Logo DBNL
Proeve vande Heydelberghsche Catechismo (1630)

Proeve vande Heydelberghsche Catechismo

(1630)–D.V. Coornhert–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

 

Omme te verstaen, of die voort-gekomen is uyt de Godtlijcke Schrift, dan uyt het menschelijcke vernuft. Wtghegheven tot allemans oordeel ende waerschouwinghe door

D.V. Coornhert.

 

Deut. 11.18.19.

So neemt nu dese woorden ter herten ende in uwe zielen, ende bindet die tot een teken op uwe handen, op dat sy sijn een denck-teken voor uwen ooghen. Ende leertse uwe Kinderen, op dat sy daer op trachten als ghy in uwen huyse sit.

 

1. Corinth. 4.4.

En wilt niet oordeelen voor den tydt.

 

1. Thes. 5.21.

Proevet alles, ende behoudt dat goedt is.

[Den Edelen vermoghenden]

Den Edelen vermoghenden, hoogh-

Achtbaren ende Voorsienighen Heeren Ghecommitteerden in

de Vergaderinghe der Staten van Hollandt, wert gewenscht in

Religions-saken een Salomonische Wijsheyt, om te oordeelen

welck dat zy de rechte Moeder, door der selver

 

Dienst-willighe Coornhert,

 

In de Vergaderinghen der Menschen vindtmen gheen ding so goet, ten mach metter tijt sulckx verarghen, dat het beteringhe behoeft, dat blijckt aen de Apostolische Kercke selve: Die was oprecht ende suyver in de Leere: Daer in quamen oock, in der Apostolen tyden al Wolven, ja Antichristen Des brachten inde

Kercke een schadelijck verderf, 'twelck grootelijckx aenwies met aenwas van tyde. Sulcx is oock wel ghemerckt by veele van de Ouden, ende onder die selven oock de alder Catholijckste, als Gregorius, Bernardus, ende andere sodanige meer. Waet na 't quade so merckelijck wert vermeert inde Kercke, dat oock Boeren (na 'tspreeckwoordt) dat conden mercken. 't Welck nochtans des Kercx Vooghden so weynigh wilden mercken, dat zy oock (als zy nu aldermeest berispelijck waren) niemants berispen meer en wilden lyden: Maer den berispers haerder grover dolingen het swaert, den strick ende de vlammen so jammerlijck als onschuldelyck deden lyden, tot dat haer bloedighe tyrannye, des volckx goedige gedult overwan. Doe wierp de verstoorde heffe den bodem van't vat daer henen. Dat gevalt ghemeenlijck int laetste metten verdoolden, als zy door grouwelijck ontsich hen self benemen de eenighe hope van beteringhe, te weten het vry ende waerachtigh berispen. + Want de mensche is gheen alwetende God, ende mach daeromme dolen. Welck vruchtbaer, nut, jae noodigh berispen gemeenlijck wert uyt geweert onder eenen goeden, maer valschen schijn, namentlijck om 'tverstooren vanden uyterlijcken Kerckenvrede wech te nemen. Rechts of die Leeraers in dat Ampt waren bestelt, niet om wackerlijck te strijden teghen den Ketteren, maer om weeldelijck te rusten in wellusticheden des buycx. Over sulck grouwelijck ontsich ende straffe teghen het berispen van de kenlijcke dolinghen hebben wy veel al hooghlijck geclaeght. Also wy 't selve hielden (soo't oock inder waerheyt is) voor een onlydelijck tyrannie ende Godlose dwang inden conscientien. Desen dwang beschildert de Heere van Plessy meesterlijck in sijn tractaet vande Kercke. Want daer gelijckt hy den berisper vande gebreken der Kercken by eenen, die siende int heymelyc in een stede een brant aengaen, of den vyant op de wallen climmen, brant of alarme roept: Ende daerom vande Overheyt dier steden niet alleen niet bedanct, maer gedreyght of mishandelt wort: Ende seyt daer by dat sulcke Overheyt te houden sijn voor luyden die metten vyanden heymelijc bestant hebben. Wat nu by den Ouden is gheschiet, dat mach ooc by ons geschieden, ja het sal geschieden spoedelijck, verhoedtmens in Gods name niet spoedelijck ende voorsichtelijck, daer mede, datmen op't hooghste vermydet in sulck verbodt van noodtlijcke ende nutte berispingen der Ouden voetstappen na te volgen. Want de Iongen sijn so wel menschen als de Ouden waren: Ende mogen daerom so wel dolen als de Ouden gedoolt hebben. So behoeven dan oock de Ionghen mede rechte Vrunden, welcker berispelijcke wonden hen nutter sijn dan der

