, isser eenighe hertelijckheydt ende barmhertigheyt, so vervult mijn vreught, op dat ghy ghelijck ghemoet sijt, ghelijcke liefde hebbende, ghelijck ghesint, ghelijck ghevoelende, datter niet en gheschiede deur twist ofte deur ydele glorie, maer deur ootmoedigheyt, den eenen achte den anderen beter dan hem selven, niemant en zie uyt na ‘tgunt dat eenen anderen aengaet, de affectie zy in u luyden die was in Christo Iesu, etc.

   Och hoe soude yemant ons naer de geestelijckheyt, die wy nu in zien, bet te propoost spreken, ofte yet segghen dat ons bet soude moghen dienen? Ofte hoe soude yemandt de affectien ende passien die nu onder ons sijn, daer deur ons dit gheschil comt, bet connen gheschilderen dan Paulus hier doet? Hoe soudemen stercker, lieffelijcker ende betreckelijcker woorden connen ghebruycken?

   Indien ons dese niet en roeren, niet en sal ons roeren, gheen Orateurs ofte Poeten en sullen yet ghedoen: Maer wilden wy dese woorden wel verstaen ende overleggen, ende al wel weghen, het waer onmogelijck of wy en souden ons eyndelijck tot eenighen accoort schicken, maer die dit niet doen en wilt, maer liever heeft te blijven hackelende ende kijvende, dese is, so Paulus seght 1 Tim.6. Opgheblasen, niet wetende, maer rasende naer questien ende strijdinghen der disputatien, waer uyt dat komen, daet, kijvinghe, quaetspreken, ende quade bemoedinghen, verlooren arguatien der menschen van ghecorumpeerden verstandt, den welcken de waerheydt benomen is, die meynen dat het ghewin Godsdienstigheyt is.

   Siet doch, O lieve Broeders ende merckt wel uyt de voorseyde plaetsen van Paulus, ende al gheconsidereert, overleght ende beziet, of ghy ghesondeerdt sijt om alsoo te twisten ter cause van divers verstant ende questie die nu inder Religie is, alsmen alomme meest doet?+ Ghy hebt hier boven dickwils ghehoort dat dit behoort vertoont te sijn met alle onderwijsinghe ende sachtmoedigheydt, met alle lijdtsaemheyt, ja met bedinghen ende smeeckinghe.Maer seygdy: men mach de dolinghen ende Heresien niet alsoo laeten verwoeckeren. Het is wel waer, maer ick en vinde gheenen anderen middel dan desen die nu hier gheseydt is. Alsoo langhe als wy van sulcken verstande sijn dat ons dunckt datter meer hanght aen een wat divers verstandt van eenighe plecken der Schrifturen dan aen dien peys, eendrachtigheydt ende Liefde, ende dat wy toelaten datmen die breke om d’anders wille, het meeste verliesende om ‘tminste, ende meynende dat simpel doolinghe meerder is dan twist, ghekijf, haet ende nijdt: In summa, dat de querele+ meerder is dan de liefde, soo langher isser cleynder hoop van beteringhe, want die niet en weet dat den vrede ende Liefde het meeste is van al datter is, ende alle verstant (hoe hoghe dattet zy) te boven gaet Phil.4.7.2.Corint.13.11. 1.Cor.13.2.13. die en weet noch niet.

   Oock alsoo langhe als een yeghelijck soo deur vast by den sijnen blijven wilt ende elck een soo ketelachtigh blijft dat hy gheen ander verstant en can verdraghen dan ’t sijne, soo en sal’t oock niet sijn: Maer so wanneer dat wy so verre komen dat wy van desen twist moede werden, ende werden ziende hoe groote schade ende verachteringe datter in het Christendom gheschiedt deur desen Twist ende scheydinghe vander Liefde ende pays, ende watten vervorderinghe datter comen soude deur ons accoort ende eendrachtigheydt, soo sullen wy ons werden wat buyghende, ende biedende alomme pays, liever wat wijckende dan dus te blijven strijdende om een wat divers verstant, wantet sijn mach datter onder alle Secten eenighe goede sijn, ende niet te bemoeden is dat alle de Nestorianen of Arrianen, of andere diergelijcke verlooren sijn, so zy heden en zijn, is te hopen die onder de Griecken, Moscoviten, Armenianen, Abissinen, ofte die onder Priester Ian, of in Indien woonen, de Heere kent de sijne, hy die alleen de ondersoecker der nieren ende kenner der herten is.

   Ick en twijffel oock niet, of onder alle Secten eenighe sijn die oprechtelijck den Heere soecken, ende die om de doot niet gaer+ne Godt noch de waerheydt (‘twelck Godt selve is) af-gaen souden, noch anders gheloven dan na sijn woort, ‘twelck een yeghelijck verstaet na dat hy Leeraers ofte uytleggers ghehadt heeft.

   Uele sijnder, wisten zy beter zy souden beter geloven: terwijle leyden zy een oprecht ende ghestadigh leven, sulcke en soude ick niet gaerne verdoemen, of zy souden moeten seer vreemde opinien houden: Maer ick laet varen hoe verre dat hem dusdanighe dolingen strecken, ende wat dolinghen sijn, die verdoemen ofte wanneer dat zy verdoemen, hier toe dient eenen anderen tijdt, wy willen alleen onsen broeder deur eene corte Oratie vermanen ende stijven tot Urede, Eendrachtigheyt ende Liefde, sonder de welcke niemant God sien en sal, Hebr.12. Och of Godt nu so mijnen mont opende dat ick conste met sijne woorden soo mijns Broeders herten roeren dat zy alle discoort, vervreemtheyt ende twist bezijden stellende, patientelijck ende lydtsamelijck d’een den anderen begonsten te hooren ende te verdraeghen, ende dat

elck meer diligencijs dede om met sijnen Broeder lieffelijck over een te comen, dan om hem met gheweldt te trecken tot sijnder opinie, want die dickwils meent de beste opinie te hebben en heeftse niet, so wy dat dicwils by ons selven bevinden.

