Recht ghebruyck ende misbruyck van tydlycke have

[p. t.o. 21]

X I X.
Vita elegans.

In die illo auferet Dominus ornamentum calceamentorum & lunulas, &c. & erit pro suaui odore foetor, &c. Esa. 3, 18.

Omnes ostentant, quo seruant corpus, amictum:

Antea quem pardus vel pia geßit ouis.

Et nisi sic faciant, nullo videantur honore

Digni. Sic nudant Christe benigne tuos.

[p. 21]

X I X.
Cierlyck leven.

Elck pronckt met zyn gebreck wie leent niet tkóstel kleed
Van schaap, wolf, óf wurm? droeght die niet eerst? maar elck weet
Hem selfs niet eerwaardigh, t'kleed moet eerlyck doen schynen
Dees diere en zótte pracht bloot Christum inden zynen.

T'Cierlycke leven maackt óóck d'uytghift zó gróót
Dattet den duer toesluyt, voor Christo naackt en blóót;
Men zóeckt meer menschen eer door zyd en bont te draghen,
Dan Gód door t'kleeden der armen te behaghen.
Alzó laatmen Christum in zyn leden verkouwen
Om cierlyck te schynen inder luyden aanschouwen:
Wat magh t'diere purper tót warmt óf decksel strecken?
Zou dees onnutte kóst den naackten niet bedecken?
Bracht Lazari koude en naacktheyd schóffierigh,
Den pronckaart gheen hetten inden vlammen vierigh.
O verdoemlyck misbruyck voor gheen misbruyck ghekend
Hoe vermóórdt ghy de ziel door óóghlusts eerzucht blend.
Den Heer onthoudy t'zyn, en laat hem naackt na lópen
Om d'onnódighen hoop, t'gheld te gheven by hópen.
Als perlenstickers, verwers van t'scharlaken
Pluymlichte pluymajiers, die dwazen t'gheld ontschaken
Juweliers, tapitsiers, met veel smetsende knapen,
Beeldsnyders vernuftigh, en onze Juppiters apen
Wiens meeste kunst bestaat in kunstighe loghen.
Laat af vólght waarheyd, die werdt niet bedroghen:
Maar zal zeggen, kleedt hem u pracht in d'armen niet hier,
Ick was naackt, ghy liet my naackt, ghaat in t'eewighe vier.