vyanden pluymstrijckerigh Kussen ende lecken. Sodanigh vrund mach hy de Kercke verstrecken, die de Kercke sijnre tyden ondersoect, of zy in de Leere ende anders ooc houdt de gedaente vande Apostolische Kercke. Dese bevindende dat zy daer af is gheweken, berispt den Vooghden der selver Kercken, ende so die daer na niet en willen luysteren, waerschout hy anderen voor sulcken Kercke. Sulcx schrijven de Predicanten tot Delft dat Luther ende Swingel gedaen hebben in haren tyden, ende dat oock elck Christen Mensche schuldigh is sulcx te doene. Nu houde ick my door des Heeren ghenade oock voor een Christen mensche. Oock sie ick met open ooghen, dat de Kercke, die haer noemt Ghereformeerde, afgeweken is vande Apostolische leere, ende dat in hooftsaken. Derhalven ick doende dat elck Christen schuldigh is te doen hebbe den Hoofden vande voorscreven Kercken tot Delft daer af vermaent in Augusto anno 1579. ende my selve aengeboden te bewijsen dat haer Catechismus ooc inne heeft Menschen Leere. Welcke Hoofden in plaetse van bereyt te sijn om teghen yegelijc redene te geven van haren gelove, hebben sulcx spottelijc veracht, my gedreyght met d'Overheyds macht, ende my meer schamperlijc dan Christelijc 't selve afgeslagen, so de ondertekeninghen Arnoldi ende Donteclocx noch by my wesende mogen betuyghen. Derhalven ick verstaende voor alsdoe gedaen te hebben 't gene ic doe schuldigh was te doene, voorts sweegh, verwachtende met opmercken waer heen der Predicanten doen sich soude strecken, dit sie ic nu te strecken om alleen in geloofs sake over alle andere te gebieden ende sich selfs Heeren te maken over elc mans geloove. Want zy met haer opentlijc schrijven in Druck te kennen geven, dat henluyden mishaegt de Vryheyt, dat elck soude mogen gelooven dat hem belieft. Salmen dan (gaet haer voornemen voort) ooc yet anders moeten gelooven, dan dat dese nieuwe Heeren des geloofs wel sal gelieven? Daer toe strect ooc henluyder voornemen met het verbodt van alle andere, ende invoeringe van henluyder Catechismum alleen in den gemeenen schoolen. D'anderen souden haest volgen. Welck henluyder voornemen so inden dwange des Geloofs, als int vergiften vande tedere verstanden der Ioncheyt, ic niet minder, maer veel meerder schadelijc hebbe geacht, dan een vyantlijcke inval ofte verderflijcke brant in een goede Stede. Also achte icx nu tijt, of anders nimmermeer, daer tegen brant of alarme te roepen, tot waerschouwinge van de Politique Overheydt ende Ondersaten, tegen desen smokenden brandt ende heymelijcken inval der vyanden inder Kercke. Als die geen reden en hadde tot hope van eenigen vrucht meer te mogen doen by den voorscreven

