Vande sendinghe

Tvveede t’samensprake tusschen Dirck Volckertsz. Coornhert, ende Vrunt.

         Coornhert.

Goeden Marghen vrunt.

         Vrunt.

Een goet Iaer. Saegdy daer wel wat swaerder slagh de Scheepsknecht daer kreegh van de Schippere?

         C.

Ia wel, maer saeghdy oock dat de knecht het Schip te vroegh los-makende, ’t Schip ende goet met oock ons alder lijf ende leven in sorghen stelde?

         V.

Ick sacht met verschrickinghe, maer wats dan? de knecht meyndet recht.

         C.

So ist, maer hy en verstondts niet recht.

         V.

Ick ben meermalen hier gheweest ende weet datmen ghewoon is soo te doene, als de knecht dede. Immers de knecht heeft sulckx oock den Schipper (wiens swijghen des knechts seggen in zijn aensichte hier inne bevestighde) selve dickmael alsoo sien doen. Wast dan al recht dat hy den knecht soo strenghelijck handelde, ende dit alleen om dat hy navolghde het exempel vanden Schipper selve?

C.De knecht dedet na, buyten zijns Schippers beveelen, ende dit noch onbescheydelijck, dus was dat strafbare vermetelheydt. Dat

[fol. 379v]

ick segghe buyten beveelen, de Schipper en bevaldt hem immers nu niet te doene. Soo en houde ick niet dat de Schipper den Knecht bevolen heeft alles na te doen, dat hy den Schipper oyt heeft sien doen. Dede hy dit dan uyt zijn goedtduncken alleenlijck, sonder gheboot zijns Meesters, soo was hy immers daerom te recht strafbaer. Maer watte? my dunckt dese handel des Schippers met zijnen vermetelen ende onbescheyden Knecht ons te recht aenwijset totter saecken die wy nu voor handen hebben. Want ick beloofde huyden te bewijsen dat uwe Leeraren niet en sijn ghesonden van Gode, maer dat sy van selfs lopen, ist niet also?

         V.

Ia om dat te hooren ben ick weder hier ghekomen.

         C.

Int volghen van eyghen goedtduncken sonder Godes bevel te hebben zijn uwe Leeraren desen Scheepsknecht ghelijck: maer ongelijck zijn zy hem int navolghen van’t exempel.

         V.

Hoe meyndy datte?

         C.

Gaf de Schipper met zijn swijgen niet genoegh tekenen dat hy (soo hem de Knecht seyde) selve ‘tschip alsoo dickmael los ghemaeckt hadde?

         V.

Ia hy.

         C.

De Knecht volghde dan (hoe wel onbescheydelijck) noch al een exempel na. Maer wat exempel volghen uwe Leeraren doch nu na, int wederoprechten eens vervallen Godsdiensts?

         V.

Vraeghdy datte? zy volghen na ‘texempele vande Apostelsche Kercke:

         C.

⁺Niet vande Apostelen. Noyt las ick dat d’Apostelen een vervallen Kercke opghericht hebben. Maer seght doch, was der Apostelen Kercke nieu of oudt?

         V.

Nieuw, want ten was gheen Ioodsche Kercke.

         C.

Was d’Apostelsche Kercke oyt by tijden der Apostelen vervallen?

         V.

Sy was te vooren niet gheweest, hoe mocht sy dan vervallen zijn? Men leest oock niet van’t vervallen in heuren tijden. Want al vielen eenighe af vanden gheloove, die Kercke bleef nochtans oprecht.

         C.

Na dien dan die Apostelen gheen vervallen Ioodtsche Kercke noch oock gheen vervallen Apostelsche Kercke en hebben opghericht, soo wast immers een nieuwe Kercke van Ioden ende Heydens te samen, noyt te vooren sulckx gheweest zijnde, die sy oprichteden.

         V.

Het was een nieuwe Kercke.

         C.

Het stichten van een nieuwe, of het wederoprichten van een vervallen Kercke, en is immers gheen een selve werck.

         V.

Neen.

         C.

Soo segghen uwe Leeraren oock qualijck daer aen, dat syluyden int wederoprechten eens vervallen Kercken navolghen het exempel der Apostelen, die sulcx (soo ghy bekent) noyt gedaen en hebben. Moghen uwe Leeraren den Apostelen oock navolghen int doen van een werck dat d’Apostelen noyt en deden?

         V.

Ghy weet wel dat d’onse niet nieus en doen int wederoprechten eender vervallender Kercken, ghemerckt syluyden daer inne navolghen die wederoprechtinghe des Tempels tot Ierusalem gheschiet door Esdram.

         C.

Ick weet dan oock wel dat ghy daer inne navolght gheen Apostolisch exempel, maer een Iodisch exempel. Soo volghdy alst u goedt dunckt het Oude Testamendt, maer alst u teghen is, soo moet het uytghedient hebben ende versleten zijn. Maer laet u dit exempels navolgen (dat u niet is bevolen) noch al schoon toeghelaten zijn. Soo vraghe ick u, hoe ghyluyden dat dan noch soudet moeten navolghen, te weten na u goetduncken? of alleenlijck na dat voorbeelt ende niet anders.

         V.

Alsoo als dat gheschiede op dien tijdt. Dit⁺ schrijft D.P. oock selve.

         C.

Bouwen u Predicanten of Leeraren een Tempel van houdt ende steen als Esdras dede?

         V.

Neen.

         C.

So volghdy dat voorbeelt anders na. Seght noch, hebben Menno ende anderen u gemeynten opghericht door toelatinge van eenig Keyser of Coning?

         V.

Ghy weet wel neen, wildy seggen dat Christus een Houten of steenen Tempel heeft ghebouwet? Heeft Christus zijn ghemeynte door toelatinghe van eenigh Keyser of Coningh? Siet doch hoe gantsch onbescheydelijck ghy nu handelt.

         C.

Soude ‘tonbescheydt niet wel by u zijn? by u die nu verlatende u inghevoerde exempel van Esdras int wederoprechtē eens vervallē Tempels, van daer swerft opt exempel Christi die een nieuwe Kercke van levende steenen uyt Ioden ende Heydenen te samen stichtede? blijft by den Tempel tot Ierusalem, ende by Esdram, welckx exempel ghy voort haelt, ende merckt of ghy oock mooght segghen dat ghyluyden dat na volgt. Ghy moet neen bekennen, alsoo ghyluyden gheen Houten of steenen Kercke, ende dat noch sonder believen van den Hooghe Overheydt Timmert. Of wildy hier teghen segghen? Nu ghy swijght moet ick voort spreecken dat my wondert waeromme ghy d’exempelen Elie ende Iosue niet voort en haeldt.

+ Geē exēpel inden Apostelen van een vervallen Kercke op te richten.