   Ende oock soo sijnder veel opinien sonder de uyterlijcke kennisse van de welcke men saligh can sijn, oock soo en verdoemen alle ketteryen ofte onrechte opinien niet, bysonder alsmen de Schrifture wel overleyt hebbende de sake niet anders verstaen, en can, gemerckt Paulus beschrijvende eenen Ketter ende daer af diffinitie ghevende, onder andere seght dat sulck een zondigt, die deur sijns selfs vonnisse veroordeelt sijnde, dat is, na dat hem sijn ketterye ten diverschen stonden betoont is, soo dat hy in hem selven wel verstaet dat hy onghelijck heeft, nochtans blijft malignerende ende opiniaterlijck by den sijnen, ghelijck dat hier boven gheseyt is.

   Ende is te meer te verwonderen dat de werelt soo verre heeft derven komen, dat zy een die zy voor een Ketter houdt, ende dickwils nochtans gheen en is, ende die oock sijn opinie in eenigher manieren by der Schrift proeft, derft vervonnissen, onthalsen, verdrencken, verbernen, etc. Daer Paulus sulck een Ketter als die daer hem selven vervonnist ende opiniaterlijck doolt, allen ghebiedt te+ schuwen, ende daer te laten. Ende dat Christus oock verbiedt dat onkruydt uyt te trecken voor den ougst: Maer dit wert elders noch breder betoont, alleen spreken wy hier van den twist ende verscheydinghe die onder de ghene is die hunluyden ghelijckelijck vander Evangelischer waerheydt beroemen, der welcken discoort ende divers verstandt seer te beklaghen is. Maer noch veel meer de questien ende swaere vyandtschappen die zy om het selve nemen, sulcx dat zy malcanderen versmaden, misachten, veroordeelen, bijten, haten, etc.

+   Maer siet toe (seght Paulus) indien ghyluyden malcanderen byt ende verslint, dat ghy oock niet deur malcanderen te niete en gaet. Ghelooft my, het en mach aldus niet blijven staende, de liefde die daer den bandt der perfectien ofte volmaecktheyt is, die moet de+ overhandt hebben, ende boven al spannen, ende niet en macher meerder ofte pretieuser by ons sijn, wantet al inde Liefde ghesloten is, so als ghy hebt. Mat.22. Rom.13. Gal.5 1.Tim.1. Iaco.2. etc.

   Ende daeromme ben ick te meer verwondert dat de Doopsghesinden (die hun boven alle andere beroemen de alderperfectste te sijn) dien voorseyt bant der volmaectheyt also besijden zetten connen, te weten, de liefde, ende dat in alsulcker voeghen datse alle andere die niet recht van heurluyder opinie en sijn, versmaden, misachten, verdoemen, ende als Heydenen of wereltsche Menschen houden. Oock mede datse luttel ofte gheen aelmisse en doen anderen dan die gheheel van heurluyder opinie sijn, daer Paulus nochtans leert, maer bysonder den huysghenooten des geloofs. Ic en can dit niet verstaen, zy en derven niet deur den tempel gaen, zy en derven naeu eeten, zy en derven niet segghen, Godt gheve u zeghen, maer terwijlen falen zy int aldermeeste, te weten, inde Liefde ende teghens de peys, zy versmaden heuren naesten zy verdoemen, ende dickwils en verstaen zy selve niet waeromme. Ende hier inne zy te onverdraghelijcker sijn, datse selve meest ongheleert sijnde, alle gheleerden spotten ende versmaden, ende niet alleene de ghene van onsen tijden, maer oock de ghene die hier voortijdts gheweest sijn, vanden tijdt der Apostelen af, als Ireneum, Tertullianum, Origenem, Abrosium, Augustinum, Hieronimun, etc. Steunende alleen op haerluyder Leeraers: Ende mits datse so vast daer op staen, ende anders meest al ongheleert sijn, so canmense te qualijcker afsetten van datse eens opghenomen hebben: Maer datse noch hier en boven so verwaent sijn dat zy alle andere verachten ende veroordelen naer de simpelheyt ende naeuheyt der conscientien, ende oprechtigheyt van leven daer zy hun van beroemen, en can ick van hunluyden niet verdraghen.

   Dit ist dat ick dus over beyden zijden beclaghe, ende segghe dat te beschreyen is met bloedighe tranen: Dit segghe ick niet alleen vande Doopsghesinden, maer oock van alle d’andere int ghemeen, als van de Romanisten teghens de Lutheranen, van de Lutheranen teghens de Swinglianen, of soo zy die noemen Swermers, van de Swinglianen teghens de Calvinisten of Ghereformeerde, dese oock onder den anderen, sulcks dattet deerlijckom hooren is hoe dat d’een den anderen beschempt, versmaet, veroordeelt, verdoemt ende questie moveert, bysonder oock om den zin van dese woorden des Heeren: Neemt eet dat is myn Lichaem, daerse nochtans al te samen om de waerheyt der voorseyde woorden eens sijn, ende daer en boven noch wel weten dat Christus dat waerdighe Sacrament sijns lichaems ende bloedts instellende, daer mede de pays ende liefde tot malcanderen so dier bevolen heeft.

   Waeromme en hooren wy dan malcanderen niet in alder patientie?

   Waeromme en vermanen wy dan malcanderen niet met alle sachtmoedigheyt?

   Waeromme en trecken wy d’een den anderen niet met alle lieffelijckheyt, soo Pauslus ons dat alomme leert, alsmen hier boven ghezien mach hebben? 1.Thes.5. 2.Thes.3. Rom.15. Ephes.4. Colos.3. etc.

   Och lieve Broeders in Christo onser aller Salighmaker, wilt doch eens tot u Luyden selven keeren, wie ghy sijt (want wy hier inne doch al ghefaillert hebben) ende ziet waer toe dat ghy ghekomen sijt, beziet hoe leelijcken, schadelijcken, ende verdoemelijcken saecke het is dat de ghene die onder malcanderen broeders behoren te sijn, aldus verstoort in twist, ghekijf, ende haet ende nijdt legghen, keert u luyden doch tot dien soeten vrede, en tot die vriendelijcke Liefde, waer af ghy te verre gheweken sijt: Wilt met uwen Broeder overkomen die met u een Lichaem is, ende door so kostelijcken prijs met u verrantsoent is, te weten met dat dierbare bloedt des onbevleckten Lams Iesu Christi. O! en ziet ghy niet dat ghy om een verschil verliest dat aldermeeste dat in Christendom is, dat is, de Liefde?