Kerckelijcke Luyden of Predicanten, met mijn schrijven ofte vermanen. Welck mijn doen ten ghemeenen besten streckende in d'alderbeste ende noodighste saken, ick niet en mach geloven my qualijck afgenomen te moghen worden: als die in desen gebruycke de Vryheyt in geloovens saken, wesende wel een vande wenschelijcxste vruchten by ons door't schadelijck ende bloedig oorlogh inden Nederlanden verworven sijnde: Welcke vryheyt onder ander oock daer in bestaet, datmen in saken des gheloofs bescheydelijck ende vrymoedelijc sonder vreese van straffe, tot nut van sijnen even-naesten, de waerheydt mach uyt-spreken. Dit doe ick hier nu met getrouwer ernst, niet alleen aen allen ghemeenen Landtsaten, maer ooc mede aen u mijnen Edelen vermoghenden ende voorsienighen Heeren selve: Op hope of der selver Godtvruchtige wijsheyt geraedsaem moghten vinden in desen alderwichtighste sake niet voort te varen metten oordeele (swijghe met d'executie voort oordeel) voort volle verhoor van d'ander partye, die ick my bekenne te wesen, teghen den voorgemelden Catechismum, ende tegen allen den genen diese voor oprecht willen verantwoorden. Bereyt sijnde, so dit mijn cort gheschrift niet en vernoeght, om Vwe Edele het oordeel wat te doen opschuyven, ende soo men my wil gehoor verleenen (niet voor eenige partydige Commissarisen, welcker rappoort weynich is te betrouwen, maer voor Vwe Edele ooren selve, dient oock alles aengaet) my breeder daer op tegen den voorstander deses Catechismi te verclaren. Op dat immers in so hoochwichtigen handel niet en werde, ja ten minsten niet en schijnt te werden, geoordeelt sonder gehoor van partye ende sonder ware Kennisse van saken. Ooc mede, op dat, so die Ministeren desen heuren Catechismum niet en connen verschoonen van veel leelijcke vlecken ende vuyle onsuyverheden: Henluyden, als die ooc geen vermogen hebben haer zendinge wettelijc te bewijsen, geen gelove meer en werde gegeven tot verdruckinge van alle andere Religien: maer dat zy anderen neven haer lijden, ter tijt de Heere self daer inne sal voorsien door sijnen Engelen, met gewisse uytroedinge van't onkruydt: op dat menschen sich sulcx voor den tijt van selfs onderwindende, sich niet swaerlijcken bezondighen tegen den Heere, met uytroedinge vande goede Tarwe. Want het noch niet lange geleden en is, dat de onwijse yver des Overheyts, Gode gemeynt heeft een dienst te doen in't dooden vanden Iongeren Christi. Daer voor wil de genadighe Godt behoeden Vwe Edele vermogende hoogh-achtbare ende voorsienige Heeren, in welcker scherm sich beveelt

 

Der selver onderdanighe ende dienst-willighe D.V. Coornhert.

Catechismus 4. Vraghe.

VVat eyscht de Wet Godts van ons?

Antwoort

Dat leert ons Christus in eender somma Matth. 22. Ghy sult lief hebben Godt uwen Heere van gantscher herten, van gantscher zielen, van gantschen ghemoede, ende van alle krachten, dit is het eerste ende grootste ghebodt, dat ander is desen gelijck: Ghy sult uwen Naesten lief hebben als u selven. Aen dese twee gheboden hanghet de gantsche Wet ende de Propheten.

5. Vraghe.

Condt ghy dit al volcomentlijck houden?

 

HIer op doet die Katechismus antwoorden Neen ick, seggende voor redene: Ick ben van Naturen gheneygt Gode ende mynen Naesten te haten.

Van dese redene sal gehandelt werden in de ij. ende iij. stucken, ende komt nu op 't Ondersoeck van dese Antwoorde, Neen ick. Jst dat de Katechismus daer by verstaet een onherboren mensche, ick en meyne niet dat yemant verstandig sijnde, den Katechismum daer in sal berispen, maer veel eer toe-stemmen. Ghemerckt soodanighe Luyden, (soo langhe zy sodanigh blyven) die voorsceven liefde gheensins en moghen hebben.

Maer meynt de Katechismus daer mede oock allen herboornen menschen, niemandt uytghesondert, alsmen ziet Ja: soo salmen + moeten segghen 't selve niet waerachtigh te wesen, ende dit door navolghende met veele meer andere redenen.

1.