+ D.P. 161.b.

[fol. 380r]

         V.

Waer inne?

         C.

⁺Int weder oprichten vande vervallen Ceremonien of Godsdienste ende suyveringhe van de misbruycken: Van Elia leest men dat God met een wonderlijck wercke die zendenghe Elie hier toe dede blijcken voor allen den volcke als Elias ghebeden hadde, segghende: toont huyden Heere dat ghy zijt God in Israel ende ick u Dienaer, ende dat ick alle dit naer mijnen bevelen ghedaen hebbe.

Dats voorwaer niet uyt eyghen goet-duncken als u Leeraren doen. Soo leestmen oock van Iosue dat God hem groot maeckte voor den gantschen volcke Israel, soo dat sy hem zijn leefdaghen langh als Moysem vreesden.

Daer op volght int naeste Capittel, dat Godt Iosue gheboodt den Kinderen Israels te besnijden, welcke besnijdenisse wel veertigh Iaren langh inde Woestijne opghehouden ⁺hadde. Daer sietmen dat Oisue die stoutigheydt niet en hadde om van selfs weder op te richten die opghehouden besnijdenisse, om datse voormaels ghebruyckt hadde gheweest, maer verwachte daer inne Godes bevel, niet jeghenstaende die besnijdenisse gheboden was op uytgheroeyet te werden uyten volcke alsoo die nerghens gheboden is op verdoemenisse.

Ende boven dien blijckt noch uyt dese beyde exempelen mede, niet ghenoegh te zijn, dat die Leeraar seecker is van zijn wederoprechtinghe, maer oock het volck seecker moet zijn dat het Godes wil zy dat sulcx sal gheschieden, dat het nu gheschiede, ende dat het door desen of die Leeraer gheschiede.

Dit alles is voorwaer met u Menno, Dirck P. ende andere uwe Leeraren al verde te soecken.

         V.

⁺Dirck Philipsz. schrijft, dat God nu ter tijdt alsoo met ons niet en spreeckt door een uytwendighe stemme, noch door ghesichten ende droomen, als inden ouden Testamente gheschiede. Maer hy spreeckt met ons door zijn woordt, ende dat woordt Christi is Geest ende leven. Wanneer nu Christus yemandt zijn levendigh woordt in zijn herte gheeft ende indruckt ende daer door roept, die is sonder eenighe twijfel vanden Heere door sijn woort gheroepen.

         C.

Hier hoor ick nu een derde maniere van sendinghe, namentlijck door Gods inspreeckende woordt, ende dit opentlijck teghen tghene wy al gister inne waren vereenight, te weten: datter niet meer en zijn dan tweereley sendingen, als een sondaer middele, maer niet sonder wonderdaden, ende een met middele, sonder wonderdaden. Maer dat te rugghe ghesteldt, soo soude ick wel willen uyt u hooren waer gheschreven staet dat het spreecken Godes metten gheloovighen door Ghesichten ende Droomen alleen gheschiede inden Ouden Testamente ende niet int nieuwe? Ick en meyn niet dat u Dirrick Philipsz. dat wil bewijsen metten sproocke, Actor.2.17. Want daer staet plat uyte het teghendeel. Denckt nu of men Dirc Philipsz. hoort te gheloove sonder de Heylige Schrift, ja opentlijck daer teghen. Immers soo uwe Leeraren der Apostelen doen int oprichten der Kercken recht na willen doen, so moeten sy oock mede door ghesichten ende dromen van Gode gheleert worden. Dat scheeldt nu waerlijck veele van dat sulckx nu soude behooren op te houden.

         V.

Sout ghy wel derren lochenen dat de Christenen⁺ inder Apostelen tijden Leeraers geroepen ende gheordinneert hebben? of soudy derren segghen dat syluyden sulcx doende onrecht daer aen ghedaen hebben.

         C.

Sy hebbens gedaen ende dat rechtelijck.

         V.

Alle wat die Christenen in die tijdt te recht⁺ ghedaen hebben, dat en is den Christenen in deser tijdt met verboden noch af geslagen, maer die Christenen moeten heur nu na dat gebruyc der eerster Kercken schicken ende voegen.

         C.

Nu stracx is bewesen dat ghyluyden der Apostelen exempel in desen qualijck na volght. Wat dien’t dit dan ter saecken? der Apostelen bevel tot sulck henluyden bleeck oock opentlijc: waer blijckt u bevel van henluyden dat na te doen?

         V.

Dirck Philipsz. selve heeft wel ghemerckt dat hy hier uyt gheen bevel en mochte spinnen, daerom hy oock niet heeft derren segghen dat hem sulckx bevolen is, maer seydt dats henluyden nu niet en is verboden. Wat behoevet dan meerder bewijs, dat hy ende u Leeraren des gheen bevel en hebben? Hebben syluyden des gheen bevel, soo en zijn sy daer toe oock niet ghesonden.

         V.

Al en ist niet gheboden, ’ten is niet verboden.

         C.

Acht ghy’t dan alles geboden te zijn dat niet en is verboden?

         V.

Dat en segghen wy niet, maer ‘tis een vryheydt der Christenen. Acht ghy’t alles verboden te zijn dat niet gheboden is?

         C.

Ia, voor u luyden, die self doorgaens alle sulckx lastert voor werck uyt eyghen goetduncken voortcomende: maer beroerende die vryheydt moetmen segghen dat het ghene vry is, ’twelck soo wel ghelaten als ghedaen mach werden. Seght nu, staet het u luyden oock vry te laten, Leeraers te ordonneren?

         V.

Neen, want sonder rechte Leere, etc. en⁺ mach gheen Christelijcke ghemeynte op gherecht ende vergaderdt werden.

         C.

Hoe mach u luyden dit Senden ofte Ordonneren der Predicanten dan doch vry zijn? Siedy noch niet hoe ghyluyden u

+ 3.Reg.18.36.

+ Iosue 5.2.

+ D.P. 261.

+ D.P. 261.

+ D.P. 261.

+ D.P. 262.

[fol. 380v]

self verwerret? wel aen. Dese uwe Leeraer belijdt hier selve dat dit na doen van’t ordonneren der Predicanten den ghemeynte nu niet en is bevolen, maer hy voeght daer by dat het den Christenen nu niet en is verboden.

Alsoo soude u eerst nodigh zijn te bewijsen (om dit den Apostelen wel na te doen) dat ghyluyden die Christenen zijt. Dat valt u even soo moghelijck, als te bewijsen dat ghyluyden die Kercke sout zijn. Daeromme dat over gheslaghen zijnde, vraghe ick u of Godt oock waerdelijck ghedient mach werden uyt menschelijck goet duncken?

         V.