   Neemt malcanderen by der handt, ende handeldt U.L. saken in alder sachtmoedigheyt ende lieffelijckheydt, ende kont ghy niet veraccorderen, verdaeght malcanderen, ende laet een ander zijn vryheydt inden Heere, soo ghy de uwe begeert, ende verbeyt den tijdt tot dattet den eenen ofte den anderen geopenbaert sal worden: Och Hemelsche Uader, och Christe Heere, wilt u volck mette oogen der ghenade aensien, ende uwen pays uyen Hemel laten dalen, ende uwen kinderen met dien pays ende met uwer liefden begaven, op dat sy eyndelinghe t’samen in liefde ende in accoorde versaemt, u t’samen met eenen monde ende eenen voyse dancken, ende lof ende prijse singhen mogen, Amen.

   O broeders roept ghelijck totten Heere, bidt om den vrede, want ghyluyden in der waerheydt te verre van dien gheweken zijdt, doet toch u lieden oogen open, ende siet wat ghy verlooren hebt, met te willen te wijs ende al te curieus zijn.

   Ghy hebt verloren de vrede ende de liefde, twee ghesusters die alle prijs te boven gaen, ende ghy hebt gheaenveert nijdt ende tweedracht, twee Capiteynen aller beroertheyden, booscheyden ende ongoddelijckheydt.

   Maer daer sal nu moghelijck yemant van U.L. segghen datter gheen gramschap, twist ofte haet onder U.L. aengaende den persoon en is. Maer den zeel ende jaloersheyt des Heeren ist die u luyden roert, och of God gave dattet soo alomme ware, maer veel argumenten, woorden ende wercken bewijsen ende betoonen ghenoegh het contrarie: een yeghelijck die ga in hem selven, ende besie hoe hy pleeght te vonnissen, wy weten wel wat wy hooren ende sien, seker men siet in vele verbitterheydt, vermetelheydt, verbolgentheydt, opgheblasentheydt, quade suspitie, schimpinghe, lasteringhe, ende veroordelinghe: dit seker al en komt uyter Liefden niet, dewelcke soo Paulus seydt 1.Cor.13. Is lydtsaem ende vriendelijck, sy en benijt niet, sy en is niet onwilligh, sy en is niet opgeblasen, sy en is niet vernoeyelyck, sy en soeckt niet dat haer eyghen is, sy en wert niet gheterght, sy en denckt gheen quaet, sy en verblydt haer niet in ongherechtigheydt, sy verdraget al, sy geloovet al, sy hoopet al, sy lydet al, &c.

   Nu laet ons besien oft soo met ons luyden toe gaet, ick beducht my seere dattet al ter conrarien gaet, ‘twelcke indient soo is, soo zijn wy seker uyter liefde, soo zijn wy dan de miserabelste van alle menschen, want die niet+ en bemint (seydt Ioannes) die en kent Godt niet.

   Ende wederomme: die sijnden broeder niet en bemint die blyft inder doodt. Wederomme Ioan. int.2.

Die synen broeder haet die is in uysternisse ende wandelt inde duysternisse, ende hy en weet+ niet waer dat hy gaet, ende de duysternissen hebben zyn ooghen verblint, &c.

   Wederomme 1. Ioan.3. Soo wie sijnen Broeder haedt die is een doodtslagher, ende ghy weet dat alle doodtslaghers en hebben dat eeuwighe leven in henluyden niet woonende: daer deur hebben wy sijn liefde bekent, want hy sijn ziele soo voor ons gheset heeft, ende wy luyden moeten oock onse zielen voor onse broeders setten?

   Hoe verre ist dat wy onse zielen stellen souden voor onsen naesten, als wy aldus twisten, kijven, ende swaer geschil nemen, ende van malcanderen scheyden om wat diversch+ verstandts wille, daer wy’t nochtans ten principale eens zijn. Maer nu meynen daer vele dat wy moeten ghelijck ghevoelen totten uyterste poincte toe, ende die in eenigh erreur ofte quaedt verstant is, dat die gheheel uyter Kercken is, het welck in dient so ware, soo souden alle de oude Leeraers buyten der kercken gheweest hebben, wanter niet een van hunluyden en is, of sy en hebben luttel ofte veele ghedoolt, ende d’een van d’ander in eenighe poincten diversch ghevoelt. Nu d’een en wilt hem niet laten onderwijsen, d’ander die wilt onderwijsen met al te grooten authoriteyt ende straffigheydt, ende heerschen over eens anders geloove ende conscientie dat d’Apostelen niet en hebben ghedaen, maer verboden, 2.Cor.1.24. 1.Pet.5.

   Wilde elck d’een den anderen lijdtsamelijck hooren, ende malcanderen te ghemoete komen, lanckmoedelijck verbeydende, tot dat d’een ofte d’ander wat over quame, den tijdt soudet eyndelinghe gheven, ende so Paulus seydt 1.Cor.3. Den tydt soudet verklaren, ende een yeghelyck werck soude geopenbaert worden, &c.