Daer is onderscheyt tusschen wercken die onmoghelijck, die swaer ende die licht vallen om te doene. Dat onmoghelijck is, geschiet nimmermeer, maer de twee laetste moghen wel geschieden, te weten die swaerlijck, maer dese lichtelijck. Nu is Christi ghebodt Christi Last. + De gheboden Christi sijn niet swaer, seydt d'Apostel Joannes, maer (so Christus selve mede seyt) licht, ende besluyte daer omme also: Alle wat inder waerheyt niet swaer, maer licht is om te volbrenghen, dat mach wel, ja ooc lichtelijc geschieden. De geboden Christi (daer onder het voornaemste is dit ghebodt van de Liefde tot Gode ende den Naesten) sijn niet swaer, maer licht om volbrenghen. So blijckt nu dat dit ghebodt van de Liefde niet alleen niet onmogelijck, oock niet swaer, maer licht is om te volbrenghen.

Hier tegen seyt de Katechismus opentlijck sulcx onmogelijc te sijn. So blijct dat de Katechismus leert teghen die naeckte ende clare woorden Christi.

2.

+

D'Apostel Johannes schrijft alsoo: Maer so wie sijn woordt houdt, in hem is waerachtelyck de Liefde Godes volmaect. Hier aen bekennen wy dat wy in hem sijn. Dat d'Apostel hier, by die woorden, maer so wie sijn woordt houdt, niet anders en verstaet, dan so wie sijn woordt of ghebodt ghehoorsaemt ende volbrengt, en meyne ick niet dat yemant sal wederspreken, daeromme ick 't selve onnoodigh acht te bewijsen. Maer daer hy seyt van volmaeckte Liefde, eyscht wat verclarings van onderscheydt tusschen de Goddelijcke ende menschelijcke volmaecktheyt, ooc van welcke d'Apostel hier spreeckt, de Goddelijcke mach niet toenemen, maer de menschelijcke wel. Niet van de Goddelijcke, maer vande menschelijcke liefde spreekt hier d'Apostel. Dese heeft haer wasdom, ende oock haer volmaecktheyt: so nochtans, dat die onvolwassenheyt (om so te spreken) ofte onvolmaecktheyt des manheyts in een cleyn Kindeken sijn volmaeckte menschelijcke leden hebbende, desselvens volmaecte menschheyt berooft. Sulcx dat, gelijck dat kindeken in sijn jonckheyt komende cleyn te sterven, so wel als een volwassen Man een volmaeckt mensche is. Also mede, daer ware liefde tot Gode inden gheloovighen is, of zy schoon cleyn is, als de mensche komt te sterven, de mensche soo wel volmaecktelijck een Kindt Gods ende salich is, als een man in Christo: ende soude oock sulck Kindt langer levende, soo wel den volcomen ouderdomme Christi bereycken, als de Mannen in Christo die bereyckt hebben. De volmaecktheyt vande menschelijcke Liefde totten Naesten, die sodanigh is als des menschen Liefde is tot Gode (daer de Liefde totten Naesten uyt wert ghebooren) beschrijft de Heere met dese woorden + Grooter Liefde en heeft niemandt, dan dat yemant sijn leven gheeft voor sijnen Naesten. Dese voorscreven woorden ons Heeren dat niemandt grooter Liefde en heeft, etcetera. worden oock so wel verclaert van Augustino dat ick die, als beter ghedaen sijnde dan icks vermach, ende niet als een ghetuyghe, hier hebbe moeten stellen, ende dit noch te meer, om te betoonen dat ick in desen niet nieuws en segghe, ende staet Augustini segghen also: Dat nu sodanige Liefde totten Naesten geweest is in den Apostolen, die om haer Naestens Zielen te winnen haer leven willigh in den doodt gegeven ende verlooren hebben, is so kenlijc dat het geen bewijsingen en behoeft.

Jmmers d'Apostel Paulus, om de zielen van zijn Broeders na den vleesche te mogen + winnen, wenschte niet alleen zijn lijflijc leven verloren, maer oock sijn siele verbannen te werden van Christo, die hebben dan oock dese liefde ghehadt, boven de welcke gheen grooter en is na de woorden Christi selve.