Geensins. Leest daer af wat sijns in dit u ⁺boecxken, daer ist: uyt dese woorden ist openbaer dat alle wat God niet gheboden ende met een uytghedruckt woort der Schrift niet ingeset heeft, dat en wil hy oock niet ghedaen hebben, daer mede wil hy oock niet ghedient zijn, wat dunckt u daer af? is dat onrecht?

         C.

⁺Dit schrijven van D.P. recht wesende, soo ghy’t selve hout, maeckt dat voorgaende zijn schrijven opentlijck onrecht.

         V.

Dat mercke ick niet.

         C.

Gonst merckt lancksaem ghebreken. Merckt dan nu eens, soo Dirck Philipsz. conde doen blijcken dat God met een uytghedruckt woort hem ende den zijnen bevolen hadde dit werck der Apostelen het zenden aengaende nu ter tijdt na te doen, hy en soudet vryelijck niet ghelaten hebben te doen. Dit heeft hy niet ghedaen, dus heeft Dirck P ooc niet vermogen te doen. Maer scheydende van’t ghebieden, behelpt hy hem met het niet verbieden Godes, ende sluyt daer uyt niet alleen dat het henluyden gheoorloft zy, maer dat zijt oock behooren na te doen. Is dit waer, hoe mach waer zijn dat God niet ghedient wil zijn met het ghene hy niet en heeft geboden? strijdt dat niet plattelijck ‘teene tegen ‘tander? Is henluyden het leeren ende gemeynte te vergaderen met een uytghedruckt woordt der Schrift gheboden? wat noot ist henluyden exempelen uyt henluyden goedtduncken na te volghen? ist henluyden dan oock niet geboden van Gode (soo hy self belyt met dese woorden) so wil immers God met sulck henluyder goetduncken niet ghedient zijn. Noch maeckt D.P. des niet jeghenstaende hem selve gheoorloft, ’tghene uyt dese zijne eyghen woorden blijckt dat God niet gedaen wil hebben. Is dat niet ⁺groflijck teghen hem selve gheschreven? Laet ons nu daer af voortcomen opten wonderdaden. Dese achte ick dat u luyder leeraren als wesende nieuwelinghen te recht werden af geeyscht. Wat seght ghy hier op?

         V.

⁺Niet ick maer D.P. in dit u boecxken selve sal u dit beantwoorden aldus. Daer op antwoorden wy dat tekenen te eyschen ende hem aen den woorde niet te laten ghenoegen een teecken des ongheloofs is.

         C.

Lieve seght doch wat woort meynt D.P. hier, daer mede men sich soude laten genoegen? meynt hy de H. Schriftuere? of meynt hy zijn eyghen ende Mennons schrijften? meynt hy die Schriftuere so en laet sich niemandt vanden uwen daer mede ghenoegen, ende zijt ghyluyden of u ghemeente dan altsamen self ongelovigh. Want het is seecker dat ghyluyden noch Mennons, noch D.P. schriften ofte woorden niet en sout ghebruycken, soo ghyluyden u metter H. Schriftueren liet ghenoeghen. Souden dan oock D.P. met zijne mede Leeraren soo vermetel zijn dat syluyden souden willen dat alleman sich sal laten ghenoeghen met henluyder woorden of schriften, alleen om dat zijt seggen: wie sal niet verstaen dat syluyden so doende hem self stellen inde Heylighe plaetse? ende wat mensch niet puer zot of dol zijnde, soude die H. Schrift verlaten om deser menschen woort of schriften sonder achterdencken te geloven? Men vraghe alle naem-Christenen of rechte Christenen in wat uyterlijcke ghemeenten het oock zy, of zy die Bijbelsche Schriftueren in allen stucken niet altoos uyt ghenomen waerachtigh houden. Ick ben seker dat d’antwoorde sal zijn ja. Maer vraechtmen die selve of zy alle die woorden van Menno, van D.P. ende van alle uwe andere Leeraren in allen voor waerachtigh houden, men sal gewisselijck voor antwoorde hooren, neen, ende dat wel ende rechtelijck. Ende noch soude het teecken begheren tot bewijs dat D.P. woort (niet de Heylighe Schrift) waerachtigh, of zijn zendinghe van Gode zy, een teken moeten zijn van ongeloof? dese dolinghe is niet cleyn. Maer laet ons versieren of een teken des ongheloofs mochte zijn (als neen) soo vraghe ick tot wat eynde D.P. ende die zijne schrijven ofte predicken?

         V.

Dat doen syluyden om het rijcke Christi te vermeeren door winninghe van zielen tot Godes eere.

         C.

Wanneer gheschiede dese vermeeringhe des rijcx Christi?

         V.

Als door die Predicatie, menschen die ongelovigh waren ghelovigh worden.

         C.

Merckt nu doch, ick bids u Dierick Philipsz. beschrijvende het hoogh-ghepresen gheloove des Hooftmans seyt daer: indien elck sodanigh gheloof hadde, men soude gheen tekenen begheeren. Neemt nu of elck sulcken geloof hadde: wat mensche soude door Mennons of D.P. predicken ghelovigh mogen worden? die’t al is en macht immers niet worden? soude dan henluyder predicatien ooc eenighen vrucht moghen doen tot vermeeringhe des rijcx Christi? daer opent sich nu die onwijse bewijsinghe in desen van D.P. maer so hy mette zijne dan wettelijc willen arbeyden tot vermeringe van’t Rijcke Christi: waeromme en ghebruyckt hy by den onghelovigen zijnder woorden het middele der wonderdaden niet? die waren den Apostelen bevolen, die hebben wonderdaden ghedaen, daer door namen die van ^a Samarien acht opt woort, daer door hebben die menschen Godt ^b ghepresen, ende daer door zijnder veele ten ^c gheloove ghekomen, maer wil D.P. niemanden anders Predicken dan die nu al ghelovigh zijn: wat mensch sal door zijn Predicatie gheloovigh worden.

         V.

Ons luyden en ist nu niet bevolen miraculen te doene.

         C.

Sy waren den Apostelen bevolen: waeromme u leeraren inder Apostelen ampt tredende niet? of ghebreeckt u Leeraren der Apostelen gheloove daer toe nodigh zijnde, waerom

+ D.P. 303.

+ D.P. 261.

+ Miraculē.

+ D.P. 266.b.

a Act.8.6.

b Matt.9.8.4.15.35.
Mar.2.12.

c Ioā.2.23.4.11.45.4.12.11.
Acto.9.35.42.

[fol. 381r]

maken en syluyden noch inbequaem zijnde hen ⁺self tot Apostelen?

         V.

Al waert schoon (schrijft D.P.) dat zy tekenen saghen, sy souden misschien doen als die Phariseen deden, te weten dat sy mochten den wercken Gods den Duyvel toe schrijven, of een ander oorsaeck soecken om Gods werck te lasteren.