   Nu en willen wy in niemandt yet verdraghen, daer’t nochtans wel van noode ware datmen van ons veel verdroegh, d’een meentet so wel te hebben dat hy niet in een tijtelken en faelt, want (seydt hy) ick sta opte Schriftuere, d’ander seyt dat hy oock opte Schrifture staet, ende dat hy die recht verstaet, dan die ander waent datse alsoo te verstaen gheweest heeft over de derthien honderdt, ja veerthien hondert, of vijfthien honderdt jaren, d’ander seydt wederomme dattet de Gheleerde Mannen alsoo verstaen hebben, d’een accuseert den anderen van te ruym ende waerlijcke leven, d’ander van te naeuwen ende te scrupuloosen ofte hypercritisch leven: Ende hoe wel datter over alle syden faute is, soo zijnder nochtans hoop ick, over beyden zijden goede oprechte Christenen, die naer heur en uyterste beste pijnen den Heere te behaghen, ende dat recht is te volghen, elck naer zijn verstandt, ende oock sietmense vromelijck voor hun Religie sterven over beyde, ja alle zijden. Nu soo seyt d’een dat de ander uyt vermetelheyt sterft, ende dat de doodt den Martelaer niet en maeckt: d’ander seydt, hy en was van den onsen niet, hy en haddet niet te recht, ende aldus verminderen sy de eere Godts, in wiens naem dat sy (hoop ick) aen beyden zijden sterven.

   Och en is dit niet deerlijck te beklaghen? Wat moghen sy vonnissen die buyten den geloove zijn, als de Ioden, Turcken, Heydenen, of onse archste vyanden, als wy van malcanderen dus vonnissen, ende so quaedt vermoeden d’een van den anderen hebben: wy gheven den ongeloovighen kleyne occasie om totten rechten gheloove te komen, ende gheven onse vyanden groote voet tot wreetheydt ende tyrannye: daeromme so segghe ick noch eens, also lange als wy aldus staen, ende in sonderheydt de gheleerde geen meerder debuoit en doen om met malcanderen te overkomen,

so en sullen wy het ongheloof niet ter neder krijghen: ende noch veel min de ongheloovighe Turcken tot onsen gheloove brenghen, ‘twelck anders wel apparent waer eyndelinghe te gheschieden, indien dat wy d’accoort waren, ende paysibelijcken, lieffelijck ende eendrachtelijck onder malcanderen leefden, ende datmen onder ons niet meer en hoorde, ick ben Pauli, ick ben Ceyphe, ick Apollinis, etc.

   Waeromme ick over beyden sijden bidde: O lieve Christene Broeders, wilt laten varen desen twist, alle quaedt bemoeden, alle quaet spreken, alle verbittertheyt, alle gramschap, alle onwaerdigheyt, alle veroordelinghe, ende keert u luyden tot den peys, eendracht ende Christelijcke liefde, weert alle menschelijcke affectie, alle eyghen goedtduncken, alle verwaentheyt, alle curieusheyt alle crijghelheyt ende curselheyt, alle vernoeyelijcheyt, alle opiniaterheyt, daer meest alle Lieden mede besmet sijn, luttel of veel: Den sommighen dunckt hun, dat zy’t soo recht hebben dattet onmoghelijck ware datse erghens in onghelijck souden hebben, ende daer uyt verachten ende veroordelen zy alle de ghene die anders ghevoelen dan zy doen, ende en dencken niet datse hier voortijts oock ghedoolt, andere opinien oock also ghehouden hebben, de welcke nochtans latende varen, zy aenghevaert hebben die zy nu houden.

   Waeromme en soudet niet moghen gheschieden datse sommighe saecken weder contrarie verstonden?

   Nu hoe dattet zy of niet en zy, waerom sijn sy onlijdtsaem teghens hurluyder naesten? Haddemen so teghens hunluyden geweest, moghelijck dat zy totten verstande niet ghekomen en waren daer zy nu sijn, sien zy heurluyder naesten erghens in dolen, dat zy hem berispen ende onderwijsen met alle lieffelijckheyt ende sachtmoedigheyt, soo als Paulus ons leert: Het is Sathan die ons soo curieus maeckt in opinien, ende so veel artijckelen in den gheloove ende Religie toedicht. Op dat (terwijlen men het meeste soude laten varen, te weten de gherechtigheyt, de pays, ende de eendrachtighe Liefde) dese ghescheurt souden moghen werden, soo laet ons liever doen so Paulus seydt. Tit.3. Na dat wyse eens ende anderwerf vermaent hebben, laetse ons schuwen, maer sonder verbittertheydt, ende sonder henluyden daeromme als vyandt te houden, so als wederomme Paulus dat leert. 2.Thes.3. 2.Tim 4. En hebt (seydt hy) gheen ghemeenschap met sulcken eenen, op dat hy beschaemt werde, maer en hebt hem niet als vyant, etc.

   Hier spreeckt Paulus nochtans van den ghenen die den woorde Gods geheel wederspannigh sijn, ende die so zondighen datse by haerluyder selfs vonnisse verwesen sijn.

   Nu hoop ick datter onder ons van alsulcke luttel ofte gheene en sijn, maer dattet elck nu meest houdt also hy’t uyter Schrift verstaen can, ende conde hy’t beter verstaen hy soudet also houden. Die also doen sijn meer te deren dan te overkrijschen, ende voor alsulcken staet grootelijck te bidden, het welcke deden wy’t alsoo’t betaemt, ende bleven wy lijdtsaem daer soude eyndelinge sonder twijfel een beteringhe uyt komen, maer wat, wy willen nu de luyden met gheweldt doen ghelooven, ende tot ons ghevoelen benoodighen. ’t Welck niet gheschieden en can want het gheloof een saecke is die inde wille leyt, ende den wille en can niemandt met kracht bedwinghen, daeromme so en heeft Christus noch sijn Apostelen kracht ofte gewelt ghebesicht, noch erghens gheleert datmen also doen soude, oock so en hebbense nerghens bespot ofte ghekreesschen op den ghenen die heurluyder predicatie niet terstondt uyterlijck en vatten, want d’Apostelen selfs metten eersten seer traegh ende hart in’t gheloof waren, maer den Heere en heeftse nochtans niet verworpen of veroordeeldt, ende heeft alleen gheklaeght de traegheydt ende hertheyt van heurluyder gheloof. Als doen+ wast ghenoegh datmen een goedt recht ende slecht gheloof in Christum hadde, sonder alle saken so naeu te weghen ende te nijpen: Ghelijck als Petrus Christum met korte woorden beleedt, segghende: Ick gheloove dat ghy Christus sijt den levenden Gods zone. Mat.15. Wederom derghelijcken met de selve woorden. Iohan.6.