Dit is dan de menschlijcke volmaecktheyt inde liefde. Hier teghen seyt de Catechismus dat sulcke volmaeckte liefde in niemant en mach sijn. Soo leert in desen dan oock de Katechismus teghen de klare woorden Christi ende Pauli, end midtsdien teghen de clare waerheyt.

+ Het is volmaecte Liefde, dat ghy bereyt syt te sterven voor den Broeder. Dese heeft de Heere bewesen dat in hem was, als hy voor allen (menschen) sterf, biddende voor de gene vande welcke hy gekruyst wert, ende seggende: Vader verghevet hen, want sy en weten niet wat sy doen. Maer heeft hy dat alleen ghedaen, so en was hy gheen Meester, indien hy gheen Leerjonghers en hadde. De Leerjonghers hem navolgende hebben dat oock gedaen. Stephanus werde gesteenight, ende seyde met gheboghen knien: O Heere en rekent henluyden dese sonde niet. Hy hadde lief die ghene daer hy ghedoodt werde, want hy sterf voor henluyden. Ghy hoort den Apostel Paulum, ende ick (seyde hy) sal + ghegheven worden voor uwe zielen. Dese was onder den ghenen voor de welcke Stephanus badt, als hy van henluyder handen sterf. Daeromme is dit een volmaecte Liefde, als yemant soo groote Liefde heeft, dat hy bereyt is voor den broederen te sterven. Jn desen is de liefde volmaeckt. Maer is sy terstont als sy werdt ghebooren heel volmaect, sy wert geboren om volmaect te worden: als sy gheboren is, soo wert sy ghevoet als sy ghevoet wort, so wordt sy versterckt: als sy versterckt wort, so wordt sy volmaeckt: als sy totte volmaecktheydt is ghekomen, wat seyt sy? want Christus is myn leven, en de sterven is my ghewinne. Ick wensche ontbonden ende by Christo te syn, 'twelc + my oock beter ware: maer het is meer noodt inden vleesche te blyven om uwent wille. Hy wilde leven ter liefden vande ghene, om der welcker willen hy bereyt was te sterven. So verre spreeckt hier Augustinus. Laet ons nu comen ter saken. Want uyt die woorden, niet Augustini, maer des Apostels selve, moetmen nu vastelijck besluyten alsoo:

Alle geloovige inde welcke waerachtelijc (niet imputativelijck) de liefde Godes volmaeckt is, die hout Christi woort ende ghebodt vande liefde volcomelijck. Want de liefde is de + onderhoudinghe der gheboden Gods, de + vervullinghe des Wets, ende de bandt des + volcomenheydts. Jnden Apostel Johanne ende meer andere gheloovige zijnre tijden, was (soo hy self ghetuyght in den Heilighen Geest) waerachtelijck (niet impuativelijck) de liefde Gods volmaeckt.