         C.

Wil hier D.P. wijser zijn dan de Heere Christus was? Wilt die niet dat die Phariseen zijn wonderdaden den Duyvel souden toeschrijven? voorwaer ja. Liet hy ende zijne Iongheren daerom tekenen te doen? geensins. Maer hadden ware liefde die by den goetwilligen noch al eenigen vrucht daer door verhoopte soo’t oock gheviel. Waeromme toonen dese luyden oock in desen niet, dat sy die liefde hebben, diet al hoopt, die syluyden sich doch te hebben roemen? hier behoorde haer die minnelijcke yver te toonen. Lieve seght my doch, houdt ghyluyden niet voor een lasteringhe teghen die waerheyt welcke is Christus Iesus, als yemāt seydt Christi leeringhe uyten Duyvele te wesen.

         V.

Ia wy trouwen.

         C.

Houden u luyden haer leere niet voor die leere Christi.

         V.

Souden sy niet?

         C.

Ia zy doent, immers D.P. hout zijn woort voort woordt Christi of Godes selve soo ick terstondt betoont hebbe. Seggen nu niet wel veele luyden dat u luyder leere uyten Duyvele is?

         V.

Ia vryelijck al te veele.

         C.

Hebben uwe Leeraren dat voor henluyden schrijven of predicken noyt voorsien of beducht?

         V.

Souden sy niet?

         C.

Beduchten sy dan dese Godslasteringhe der menschen, die daer seggen dat u leere uyten duyvele is, soo weynigh, dat syluyden des al niet jeghenstaende het predicken ende schrijven achter weghen lieten: wat zotheydt dat sy uyt vreese van lasteringhe het doen van wonderdaden soude laten? merckt ghy noch niet dat dese vychbladen te kordt uyt komen om die schantvleck te bedecken? soo wascht men sich met Slijcke, ende soo werdtmen vuylder dan voor voor’t qualijc verschoonen. Seker daer D.P. seyt dat het eyschen van tekenen een teken is des ongheloofs, en mach hy niet bewijsen dat sulcx sonde zy ofte verboden. Maer daer hy mette ⁺zijnen, die Leeraers willen zijn (immers nieuwelinghen, die wat nieus in dese tijden voortbrenghen, ⁺sich weygeren tekenen te doen, betonen syluyden opentlijck heurlieder selfs onghelovigheyt ende haer onghehoorsaemheydt. Want den ghelovighen (immers Leeraren die gheloovigh zijn) ist alles moghelijck. Nu is henluyden het tekenen te doen onmogelijc, connen syluyden dan oock gheloovigh wesen? ende den Apostelen is gheboden wonderdaden te doen, daerom ist selve oock dese luyden inder Apostelen ampt tredende geboden: zijn syluyden hier inne oock Christo ghehoorsaem? u Leeraren dan doen hier opentlijck heur eyghen ongheloove ende onghehoorsaemheyt blijcken int niet doen der tekenen. Daer tegen en blijcket noch nerghens datmen niet sonder teken van ongheloove of zonde tekenen soude moghen begheren. Want voorwaer al wast sulcx dat die verkeerde Phariseen sich besondichden int begheren der tekenen als voortcomende uyt een spotlijcke curieusheydt tot terginghe van den Heere: daer uyt en volght niet dat de oprechte Gedion tot versekeringe der saken niet eens, ⁺ maer tweemael een teken begherende hem daer aen besondight soude hebben.

         V.

Het teken doen is onsen Leeraren nu niet bevolen.

         C.

So en is henluyden het leeren ende gemeynten te stichten oock niet bevolen. Die Commissie der Apostelen was soo wel tot wonderdaden doen als tot predicken. Hebben uwe Leraren dese selve Commissie der Apostelen tot sich genomen, zy zijn oock tot beyden verbonden. Of hebben syluyden een ander Commissie, die niet van wonderdaden hout, maer alleen van Predicken, laet henluyden die toonen.

         V.

Men moet (schrijft D.P. hier wel) Godts⁺ woort meer ghelooven, dan tekenen ende wonderen.

         C.

Wy ghelooven altsamen die Bybele, maer niet Dirck Philipsz. schriften. Dat houdt ghyluyden, maer niet ick, voor Godts woort. Niemant begeert tekenen om den Bybel te moghen gheloven. Maer men eyscht teeckenen eermen D.P. woort wil ghelooven.

         V.

My wondert uwer hartneckigheydt, zijdt⁺ ghy dan wijser dan d’Apostel Paulus was? die beschrijft uytdruckelijck hoe een Bisschop gheschickt sal zijn, maer hy en seyt niet dat hy oock tekenen moet doen. Men leest oock nerghens inde Heylighe Schrift dat Timotheus, Titus, ende meer andere, die oock mannen vol des Heylighen Geests gheweest zijn, eenighe tekenen ghedaen hebben. Daeromme can yemandt wel een Bisschop zijn ende doch geen tekenen doen.

         C.

Of yemandt tot u luyden sprake alsoo. In de gantsche schrijft en leestmen nerghens dat d’Apostelen ghene kinderkens ghedoopt hebben: daer uyt volght nu dat sy kinderkens ghedoopt hebben: sout ghyluyden sulcke bewijsinghe oock voor oprecht houden?

         V.

Neen sy dooght niet. Want alder Apostelen daden en zijn niet beschreven.

         C.

Dat is waer, hoe cant ghy dan oock weten of Timotheus, Titus, ende d’andere gheen tekenen ghedaen en souden hebben? Siet op welcke onsekere raminghen D.P. wil voetelen. Niet een hayrken beter is zijn seggen daer, van dat Paulus een Bisschop beschrijft sonder het tekenen doen daerby te stellen, want ic mach van ghelijcken mede vraghen of Paulus daer’t alles, niet uytghenomen dat een Bisschop behoort te zijn, heeft beschreven, wat soudy hier op segghen?

+ D.P. 267.

+ Mat.17.20.

+ Mat.10.8.

+ Iudi.6.36. tot 40.

+ D.P. 267.b.

+ D.P. 269.b.

[fol. 381v]

         V.

Dat hy alles daer heeft beschreven?

         C.

Soo houdy dan dat een Bisschop niet ghehouden is tot yet anders te doen dan daer beschreven staet?

         V.

Dat en weet ick niet wel maar ‘tschijnt soo.

         C.

⁺Vermaent d’Apostel Paulus daer oock een woordt van’t Dopen?

         V.

Neen, maer het Doopen is onder ‘tleeren begrepen (soo D.P. hier oock seyt) want oock het eene by ’t ander, namentlijck die Sacramentelijcke tekenen uyt te deelen by het Euangelium te predicken vanden Heere Iesu Christo gheset is ende bevolen.