   Met sulck belijden was Christus selfs te vreden, ende verclaerde als doe dat op dat fondament sijn Kercke ghesticht soude worden.

   Gelijcke belijdinge dede Marta Ioan.11. segghende: Ick gheloove dat ghy sijt Christus de Zoon Godse, die stondt te komen in der werelt.

   Item in’t werck der Apostelen.8. Den Hof-meester der Coninginne van Candatien van Philippo sijn gheloof ghevraeght sijnde dede sijn belijdenisse ende seyde: Ick gheloove dat Iesus Christus is de Zoon Gods. Ende de bewaerder van der vanghenissen vraeght den Apostlene wat hy doen most op dat hy saligh worde: Ende zy eyschten van hem alleenlijck ende seyden: Ghelooft inden Heere Iesum ende ghy sult salich sijn ende u huys,+ want Sanct Ian seyt: Dat alle de ghene die ghelooft dat Iesus Christus is die is van Godt gebooren. 1.Iohan.5.

   Totten Rom.10. so toont Paulus wat belijdinghe wy doen moeten, ende seyt: Indien ghy belijdt met uwen monde den Heere Iesum, ende ghelooft dat hem Godt verweckt heeft vander doodt, ghy sult saligh sijn, etc. Want wie belijdt dat Iesus de Zoon Gods is, Godt woont in hem (seydt Sanct Ian) ende hy in God.1. Ioan.4.

   Beziet Ioan.1.3.5. Item Ioan.5. ende 17. Actor.2. ende 5.17.18.etc. ghy sult alom bevinden dat dit het point van ‘tgheloof was dat zy alsdoen beleden, ende daer mede dat zy doe te vreden waren, te weten dat Iesus Christus was den ghesalf den ofte Messias die zone Godts, die inde wereldt ghekomen+ was, ende ghestorven om den zondaer saligh te maken, dat hy verresen was ende ter rechter handt zit sijns Uaders, etc.

   Langhe oock na de tijfen der Apostelen so was de Kercke te vreden mette belijdinghe van’t Symbolum der Apostelen, dat wy heeten Credo in Deum. ‘twelckmen als noch den Ionghen Kinderen leert: Nu en isser gheen belijdinghe genoegh, maer daer sijn so veel articulen te ghelooven, die noch daghelijcks groeyen, so datter gheen eynde af en is, ende dat de Luyden niet en weten wat zy

moeten ofte behooren te ghelooven, ofte niet: het is al eenen slagh (soo men gemeenlijck seydt) om eenen man. Ghy en condt soo wel noch soo Goddelijck niet spreken of daer sal yemandt zijn dier yet aen sal weten te bijten, terstondt Ketter hier Ketter daer, O boose tijden, O Duyvels volck. Ick en sie niet wat de goede simpele luyden die God ende zijn waerheydt soo gaern vinden souden, maken sullen, dan dat sy van benautheyt beswijcken ofte despereren: maer de Heere salse vertroosten, die daer een beschudder ende hulper is van weduwen ende weesen, ende van alle verlatene ende ghede+soleerde: Ick ben met haerluyden (seydt hy) in tribulatie, sy sullen tot my roepen ende ick salse verhooren: Maer van alle verdriet dat de goede Luyden nu alomme lijden is het vernoeyelijckste ende onverdraechelijckste, dat hunluyden dit vande gheleerde ende van malcanderen comt, want de tijden sulckx zijn datmen by na alsoo qualijcken spreken mach onder de broeders, alst doet metten ghenen die de waerheydt niet en kennen, wy werden terstont ontstight ende verstoort, na de naeuwigheydt van onse kennisse ende conscientie daer wy’t al na rechten willen. Wy veroordeelen ende verdoemen terstondt, ende alsoo verliesen wy dien vriendelijcken pays Gods ende die Liefde, ende komen in twiste, haedt ende nijdt, ende alsoo verkrijgt de Duyvel eyndelinghe dat hy aldermeest begheert ende gheschiedt dat God aldermeest mishaeght, daeromme moghelijck beter ware sommighe opinien te verdraghen, dan daeromme soo sware questien te nemen ende met zijnen broeder in vyandtschap ende haet ende nijdt te komen, want Paulus seyt dat+tet van noode sy datter heeresie ofte Ketteryen wesen sullen, op dat de gheproefden geopenbaert moghen worden, dat is op dat deur dusdanighe questien de goeden gheproeft zijnde men klaerlijck die bekennen mach.

   Want de goeden in dese beroerte Abel slachten, sy zijn lijdtsaem, lieffelijck, sachtmoedigh, sy en doen niemandt lijden aen, maer lijden selve, sy slaen alle saken int goede, sy hebben van elck een goet vermoeden, sy en werden niet licht ontstight noch beroert, sy en vervonnissen niemandt, sy en verdoemen niemandt, ende worden sy vervonnist ofte misacht, sy verdraghent seer lijdtsamelijck.

   De quaden ter contrarie Cain slachten, sy zijn onpatientigh, terstont verstoort, terstont onsticht, terstondt vermoeden sy quaedt, sy twisten, sy crijsschen, sy vervolghen, sy veroordeelen, sy verdoemen, sy haten, sy benijden, ende en connen niet verdraghen, selfs de lanckmoedigheydt ende oprechtigheyt vande goeden, soo datter staet van Cain, dat hy zijnen broeder doodt sloegh, om dat hy hem duncken liet dat syne wercken quaet waren, ende die van zijnen broeder rechtvaerdig, etc.+ daer en diende gheen ander cause, also gatet nu heden oock toe.

   Ghy mocht hier uyt leeren kennen ende onderscheyden de goeden ende quaden van wat Secten dattet oock zy, wanter zijn onder alle Secten quaden, ende ick hoop oock goede, die den Heer naerder bestaen dan wy meenen ofte weten.

   Des Heeren vonnissen zijn eenen diepen afgront, hy siet alleen de herten aen.