So moetmen besluyten dat eenige gelovighen het ghebodt Christi vande liefde volkomelijck moghen onderhouden. Hier teghen seydt de Katechismus opentlijck dat sulckx niet en mach geschieden. Dus leert de Catechismus opentlijck naekte onwaerheyt, teghen die klare texten der Godlijcker Schriftueren, metten welcken over een comt Wolfgang Musculus Dusanus, een wel vanden achtbaerste schrijvers der Gereformeerden: die teghen dese menschen leere des Catechismi ergens schrijft aldus. Hy seyt hier aldus: + Alsoo waer dit gheloove Abraham regneert in des gheloovighen ghemoede, daer is oock het aldervastelijckste voornemen van onderdanicheyt: ende daer is een onverwinnelijck hert des menschen teghen alreleye versoeckinghen Gods, Sathans, des vleeschs, des werelts, etc. Volcht: voor een die soo ghemoet was, en wasser niet swaers int ghene dat God geboden hadde. Onsluyden schijnen syne wercken swaer, om dat wy noch opt aldervertste af zijn van sijnen geloove. Waer inne het ons gaet, alst gaet metten siecken, dient wonder geeft dat de gesonden so begeerlijck zijn tot eten en drincken, ende so wacker om te wercken. Die dinghen en zijn den gesonden niet swaer, so sy den siecken schijnen te wesen: den welcken oock selve het eten, drincken, ende wercken niet swaer en soude zijn noch lastigh soo sy ghesont waren. Op ghelijcker wijse souden wy 'tgene wy af verwonderen inden Heylighen, als oft swaer ende lastigh om doen waer, oock self mede licht te syn bevinden, by al dien wy ghemoet waren als sy. By veelen wert ghetwistet of God ghebiedt onmogelijcke ende sware, dan moghelijcke ende lichte saken. Men stelle ons daer een gheloovigh man als Abraham was, ende ghy sult seggen, dat God hem niet en beveelt dat swaer ende lastigh sy. Stelt ons wederom voor een vleeschelijck man, de krachten des gheloofs ontberende: alsoo wat hem billichs ende rechtvaerdighs wert bevolen, hy sal roepen dat het swaer ende onmogelijc is om te doen. Jndien de Heere eenen met eenen hatelijcken gheest gequelt zijnde, beveelt zijn even-naasten te lieven als sich selve: dit ghebodt sal hem onmogelijck syn om te volbrenghen. Maer gebiedt Godt het selve eenen gheloovighen mensche metten geest der liefden begaeft zijnde, gheen ding en sal hem moghen lustiger sijn dan zijnen naesten lief te hebben. Daer sietmen by Musculum licht ja lustigh om doen gheschreven te zijn, 'tgene dese Catechismus plat uyte onmoghelijck seyt te wesen. De Leser en meyne niet dat ick Musculum hier inne voere tot bewijs van mijn voorstel. Neen gheensins, maer zijns, Augustini, Calvini, Bullingers, etc. segghen stelle ick hier tot geen ander eynde, dan om te voorkomen der Predicanten gewoonlijcke roep, als oft wat nieus, wat onghehoors, ende niet dan seltsame paradoxa en waren, alsmen wat seydt dat hen mishaeght. Op datmen siende dat dit mijn segghen ghemeen is metten Leeraren oock, daer af sy so vele houden, 'tselve te min spottelijck verachten souden.

3.

Voorts leestmen by Calvijn tgene volgt: + De vreese Godes heeft van self ghenoegh om den mensche te brenghen tot een volcomen volmaectheydt. Zijn dese woorden Calvini onwaerachtigh, so can yegelijck licht mercken wat geloove zijn leere behoort te hebben, zijn sy dan ook waerachtigh, soo moetmer uyt besluyten dat geen mensche op aerden de vreese Gods en heeft, ende dat midtsdien in gheen mensche op aerden zy het beginsel (swijghe het middel oft eynde) eens Christelijcken levens.

Ghemerckt Calvijn ter voorszeider plaetse naectelijck seyt dat de vreese Gods het begin, het middel ende het eynde zy des Christelijcken Levens. Maer dit en sal gheen Ghereformeerde segghen, als die oock sich selve door sulck segghen soude moeten sluyten buyten het beginne des Christelijcken levens. Men moet dan segghen dat sulcke vreese Godts is inde gheloovigen. Soo moetmen dan oock bekennen dat de gheloovighen in haer hebben 'tghene dat genoegh is om den mensche te brenghen tot een volcomen (dats noch gheen begonnen) volmaecktheydt. Mach dese in yemant worden, so mach oock iemant volcomentlijck volbrengen dat gebodt Christi van der liefden des menschen volmaecktheyt in sich behelsende. Hier doolt, of Kalvinus of dese Katechismus.

4.

+ Musculus Dusanus voornoemt commenterende op den woorden ons Heeren van 't ghebodt der liefden hier in gheschille sijnde, schrijft also: Gelyck als de ghene niet en mach ghesont zyn, die niet en heeft volmaecte ghesontheyt: also en mach hy voorwaer oock niet saligh wesen, die niet waerlyck ende volmaectelyck God en bemint. Dat dit in yemant van alle de gheloovighen soude moghen gheschieden, wederspreeckt de Katechismus openbaerlijck. Soo volght uyt dit segghen Musculi ende des Katechismi claerlijck, waerlijck, ende openbaerlijck, dat niemandt van alle menschen en mach saligh wesen. So leert dan de Catechismus hier inne gheen Evangelische ende salighe, maer een wanhopelijcke ende verdoemelijcke Leere.