         C.

So is den Apostelen, den welcken dit beyde is bevolen, oock mede bevolen tekenen te doen vanden selven onsen Heere? ende zijn midtsdien alsoo dan oock meerder die tekenen te doen begrepen onder het leeren, dan het Doopen. Siet soo blijven noch al uwe Leeraren even so crachtigh verbonden tot het doen van tekenen, als tot het Predicken ende Doopen. Maer soude uwe Leraren uyt dese beschrijvinge eens Bisschops wille sluyten (soo hier bestaen) dat gheen Bisschop ghehouden zy yet meer te doen ofte wesen dan daer verclaert is: soo moet de Heere Christus selve den Bisschoppen te veele ende eenen onnutten last opgheleyt hebben, daer hy beveeldt ⁺dat sy sullen wesen simpel ende oock ghetrou. Want Paulus hier van simpelheyt ende ghetrouheydt niet en vermaent, ende en soude dan gheen Bisschop of Leeraer ghehouden zijn tot simpelheydt ofte ghetrouwigheyt. Neen soo niet, Paulus meyninghe en is sulcx gheensins. De Heere Christus en beveelt daer niet onnodigs, ende Paulus en schrijft daer niet al dat van een Bisschop gheschreven mach worden, want dat wel een eygen boeck, swijge brief alleen soude behoeven.

         V.

⁺De Coning Iosia hoorende lesen het ghevonden Wetboeck en begheerde gheen tekenen, maer liet hem metten woorden des Wets wel ⁺ghenoeghen.

         C.

Dirck Philipsz. brenghe den Bybel voort, niet Dirck Philipsz. gloosen ende schriften, men sal oock den Bybel ghelooven sonder teeckenen, maer niet zijne schriften, die hy hier mede (als oock voor ende doorgaens) immers van ghelijcken aensien ende gheloofwaerdigheydt bestaet te maken als de Heylighe Schriftuere, en dat dunckt u noch al recht? Wie begeert nu tekenen vande Catholijcken, van dat sy ons de oprechte Bijbelsche schriften ghehandt-reyckt hebben? wat node wast den Coning Iosia om tekenen te begheeren dat het ghevonden Boeck het rechte was? leestmen oock dat daer meer andere Wetboecken van ander inhouden warē? datmen twisteden welck het oprechte Wet-boec was? immer datmer aen twijfelde? nu twijfeltmen niet alleen of u luyder leere de rechte zy: maer meest elck wederspreecktse ende scheldtse voor valsch. Ende of daer noch al schoon yemant anders aen ghetwijfeldt hadde, oft oock het oprechte Wetboeck was (datmer doch niet en leest) soo en mocht Iosias selve gheensins daer aen twijfelen.

         V.

Hoe condy dat bewijsen?

C.Die bewijsinghe was my onnodigh, maer⁺ sy valt my oock so licht als seker, want hy dede⁺ (soo de Schrijft tuyght) dat den Heere behaeghde, ende hy wandelde in alle die weghen zijns Vaders David: sonder af te wijcken ter lincker noch ter rechter zijden. Nu was dit onmoghelijck in hem gheschieden sonder den Geest Godes in hem te hebben. Soo most immers de Geest Gods in hem oock ontwijfelijc betuyghen dat dit ghevonden boeck het rechte Boeck was, gheschreven door ingeven vanden selven Geest Godes die in hem wesende sulckx in hem betuychde. Lieve wat soude dan den niet twijfelenden Coning doch geporret hebbē om teecken te begheeren tot versekeringhe van ’t ghene hy nu al volkomentlijck af was versekert?

         V.

Ick heb noch al wat meer te seggen.

         C.

Watte? laet hooren.

         V.

Leset daer in dit boecxken selve, hier staet ditte.⁺ Ende so men noch tekenen wil eyschen, soo en moetmen die niet vanden Leeraren alleene, maer oock van alle geloovighen eysschen, want Christus seyt: wie in my ghelooft die sal de wercken doen die ick doe, ende sal noch grooter doen, etc. maer nu en sien wy niet dat yemandt sulcke wercken doet, wie wil daerom segghen dat niemandt gelooft, is dat niet klaer ende onwedersprekelijck bewesen, datmen nu vande Leeraren gheen tekenen en behoort te eyschen? Lieve man beantwoordt dit doch onpartijdelijck.

         C.

Gaerne also dunckt my voort eerst dat Dirc Philipsz. dese woorden ons Heeren self niet en heeft verstaen als hy die voort haelde tot deser saecken.

         V.

Hoe licht seght ghy dat: maer hoe swaerlijc suldy dat bewijsen.C.

Dat suldy haest hooren wildy wel antwoorden.

         V.

Vraeght maer.

         C.

Hebdy onder u gheen Leeraren?

         V.

Wy hebben.C.

Oock ghemeyne luyden die gheen Leeraren en zijn.

         V.

Ia.

         C.

V Kercke of ghemeynte bestaet dan in Leeraren ende inde ghemeyne luyden gheen Leeraren wesende.

         V.

Sy doet.

         C.

Spreeckt de Heere Christus dese woorden vande gantsche ghemeynte der gheloovighen te weten van alle de gheloovighen onder de ghemeynte niemandt uytghenomen, midtsgaders oock van allen Leeraren?

         V.

Ghy merckt wel dat wy daer neen toe seg-

+ D.P. 270.

+ Matth.10.16, 24.45.

+ D.P. 268.

+ 4.Reg.22.

+ 4.Reg.22.2. ende 2.

+ Para.34.1.

+ D.P. 269.

[fol. 382r]

ghen, ende daer uyt bewijst D.P. wel datmen den teeckenen t’onrecht eyscht vande Leeraren.

         C.

Dat sullen wy terstont besien, spreeckt de Heere dese woorden dan vande ghelovighe ghemeynte alleen ende niet vande gheloovige Predicanten?

         V.

Noch veele minder, neen, want dan mosten alle die gheloovighe ghemeynten ende niet die Predicanten, sulcke wercken doen: waer gheschiedt doch datte?

         C.

So moet nu nootsakelijck volgen dat Christus sulcx sprack vande gheloovighe Predicanten alleen ende niet vande ghemeen ghelovigen.

         V.

Neen dat laet ick u gheensins toe, want D.P. wil hier uyt dese selve sproke het platte contrarie bewijsen.

         C.

Ick gheloove dat ghy’t my sult moeten toelaten, oock dat dese woorden selve, Dirck Philipsz. meninghe crachtelijck wederlegghen: by soo verde ghy niet opentlijck wilt segghen dat de Heere Christus dese zijne woorden vergeefs heeft ghesproken, spottelijck heeft ghesproken, ja gants onwaerachtelijck heeft ghesproken.