   Wy en sullen dan, niet vonnissen voor den tijdt, soo Paulus dat leert, 1.Corinth.4. maer laet ons lijdtsaem zijn, verdragende onsen naesten, ende pijnen die deur onse oprechte lieffelijcke ende paysibelijcke conversatie te trecken, ende en laet ons niet vernoeyelijck zijn noch lastigh, maer boven als soecken de liefde, dewelcke den bandt der volmaectheyt is, soo dat Paulus seyt Col.3. Kinders (segt Sint Ian) laet ons malcanderen beminnen,+ want de Liefde is van, ende soo wie lief heeft die is van God ghebooren, ende die kent God: die niet en bemint en kent God niet, want God is de Liefde. Wederomme wat daer na, Godt (seydt hy) is de Liefde, ende die inde Liefde blijft, die blijft in God ende God in hem.

   Besiet daer breeder, ja leest de gheheele Schriftuere, ghy en sult niet bevinden dat na het Gheloof (‘twelck het fondament is, ende sonder het welcke alle deughen niet en zijn) ons yet alsoo in alder manieren te voren gheleydt ende ghelast wordt als de Liefde.

   Het gheloof dat Christus gecomen is om den zondaer saligh te maecken is het fondament, want anders gheen Fondamendt, en+ macher gheleyt worden, dan dattet gheleyt gheleyt is, ’t welck in Christus Jesus, 1.Cor.3. dit is dien steen daer de Heylighe Kerck op staet, Matth.16. daer de poorten der Hellen niet teghens en vermogen, ende de volmactheyt daert al inne ghesloten is, is de Liefde, 1.Tim.1. Rom.15. Galat.5. etc.

   So dan wat wy maken ende wat ons over komt, dat wy ons toch de Liefde niet en la+ten ontrecken, maer laet ons als Paulus staen ende roepen, wie sal onsscheyden vande Liefde Gods? Tribulatie, of naecktheydt, of peryckel, of Sweert. Ick weet (seydt hy) dat noch doot, noch heerschappye, noch machten, noch saken die gheschiet syn of te geschieden staen, noch hoogheydt, noch diepte, noch eenighe andere creatuere ons sal moghen scheyden vande Liefde Gods dien daer is in Christo Iesu onsen Heere, &c.

   Stonden wy aldus inde Liefde, niet soo vreemts en soude daer konnen gheschieden, dat ons daer af trecken soude, wy en souden alsoo niet terstont ontstigt ende beroert zijn, wy en souden onsen naesten niet terstondt beclappen, vervonnissen, ofte veroordeelen, om een opinie of contrarie verstant van eennighe plaetsen der Schrifturen, want ghelijck als wy niet al even rijck of even schoon en sijn, alsoo en konnen wy oock niet al even wijs of even goedt zijn. Wy die vroom zijn (seght Paulus) moeten de kranckheyden van de ghene die nochtans zijn verdraghen, ende ons selven niet behagen, Rom.15. wy moeten met alle lijdtsaemheydt malcanderen verdragen ende verbeyden tot d’een ofte d’ander een wat versoete, ende dat wy daeromme onder malcanderen niet en laten lieffelijck te leven. Maer (seght hy) Paulus leert ons dat wy een Ketter schuwen sullen ende geen ghemeenschap daer mede hebben, daer en is maer+ een Kerce, dier buyten is en is gheen Lidt Christi met ons, ende alsoo en behooren wy daer gheen ghemeenschap mede te hebben.

   Hier af waer veel te seggen, hoe verre haer de kercke begrijpt ende bestreckt, ende wie daer in ende daer buyten is, of daer uyt behoort gheseyt te sijn: Maer dit is wat buyten den argumente dat wy tracteren, maer midts dat hier nochtans nu wel wat af dient gheseyt te wesen, so wil ick met korte woorden wat daer af roeren, ende daer mede afscheyden, de reste mach een yegelijck soecken by de ghene die int langhe, ende specialijcken vande Kercke gheschreven hebben, die de Kercke inde onsienlijcke pleghen te scheyden: De sienlijcke is, daer de goede ende quade+ t’samen in sijn, daer’t regiment is, daer de Leeraers, Dienaers, ende Predicanten sijn, ende daer de Sacramenten in gheadministreert worden, ende in de welcke onder anderen de Discipline is.

   In dese voorschreven generale kercke ofte vergaderinghe sijn veel kercken, soo als hier voortijts waren de Kercken van Corinthen, Ephesien, Philippensen, Colossensen, etc. ende de andere seven kercken in Asien, daer af staet Apocalip.1. etc. Ende so alsnu sijn de Griecksche Kercken, de Latijnsche, de Moscovijtsche, de Indische, de Duytsche, de Enghelsche, etc. ende veel ander dierghelijcken, van de welcke d’een oprechter ende gaver is dan d’ander, so heeten nochtans dese ghesamentlijck in’t ghemeen de Heylighe Kercke. Mits dat zy alle Christum ende sijn Evangelie belijden, ende in sijn doodt ghedoopt sijn, ende datmen niet verder en jugeert dan men ziet, want Godt alleen de herten kent.

   Nu hoe dat de sommighe van dese voorschreven kercken so verre geweken sijn, datse van d’andere afghesneden sijn: Hoe dat dit gheschiet, is eene gheheele andere disputatie, de welcke wy daer laten.

   Maer ghemerckt dat in dese voorseyde sienlijcke kercke diversche sijn, goede ende quade, oprechte ende hypocrijten, ende dat niemant en kent het herte dat binnen is dan Godt alleen, soo wordt dese voorseyde gheheele vergaderinghe de Heylighe kercke gheheeten als voorseyd is, om ‘twelck te bethoonen byghebrocht wordt de ghelijckenisse uyt de Evangelie van’t net dat in zee geworpen was, dat alrehande soorten van Uisschen voortbrocht, ‘twelck vervult sijnde, ten camte opghetrocken wort by de Uisschers, ende sittende hebben vergadert de goede in heurluyden vaten, ende die quaedt waren hebben zy weg geworpen, etc.