5.

+ Johannes Kalvinus schrijft in sijn glose opten Epheseren aldus: Die Christum heeft die heeft alle dinghen, die daer noodigh sijn omme te hebben volmaectheyt. Die volmaecktheyt is geleghen in de Liefde, sonder + welcke te hebben oock het wonderdaedighe milde ende Martelaersche gheloove te vergheefs is.

Vande volmaecktheyt der Liefden wert hier ghehandelt. Die is waerlijck (niet waenlijck), volmaeckt, in de ghene die het woordt Christi volbrenght, ende dat voornemelijck in dit woordt ofte ghebodt Christi van de Liefde. Dit volbrenghen van den gheboden Christi was in den Apostel Joannes, + ende eenighe meer Geloovighen sijnre tijden, als hy gheseyt hebbende, maer die sijn woordt houdt, in hem is waerlijck de liefde Godes volmaeckt. Daer op voorts seydt: Ende daer aen weten wy dat wy in hem sijn. Gemerckt d'Apostel ende d'andere Gelovighe met hem sulcx niet en moghten geweten hebben, indien zyluyden in haer niet en hadden waerlijck bevonden het merck-teecken by hem daer toe gestelt, namentlijck het houden van Christi woordt ende gheboden. Soo blijckt dan hier noodigh te sijn om te hebben volmaecktheyt, de volmaeckte Liefde, die de gheboden oft woordt Christi volbrenght. Nu moet een van beyden volgen uyt dit segghen Kalvini, van dat die Christum heeft, alle dinghen heeft die daer nodigh sijn om te hebben volmaectheyt: Te weten, dat gheen mensche op Aerden (hoe gheloovigh oock) Christum en heeft: Ende dan sal wel volghen dit segghen des Katechismi, te weten dat niemant dit ghebodt vande Liefde volcomelijck mach volbrenghen. Maer dan sal oock nootlijck volghen,d at niemandt van alle Menschen op Aerden Christum en heeft, ende dat niemant salich, maer alle menschen, niemant uytghenomen, verdoemt sullen worden. Dat waer geen Troostelijcke noch Evangelische Leer. Of wilmen hier niet aen, maer toelaten dat alle ware Gheloovighen Christum waerlijck hebben, so moet over d'ander zyde uyt dit voorscreven segghen Kalvini noodtlijck volgen, dat die Christum hebben, oock mede moghen hebben, of hebben, waerlijck, niet waenlijck, de volmaeckte Liefde die Christi + woort onderhoudt, ja self is de onderhoudinghe der gheboden Godes.

Ende moet dan mede hier uyt noodtlijck volghen, dat de Katechismus, die sulcks loochent, onwaerachtelijck ende qualijck daer aen leert.

6.

Opten woorden des Apostels, dat in Christo + verborghen sijn alle de Schatten des wysheydt ende der kennissen, schrijft Kalvijn: Dat wij volmaectelyck wetende sijn, indien + wy waerachtelyck kennen Iesum Christum. Nadien nu volmaeckte wetenschappe, of kennisse volmaeckte Liefde moet baren, ooc na Kalvijns eyghen woorden, houdende dat de Liefde de kennisse volght: So moetmen hier uyt vastelijck besluyten, dat niemandt + Jesum Christum waerachtelijck en kent, ende mitsdien oock niemant volmaecktelijck wetende en is, oock gheen volmaeckte liefde en heeft, so de Katechismus leert: Of men sal moeten segghen dat eenighe Geloovigen Jesum Christum waerachtelijck kennen, ende volghens dien volmaecktelijck wetende sijn, oock volmaeckte liefde hebben: Ende alsoo dit ghebodt Godes ende Christi volmaecktelijck volbrenghen. Js dit segghen metten noodtlijcken gevolgt van dien waerachtigh: so is onwaerachtigh dese Leere des Katechismi, loochende sulck volcomelijck volbrenghen van 't Ghebodt der Liefden. Maer is oock dese Leere waerachtigh, soo moet mede waerachtich sijn, dat gheen mensche ter werelt, oock gheen geloovige Jesum Christum waerachtelijc kent, ende dat mitsdien gheen Christen op aerden en is.