         V.

Ick en sie noch genen noodt die my tot sulcx te segghen mach dringhen:

         C.

Merckt ende sietse nu, ghy en sult my immers niet ontkennen so yemant seyt wat te sullen ghedaen werden van yemande, ’t welc van niemande ghedaen en werdt, dat sulck segghen vergheefs, spottelijck ende onwaerachtelijck wert gheseydt.

         V.

Neen, dat en ontkenne ick niet.

         C.

Ghy seght mede dat die gantsche ghemeynte te samen oock die Leeraren op sich selve, insghelijcx het volck gheen Leeraren wesende op sich selfs? soodanighe wercken Christi niet en doen, veel min meerder.

         V.

Dat segghe ick doch.

         C.

Soo moet ghy dan immers mede seggen dat sulckx van niemande en wert ghedaen.

         V.

Ia ick trouwen.

         C.

So moet ghy oock segghen ende kennen dat uyt u eyghen woorden moet volgen, dat Christus die woorden vergeefs, spottelijck, ende onwaerachtelijck ghesproken soude hebben ghehadt. Luydt dat noch al Christelijck in uwen ooren?

         V.

Neen so niet, al en gheschiedt dat nu niet het gheschiede inden Apostelen, op die tijdt als sy nu door den Geest Christi, in ende door Christum selve crachtigher ende klaerder oock by grooter menichten (te weten niet in Iudea alleen, maer over de gantsche wereldt) die mogentheydt, goedtheydt, ende liefde Godes totten menschen in zijnen sone Iesu Christo meer betoonden, int afwesen dan in de teghenwoordigheydt vande menscheydt Iesu Christi.

         C.

Dat wil ick u niet wederspreken, maer na dien u Leeraren sich der Apostelen Ampt onderwinden, so moeten sy immers oock verstaen dat nu mede tot henluyden gesproken zy, ’t gene doe ter tijdt totten Apostelen werde gesproken vanden Heere.

         V.

Dat schijnt wel so.

         C.

Het is so, ende dan ist oock so dat u Leraren nu (ende niet de ghemeyne man) ghelijck doe ter tijdt die Apostelen, nu oock ghehouden zijn te doen die groote wercken ende tekenen, dit connen u Leeraren niet, so nemen syluyden sich nu der Apostelē leer-ampt t’onrecht aen, of (wildy dat niet lijden so) lijt mijn voorgaende segghen, dat de waerheydt spotlijck ende onwaerachtelijck hier aen heeft ghesproken. Dit lest suldy niet toelaten. Laet dan toe dat eerste, C.twelck oock des noch te meer blijckt daer aen, datmen nerghens en leest dat den ghemeynen gheloovighen, maer wel dat den Apostelen het doen der tekenen gheboden zy gheweest. Siet noch hier (om u immers te voldoen) wat u D.P. schrijft, te weten dat die miraculen ende⁺ wonderteeckenen des Euangeliums ende des Goddelijcken woorts ghetuychnissen sijn, ende dat selve bevestighen ende becrachtighen, oock dat die miraculen den lieden totten gheloove voorderen, doch met sulcken bescheyde, dat niet die Leere die al aenghenomen ende bevestight is, maer die nieuwe Leere, datse van Godt sy beweert moet worden. Nu was de leere Christi, ten tijden hy dese woorden van grote wercken te doene sprack, noch niet aenghenomen. Die soude noch eerst onder den Heydenen door den Apostelen ghepredickt werden. Daer toe was den Apostelen dan (oock na Dierick Philipsz. eyghen segghen alhier) van noode die macht van miraculen om ’t Euangelium te bevestighen, ende door die miraculen den lieden totten gheloove te voorderen. Alsoo volght nu onlochbaerlijck uyt dese woorden van D.P. selve dat Christus dese woorden van grootere wercken te doene ghesproken heeft, gheensins vande gheloovighe Leerlinghen ofte gemeynte, den welcken soo weynigh macht om tekenen te doen van noode is, als gheboden, maer alleenlijck vande gheloovighe Leeraers, dat is vande Apostelen, die int Predicken vande leere (die doen ter tijdt nieu was) sulcke macht om tekenen te doen nodigh was, ende oock bevolen. Dats nu een grove faute in Dirck Philipsz. segghen van dese woorden Christi bewesen. d’Ander openbaert haer van selfs daer inne dat dese selve sproke opt hooghste wederstrijdet den meyninghe van Dirck Philipsz. die hy daer mede bestaet te bevestighen. Want na dien nu opentlijck is ghebleken dat die tekenen of wonderdaden nodich ende bevolen zijn den Apostelen: wat mach hier doch anders uyt volghen, dan dat sy oock nodigh ende bevolen zijn allen den ghenen die inder Apostelen Ampt treden, ende oock eenighen nieuwen Leere vercondighen?

Nu doen Menno, Dirck Philipsz. ende andere sulcx oock hebben Michiel Satler ende die eerste beginneren sulcx ghedaen, want het was een nieuwe ende ongheloofde Leere. So wast henluyden, of is u luyden dan oock nodigh ende bevolen tekenen te doene. Wie van u luyden alle heeft die oyt ghedaen? Wie merckt nu oock niet dat u Leeraren rechtelijck mira-

+ D.P. 167.b.

[fol. 382v]

culē werdē af-gheeyscht? niet tot bewijs dat Godes woort waerachtigh zy, daer aen oock geen ghenaemt Christen en twijfelt, maer tot bewijs dat u luyder leere waerachtigh zy: dat u luyder Doope ende Ban die oprechtigheydt, ende dat uwe Leeraren van Gode ghesonden zijn om dese dinghen in desen tijden aen te richten. Tot bewijs van dese ende meer andere derghelijcke wichtighe saken werden u Leeraren nu wettelijck afgeeyscht die tekenen, die henluyden te doen nodigh ende bevolen zijn, na ‘tghetuygh vande Schriftuere self, die u Dirc P. misbruyct tot bewijs van dat sulcx onnodig soude zijn. Is dat niet met zijn eyghen swaert gheslaghen ende in zijn selfs stricke ghevangen te werden, soo weet ick niet watmen sulcx sal heten.

         V.

Ghy gevet u self al ghewonnen, sonder te bedencken wat ick noch al te segghen hebbe.

         C.

Teghen ’t ghene ick nu gheseyt hebbe?

         V.

Neen, maer teghen die hooftsake uwer meninghen, te weten daer teghen dat ghy tekenen eyscht tot bewijs der zendinghe onser Leeraren.

         C.

Ghy mooght daer teghen niet uytrichten, sonder eerst omghestoten te hebben ’t gene ick nu al uyt uwer eyghen Leeraren woorden bevestighet hebbe, niet te min laet hooren, wat ghy noch weet te segghen.