   Meer andere dierghelijcke ghelijckenissen sijnder vande zienlijcke, hoewel dat de gherechte heylighe kercke der oprechte Christenen God alleen bekent is wie zy sijn, die daer oprechtelijck sonder hypocrisie in hem ghelooven, de welcke het lichaem Christi is, die de voorseyd Leeraers, de onsienlijcke kercke hieten: Desen heeft hy ghegheven de macht+ Kinderen Gods te worden, 1. Ioh.1. Christus Broeders sijn Erfghenamen Gods, medeErfghenamen Christi. Hebr.2. Galat.4, etc. ende Christus Leden.

   Hier hebdy af, 1.Cor.12. Ghyluyden sijt (seght hy) Christus lichaem ende leden van malcanderen.

   Item Rom.12. Ghelijck als wy in een lichaem veel leden hebben, maer dat alle de leden niet een ghelijck ghebruyck en hebben, alsoo sijn wy veele een Lichaem in Christe, ende bysonder leden d’een van den anderen.

   Item, 1.Corint.12. Ghelijck een lichaem is (seyt hy) ende heeft veel leden, maer alle die leden van eenen lichaem sijn, also Christus, want even ghelijck sijn wy alle in een Lichaem ghedoopt, etc.

   Beziet Ephe.1. Hy hevet al sijn voeten onderworpen, ende heeft hem (te weten Christo) gegeven een hooft boven al te sijn, te weten der kercken, ’t welck sijn lichaem is.

   Item, Colos.1. Alle saken sijn deur hem ende in hem gheschapen, ende hy is ‘thooft van’t lichaem der kercken, etc.

   Hier ziet ghy claer welck de recht Heylighe Kercke is daer de Schrift af spreeckt, die daer op den vasten steen Christum gefundeert is, Mat.16. ende daer Paulus af seght, datse sonder rimpel of vlecke, gesuyvert deur de wasschinghe des waters deur ‘twoordt, Ephes.5. Die gereynigt is deur ‘tbloet van ‘tLam. Apoc.7.1. Ioan.1. 1.Pet.1. Eph.1. Op datse niet en leve der zonden, maer der rechtvaerdigheyt, niet na den vleesche, maer na den gheest, als nu herbooren sijnde, niet uyt sterffelijcken zade (so dat Petrus seght) maer uyt den onsterffelijcken zade, door’t woordt des levenden Gods, daer door sy kinderen Gods worden, want die daer ghelooft dat Iesus Christus is, van Godt ghebooren, 1.Ioan.5. Dit is de herborentheydt ofte gheboorte na den gheest, daer ghy alomme afhebt. Iohan 2.Rom.6. Colos.3.etc. die nu dan herboren ende vernieuwt sijn naer den gheest, en zondighen niet, soo Ioannes seght. Die ghebooren is (segt hy) uyt Godt die en doet gheen zonde, want het zaet Gods in hem woont, ende en can niet zondighen, want hy uyt Godt ghebooren is, dat is Gods woordt, ende oock Gods Heylighe gheest dewelcke in hem is, houdt hem dat hy niet en zondight: of zondight hy by avonture, door dit voorseyd zaedt vermaent sijnde, staet hy terstondt op, so dat hem sijn zonde voor gheen zonde gherekent wort, volghende daer staet Psal.32. Saligh is, de man die Godt gheen zonde toegherekent en heeft, in welckens gheest gheen bedrogh en is.

   Dus dan heeten de herborene ofte die uyt Godt ghebooren sijn, te sijne sonder zonde, rimple, ofte vlecke, soo’t geseyt is, want alle (segt Paulus Galat.2.) die daer in ghedoopt sijn, die hebben Christum aengedaen. Item Rom.6. doet aen onsen Heere Iesum Christum: Dies werden dese gheheel rechtvaerdigh gheacht voor Godt, want Christus rechtvaerdigheyt nu de hare is, ende Christus is in heurluyden, soo als daer staet Ioan 6. So wie eet mijn vleesch ende drinckt mijn bloet, die woont in my ende ick in hem. Dat is: so wie ghelooft dat Christus sijn vleesch gheoffert heeft voor hem, ende sijn bloet ghestort heeft in afwasschinge sijnder zonden, die is in Christo, ende Christus is in hem, dat is: Hy is een lidt van Christus Lichaem, welck is de Kercke.

   Dit seght Paulus wederomme op een ander maniere Ephe.4. Laet ons (segt hy) opgroeyen deur al in hem die daer’t hooft is, te weten, Christum, in welcken het gheheel lichaem, indient vermeerdert ende tsamen ghevoeght wort deur alle toeschickinghe des diensts, na’t werck der maten van een yegelijck deel, eenen wasdom des lichaems maect deur een stichtinghe van hen selven in de Liefde.

   Dit is de stichtinge daer af staet Mat.16. daer Christus seght: Op desen steen sal ick mijn Kercke stichten, ende de poorten der hellen en sullen daer teghen niet vermoghen. Ende vanden selven spreeckt Paulus tot den Ephe.2. aldus: Die daer ghesticht is op het fundament der Apostelen ende Propheten, op dien uytersten hoeck-steen Christo Iesu, in welcken so wat timmeragie daer opgherecht wort, wast in eenen heylighen Tempel inden Heere, in welcken ghyl. mede ghetimmert wort in een woonstede Gods, door den gheest, etc.

   Dit is de rechte heylige Kercke, Christus lichaem, de welcke de Leeraers heeten de onsienlijcke kercke, ende des is onder de andere begreepen: de welcke andere midts dat zy niet vorder en can vonnissen, soo houdt zy voorleden der voorseyde Kercke, alle die den naem Christi belijden, ende hun metten anderen schicken ende uytgeven voor leden van Christi lichaem, so als gheseydt is: maer soo wanneer zy in eenighe bysondere misdaden ofte damnable ofte grouwelijcke opinien gevonden worden, so worden alsulcke by die vande voorseyde Kercke afghesneden: maer eer dit gheschiet, soo werdt alvoren alle debuoir ghedaen om die te brenghen op den rechten wegh: Ende dit en geschiet niet om alle misdaden ende opinien, want men vinter luttel of zy en hebben erghens in een vernuft ofte verdraeyt verstant.

