Kort Besluyt.
Ick hebbe nu ghehandelt Leser na de mate mijnder gaven, van de Onwetenheydt, soo die onschuldigh als die schuldigh is: Oock verhaelt dat Godt ons niet en sal straffen om niet geweten te hebben dinghen, die ons om te verstaen onmogelijck ofte onnoodigh sijn: maer wel om 'tgene wy vermogen, en̄ ons ter saligheyt om weten noodsakelijck is: welcke wetenschap by ons roeckeloos versuymt, verwaendelijck veracht, ofte moetwillighlijck wederstaen is geweest. Die nu dit mijn vriendlijck voortstel, onder verbeteringe uytgegeven sijnde, versuymt, veracht, of wederleght met onwaerheyt sal niet my, maer hem selven quellen. Doet yemant sijn profijt hiermede, dat sal my van herten lief, en̄ een lustigh, ja ghewenscht loon van dese mijne arbeyt wesen: En̄ my daer door oock oorsake geven, omme (so 't my de Heere toelaet) wat te handelen van de waere wetenschappe, daer't meest aen is gelegen, want onmogelijck ist dat God niet boven alle dingen wt gantscher Zielen ghelieft en soude worden, daer hy in der waerheyt voor't alderbeste, ja eenige goedt ende alder goeden Fonteyn wert gekent. Ist ooge claer, so is al 'tlichaem licht. Soo 't verstandt des menschen is, so is oock sijn oordeel, sijn verkiesen, sijn begeerten, wille, en̄ wandel. Ist oordeel verkeert, alle sulcx moet verkeert, maer ist ooghe oprecht, alle sulckx sal oock oprecht wesen. Maer want het beginsel van de Menschelijcke wijsheyt is, ware wetenschappe van eyghen zotheyt, daer inne wy oock altsamen eerst geraken, hebbe ick d'onwetenheyt de voorgang laten hebben, op hopen of die Wetenheyt noch eens moghte volghen. Middelertijt suldy dit int beste nemen, ende met uwe Ghebeden aen den Heere gedencken.
V alder-dienst-schuldighe D.V. Coornhert.