         V.

Veel meer dan u of yemanden op aerden moghelijck is te wederlegghen.

         C.

Ick hoor groot spreken.

         V.

Neemt vast bewijsen. Soudet ghy oock derren lochenen dat valsche Propheten mede somtijdts tekenen doen?

         C.

Gheensins, want de Heylighe Schrift betuycht sulcx.

         V.

Soo en mooghdy oock niet lochenen (als D.P. wel schrijft) dat een Christen niet en mach alleenlijck sien op tekenen, maer veel meer op Gods woordt, want dat altijdt ghewis ende waerachtigh is.

         C.

⁺Dat altsamen bekenne ick gaerne, alsoo ick daer niet een eenigh woordeken inne en mercke, dat D.P. Menno, ende andere nieuwe Leeraren of oprechters van ghemeynten mach ontlasten van’t doen der af-gheeyschte tekenen. Niemandt eyscht henluyden die tekenen af om daer alleen op te sien, so siet oock elck vele meer op Godes woort, maer men houdt het woort uwer Leeraren gheensins voor Godes woort, soo ghyluyden onbedachtelijck doet. Dit mosten u Leeraren eerst bewijsen, dits hem om doen onmoghelijck, ende dit neemt D.P. niet anders dan oft elcken al condt ware, dat zijn leere Gods woort zy. Hier inne zijdy bedrogen ende bedriegt oock anderen met u luyden. Men twijfelt niet (segghe ick noch al weder) aen de waerheyt vande Canonijcke Bybelsche Schriften: maer men twijfelt, ja men lochent (dats meer) dat D.P. leere Godes woort soude zijn. Daeromme doen syluyden alle recht ende sien wel op Godes woort, dien u Leere niet en willen gelooven, sonder bewijs met tekenen te sien, dat u Leere Gods woort zy ende uwe Leeraren van Gode ghesonden, want Godes woort selve ghebiedt ons sulcx te doene.

         V.

Dat en mooghdy niet bewijsen.

         C.

Dat en moogdt ondersocht niet weten, maer⁺ sult dat nu haest uyt ondervindingh weten? segt dan: is ons niet verboden allen Geesten te gelooven?

         V.

Ia door Sint Ian.

         C.

Is ons niet gheboden den Gheesten te proeven of zy oock zijn uyt Gode?

         V.

’t Is op de selve plaetse.

         C.

Christus is die waerheydt, soo is Godt⁺ mede.

         V.

Soo ist.⁺

         C.

Sal dan eenigh Geest uyt Gode wesen, hy moet waerachtigh wesen.

         V.

Hy moet.

         C.

De blijcke vande waerheyt is dan het rechte merckteken ofte proeve, of eenigh Gheest uyt Gode zy dan niet.

         V.

Soo ist oock.

         C.

Als dan comt het ghene voorseyt was dat comen⁺ soude, so blijct des Geests ofte Propheets⁺ waerachtigheyt, ende midtsdien oock mede dat hy (‘tsy Propheet of Geest door hem sprekende) uyt Gode is.

         V.

Dat ghetuyght de Gheest Godes self door den Propheten.

         C.

So blijckt nu oock door sulck spreken vanden Geest Godes selve, dat God ons ghebiedt dat wy sullen mercken op sulcken proeve der Geesten, ende volghens dien mede datmen tekenen vande Propheten moet eyschen eermense ghelooft.

         V.

Dat sy schoon also, maer ghy bekent selve dat⁺ oock een valsche Propheet waerachtelijc mach voor segghen.

         C.

Dat betuyght de Heylighe Schrift selve: ende wil u daer noch breder op antwoorden, maer nu is soo vele al betoont, dat die ghelovigen op Godes woordt sien ende recht doenC.als sy van de nieuwe Leeraren teeckenen verwachten ofte eyschen. Dit was nu onse gheschille, dit moet ghy nu bekennen, ende dit is my hier inne ghenoegh. Aengaende na d’onsekerheydt gelegen daer inne alsmen opten teeckenen alleen wilde sien, bekenne ick u gaerne. Daeromme staet⁺ daer oock terstondt by, als gheseyt was ende in dien het teecken dat hy (die valsche Propheet) voorseydt hadde gheschiet: ende hy u seydt, komt laet ons vreemde Goden navolghen, etc. Siedy wel dat God selve daer niet en wil datmen alleen opten tekenen sal sien, maer ghesamentlijck oock opten tweeden tuyge, te weten: op Godes woort? wat wil ons God hier an-

+ D.P. 269.

+ 1.Ioā.4.1.

+ Ioan.14.6.

+ 1.Ioā.5.6.

+ eze.33.33.

+ Ier.28.9.

+ Deut.13.

+ Deu.13.2.

[fol. 383r]

ders mede leeren, dan dat wy den eenen getuyghe, te weten, die tekenen, gheensins alleen sullen ghelooven sonder den ander ghetuyghe, te weten het woordt Godes. Want ghelijck Godes wille is in dese beproevinghe der Gheesten dat wy sullen sien op het teken soo dat waeachtelijck volget: So wil hy oock daer by, dat wy zien op het woordt of dat oock waerachtelijck over een stemt met het teecken ’t welck in desen proeve by Moysen ghestelt, sulcx niet en werdt bevonden, maer ’t contrarie. Ghemerckt sulck valsche Propheet, willende met teken betoonen dat hy van Gode is ghesonden, om henluyden tot Gode te leyden: betoont met d’ander ghetuyghe (te weten sijn Woordt) dat hy wil afleeden van Gode. Daer uyt dan sijn valscheydt blijckt, ende hem selve betoont niet gheloofwaerdigh te sijn.