   Hier in dan en machmen niet vernoeyelijc sijn, wantmen alsoo nimmermeer soude ghedaen hebben, ende daer soude door sulcken curieusheydt meer twists ende quaedts dan deughde comen. Maer so wanneer yemandt een openbaer boos ongodlijck leven leyt, die daer wilt een broeder ghenoemt sijn, ofte naecktelijck de Schrifture wederstaet, ofte opinien drijft, die teghen eenighe van de articulen des gheloofs waren, ende tot diversche stonden vermaent sijnde, in sijn quaedt bleef hertneckigh ende opiniater, sulck een sal by der Kercke in den naem des Heeren Iesu Christi afghesneden worden, ghelijck als den Overspeelder, 1.Cor.5. ende Philetes, Himeneus, 2.Tim.2. op dat hy hem door schaemte bekeere, ende dat den gheest saligh worde, 1.Cor.5. 2.Thes.3. 1.Tim.4. maer daer volght oock, datmen dese daerom niet houden en sal als de vyanden, maer datmense als Broeders altoos vermanen sal. 2.Thessal.3.

   Ghy bevindt by d’oude Historien datse in ‘tbeginsel der Kercken seer swaer waren ende traegh, eer dat zy totter reguer comen wilden van yemant af te snijden, maer dat zy alle debuoir deden eer dat zy daer te quamen, ghelijck als wy oock behooren te doen, ende alst immers soude moeten gheschieden, soo behooren wy dat te doen met compassie ende medelijden, vry van alle haet, partyschap, gramschappe, ofte andere affectie, bereydt sulck een wederomme in gratie te nemen ende te ontfanghen, so wanneer hy oprecht berou betoonde, so Paulus ontfinck die by de huys vrou van sijnen Uader gheslapen hadde 2.Cor.2.

   Siet daer hoe Lieffelijck hy daer voor schrijft, onder ander seggende: Dese straffinghe zy desen mensche ghenoegh, die daer deur vele ghedaen is, als dat ghyluyden wederomme schuldigh sijt te vergheven ende hem te vertroosten, op dattet niet en gheschiede dat hy van droefheydt verslonden worde, daeromme so bidde ick heurluyden (segt hy) maeckt dat de Liefde in hem sterck worde. Siet daer breeder 1.Corrint.5. alwaer Paulus claer ghenoegh betoont, dattet gheene cleyne saecke en is van yemandt af te snijden of te bannen, nochte het stuck van een privee mensche en is, maer dattet geschieden moet by de authoriteyt vanden Oversten der geheelder kercke in de vreese des Heeren met alle rijpheyt, van alvoren den Heere aengheroepen hebbende, ende segt aldus: Ick hebbe gheschickt als teghenwoordigh, dat dese die dit stuck ghedaen heeft, inden name onses Heeren Iesu Christi, ghylieden hier t’samen vergadert sijnde met mijnen gheeste, mitsgaders de macht ons Heeren Iesu Christi, overgegheven sal worden Sathan, tot vernielinghe des vleeschs, op dat den gheest saligh worde inden Dagh des Heeren Iesu Christi.

   Noteert alle dese woorden wel, ende laet ons bezien of wy’t also doen, of wy’t nu oock doen in den Naem ende deur u bevel ende de macht ons Heeren Iesu Christi, versaemt in sijnen name, ende alleen op dat den gheest saligh worde op den Dagh des Heeren, etc. Ick duchte datter meest alomme de contrarie ghebeurt.

   Hier waer noch veel toe te segghen, maer het soude te lanck rijsen, wy sullen op dit pas hier mede daer af scheyden, ghy condt hier uyt Paulo ghenoegh sien hoe datmen doen den banuseerde, dattet niet en gheschiede om eenighe diversch verstant of opinien, maer om grove zonde ende wercken des vleeschs, die notoir ende openbaer waren: Oock niet uyt eyghen affectie, eyghen goetduncken, of uyt haet, nijdt, of gramschappe, maer eendrachtelijck versaemt deur die kracht Gods, ende na dat syse afghesneden hadden, hun noch niet als vyandt en hielden, maer vermaenden als broeders, ghelijck als dat oock uyt Paulo hier boven betoont is, 2.Ti.4.etc. ‘tWelck indien wy ’t volghen willen, soo en sullen wy niet meer soo licht sijn om onsen broeder te verachten, beklappen, vervonnissen, te veroordelen of te vervolghen, maer wy sullen pijnen die te vermanen met het woordt der Heyligher Schrifture, de welcke van Godt ingegeven is, soo Paulus seght 2.Tim.2. Nut tot leeringhe, tot berispinghe, tot straffinghe, tot onderwijsinghe, die daer is totter rechtvaerdigheyt, op dat de mensche Gods volmaeckt zy, totalle goede wercken bereet, etc.

   Oock sullen wy pijnen dese te trecken met alle lieffelijcheyt ende sachtmoedigheyt, ende alsoo sal’t moghen gheschieden dat wy onsen broeder winnen, daer wy hem anders van ons ende van Gods woordt vervreemden.

Godt de Heere, Uader alder Wijsheyt ende ghenade wille ons, sijn kercke, deur sijn H. Geest verlichten, ende sijnen Pays ende liefde gunnen, op dat wy gelijckelijcken onder mal+canderen gesint sijnde, met eenen monde God den Uader deur onsen Heer Iesum Christum loven ende dancken, ende dat wy alle gelijck spreken moghen, ende dat onder ons ghenen twist en zy, maer dat wy een lichaem van eenen sinne ende eenen verstande worden moghen tot inde reeuwigheydt, Amen.

 

Des Wets vervullinge is de Liefde. Rom 13. Mat.7.12. Sap.6.19.

De Hooftsom van onse Religie is vrede ende eenigheydt, die niet wel can bestaen ten sy datmen weynigh dinghen vast stelle ende in veelen elck zyn oordeel vry late, Erasmus in Pref.ad Hilar.


Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

titels