D.C. den vromen verstandigen ende wel-beminden Peter Raedt, sijnen
sonderlinghen vriendt.
ICk en meyne niet, vriendelijcke Peter Raedt, datmen tusschen
vrienden yet wenschelijckers vindt dan daer d'een den anderen eenighen
oorbaerlijcken, oft ten minsten lustigen dienst mach bewijsen. Hier toe hebbe
ick my selven al over lange genegen bevoelt, maer bevant altijdt mijn jonstigh
bewijs tot uwaerts in eenige nutte saken als onnoodruftigh buyten ghesloten,
ende dat deur u geluckige welvaert. Ten laetsten als die ghenegentheyt niet
rusten en konde, niet tegenstaende haer den oorbaerlijcken ghelegentheyt niet
ghebeuren en mochte, soo hebbe ick den lust voor handen genomen, om te sien of
ick u in geenen stucken met haer dienstlijck mochte zijn. Daer bevant ick
buyten 't gemeen vermoeden, oock den oorbaer inne verborgen. Want gemerckt alle
eerlijcke lust een verquickinghe ende ververschinghe is van moeyten, arbeyden
ende becommernissen, sooverlicht sy sulck gequel, ende onderhout het
menschelijcke geslacht daer onverdrietelijc inne. Hieromme hebbe ick desen
Bocatium onlanckx by my niet alleen als een lustig, maer ooc als een
eerlijck ende leerlijck Boeck vertaelt zijnde, den gemeenen Nederlanders willen
gemeen maken onder uwen name: op dat ghy ten minsten door sulcke
toeschrijvinghe veroorsaect zijnde 't selve eens te doorlesen, die luste oock
ghenieten sout, ende daer by verstaen dat ick (waert ghelegen) u soo gheerne
een nut als vermakelijck Vriendt soude verstrecken, Vaert wel.
Auteursrechtvrij