Siet soo bekenne ick u nu gaerne dat die eensame ghetuyghe niet ghenoegh en is, soo datmen niet alleen moet sien opten tekenen. Maer volgt daer uyt datmen desen eene getuyge van tekenen te doen als onnoodigh sal verwerpen? Datmense niet en soude behoeden? Datmense niet en soude eysschen in soodanigen wichtigen handel? Dat’s so wijt van daer dat in dese selve plaetse, Deut.13.2. ons selve claer uyt-ghedruckt werdt dat dese twee ghetuyghen met malcanderen moeten gaan, d’een d’ander de handt bieden, ende malcanderen stijven ende stercken. Of dunckt u aldusdanighen bewijsreden goedt: Een ghetuyghe is onseker, want men behoefter twee, daerom behoeftmen den eenen niet, maer men moet den eenen verwerpen. Souden school-kinderen die onwijsheydt ⁺niet connen mercken? D.P. bekent selve dat Miraculen ten gheloove voorderen, ende het woordt bevestighen, daer de Leere niet en is aenghenomen (soo die sijne by weynighen is) salmen dan desen eenen voorderlijcken nutten ende bevestighenden ghetuyghe, omdatmer twee te samen behoeft verwerpen? Wanneer salmen dan die beyde ghetuyghen ghesamentlijck teffens gebruycken? Alsmen aen de Leere twijffelt, so behoeftmen ‘tghetuyghnisse der tekenen, so nochtans dat die tekenen die Leere dienen: Ende dat dese twee ghetuyghen elck anderen bevestighen. Want ghelijck die seltsame wonderlijckheydt der tekenen ghetuyghnissen gheeft van een onbekende Leere: Also gheeft oock die waerachtigheydt der Leere getuyghnisse vande oprechtigheydt der tekenen. Hier wil ick maer geroert hebbende, dat die tekenen der ware Zendtboden Godes altijdt overtreffen der valscher Propheten tekenen, somen aen de Slanghe Moysi der Tovenaren Slanghen opslockende, aen der Apostelen ware gheest, den valschen geesten in besetene en̄ Waerseggers die swijghen ende verstommen mosten, zc. heeft moghen zien, ’tselve noch al te rugghe stellen, om lanckheydts vermijdinghe, maer en mach niet laten u hier af noch soo veele te verclaren, dat die Alwetende Godt seer wel wiste als hy den proef eens waren Propheten ons tot voorhoedinghe ⁺voor ooghen stelde (die ick terstondt ⁺verhaelde) dat oock eenighe valsche Propheten mede tekenen doen souden. So wist de Heere Iesus Christus (als selve sulcx voorsegghende) ⁺mede wel datter tekenen door valsche Propheten gheschieden, als hy des niet te min sijnen Iongheren bevel ende macht gaf om teeckenen te doene? Wat salmen nu hier toe segghen? Dat dit werck Godes ende Christi int gheven vande Proef eens waren Propheten, ende in’t geven van macht ende bevel om tekenen te doen gantsch onnut, ydel ende vergheefs zy? Dat waer die wijsheydt Godes ende Christi te nae ghesproken. Nochtans moeten die tekenen geheelijck ydel ende vergheefs sijn, indien zy niet altoos en voorderen tot ghetuyghnisse ende bevestinghe vande Leere. Dit schijnt ghy nu niet seer bedecktelijck te willen segghen. Ende dit en heeft u Leeraer Dirck P. self niet derren segghen, maer seyt naecktelijck het jeghendeel, te weten dat die tekenen nut ende voorderlijck daer toe sijn, also zy ten gheloove voorderen, ende het Woordts ghetuyghnissen bevestighen ende bekrachtighen, so men dickmael heeft gezien inden wonderdaeden Christi ende sijne Apostelen, daer veele door tekenen beneven het Woordt ten gheloove sijn ghecomen, so nu al by my is bewesen. Soudemen die Teeckenen⁺ dan moghen verwerpen, om dat die oock moghen ghedaen worden van sommighe Valsche Propheten? Dit was nochtans den grondt van u segghen. Wat dunckt u? Weet ghy hier wat jeghens? Nu moest ghy spreken.

         V.

Ghy spreeckt te onvernuftigh.

         C.

Ick spreke te waerachtigh voor u. Vernuft bruycke ick niet, maer Schrifture. Seker soo daer gheen seeckerheydt tot bewijsinghe vande Leeringhe ende Zendinghe en is geleghen int doen van tekenen, so en doogh sodanige bewijsinghe onses Heeren Iesu Christi selve oock niet, maer is dan ydel ende vergheefs, daer hy self spreeckt also. Die wercken die ick doe⁺ ghetuyghen van my. Ende elwaerts noch aldus:⁺ Wildy my niet ghelooven, so ghelooft die wercken, dats gheseydt: Wildy in den eenen ghetuygh, namentlijck om het Woordt alleen niet ghelooven, soo ghelooft inden tweeden getuygh daer by, namentlijck, die Tekenen. Want anders soude tegen dese woorden Christi gheseydt moghen werden by D.P. aldus: Neen Iesus, wy willen u niet ghelooven om uwe Wercken. Want Tekenen te betrouwen is onseker, overmidts valsche Propheten mede wel wonderen connen doen. Seght nu goede man, moghe sulcx oock met goeden bescheyde teghen gheworpen worden den Heere Christo, wiens Leere sijn Tekenen, ende wiens Tekenen sijn Leere soo onlochbaerlijck elckanderen bevestighden? Meyndy oock dat D.P. so hy dese saecke te recht inne ghesien hadde ghehadt, sulckx oock wel soude hebben derren schrijven? Nochtans zien wy’t by hem beschreven te wesen, dat hy sich van dese grove faute niet en mach ontschuldighen. Ick mach niet ghelooven dat hy ’t soo quaedt ghemeynt mach hebben: Maer ick zie dat hy gheschreven heeft, daer sulcx noodtlijck uyt moet volghen. Soo heeft hem sijn onbescheyden yver veele te wijt afghevoert vande Conincklijcke middel-wegh. Alhoewel het ghene voorsz. is nu meer dan genoegh met brenght, dat uwe Leeraren gheen macht en hebben om sodanighe clare ende vaste bewijsinghe van heure zendinghe te doen, als daer na den getuychnissen der Bybelsche schriften toe werdt vereysschet, ende henluyden noodigh is te doene: So wil ick nochtans nu voort comen op mijne voorghenomen bewijsinghe, van dat die Leeraren van u Luyder, ende van andere nieuwe ghemeynten van Gode niet en sijn ghezonden, maer dat zyluyden van self loopen, ende sich inne dringhen inde Wijngaerdt des Heeren. Welcke moeyten ick ter handen

+ D.P. 267.b.

+ eze.33.33.

+ Ier.28.9.

+ Mat.24.24.

+ D.P. 267.b.

+ Ioā.5.36.

+ Ioā.10.3.

[fol. 383v]

neme, om dat ick zie hoe seer ongaerne het partijdighe herte yet wil verstaan dat jeghen sijn meyninghe is. Op hopen of sulck so overvloedigh als krachtigh bewijs, u eenigsins moghte aenporren tot een wacker nadencken, ende ernstelijck overweghen deser so seer hoogh-wichtigher saken, ende ghy de selve eenmael in der waerheyt soudet moghen verstaen. ’t Welck u jonne de Menschlievende Godt, Amen. Men begint die spijsen aen te rechten, ’t salder op een eeten gaen, wy willent nu hier by laten rusten totten namiddaghe toe, omme dan (laets ons de Heere toe) voorts te varen met onse voorgenomen sake, ende die te voleynden.

         V.

Men roep ons rechts ten eeten, nu onse reden ten eynde loope. Na den eeten wil ick wederomme by u hier comen.

FINIS.