7.

Wt Augustino seyt Kalvijn mede naecktelijc + dat Godt den gelovigen belooft gesamentlijc te maken, dat zy sullen doen 't gene hy beveelt te geschieden. Dit en is niet Augustijns ende Kalvijns, maer oock Godes segghen selve. Ick sal maken dat ghy in myne gheboden + sult wanderen, ende myne Rechten sult onderhouden ende doen. Nu is dit gebodt Christi vande Liefde ooc het gebodt Gods. Ghelooftmen dan dat God als waerachtich getrou ende Almachtich wesende, sulcke sijne beloften volbrenght inden gheloovighen: soo moetmen ghelooven dat dese Katechismus segghende sulcx onmogelijck te sijn, onwaerachtelijcken ende onghetrouwelicken leert. Wilmen den Katechismo dese onwaerheydt ende ontrouwheyt niet toeschryven: wie salmense anders dan den getrouwen ende waerachtighen Gode moeten toeschryven? Dat waer blasphemie teghen Gode.

8.

Jnde Commentarien op't sevende vers .2. Tim.2.7. schrijft Calvijn, dat de gheboden ons te vergheefs ghegeven souden sijn, indien ons Godt niet en verleende kracht omme die te volbrenghen.

Jst nu waerachtigh dat niemant,oock gheen gheloovighe, macht van Gode heeft om dit ghebodt Godes van de Liefde, so hy dat ghebiedt, dat is volcomelijck, te houden: Wie sal uyte voorscreven Calvijns wel gheseyde woorden niet moeten besluyten, dat dit ghebodt vande liefde Gods ons te vergheefs is ghegheven? Voeght dit oock wel voor de Goddelijcke wijsheyt, die niet altoos en doet te vergheefs? Wilmen dan Gode niet berooven van sijne Eeuwighe wijsheyt, men sal moeten bekennen dat Godt den geloovighen bidders oock wijsheyt, Liefde, ende krachte gheeft, om dit sijn ghebodt te volbrenghen, ende dat dese Catechismus sulckx lochenende leert dinghen die onwaerachtigh ende Godslasterlijck sijn.

9.

Daer zietmen dan Calvijns leere opentlijck strijden tegen de Leere des Catechismi, als oock tot seer vele andere plaetsen, ende namentlijck in sijne Jnstitutien, daer hy met + Augustijn woorden wel uytdruckelijck seydt also: Het gheloove verwerft dat de VVet ghebiedt.

Nu ghebiedt de Wet Christi hier sodanighe Liefde, als voor inden Catechismo wort verhaelt. Die wert dan oock door't geloove by den gheloovighen van Gode verworven. Diese door 't gheloove verwerven, die hebbense. Diese hebben, die houden door haer dit ghebodt van de Liefde. Dit seydt de Catechismus onmoghelijck: Daer sijn nu de Catechismus ende Calvijn weder teghen malcanderen. Jmmers de Catechismus teghen de Heilighe Schrifture selve. Die seyt + also: Ende wy weten dat hy ons hoort, so wat wy oock bidden. Waerom dat? Om dat het de Meester heeft belooft, segghende: + Soo wat ghy sult bidden in mynen Name, dat sal ick doen. So moetmen hier niet alleen d'Apostel Sanct Jan, maer oock den Heere Christum selve loghen-straffen: Daer inne dat die inden gheloove, oock nae den wille + Christi biddende, dat Godes wille in ons gheschiede, te weten sijn wille ons gheopenbaert in dit gebodt van de Liefde sulcx niet en verwerven, ende dan sal de Catechismus hier waerheyt leeren: of wilmen Christum niet logenstraffen, men sal openbaerlijc moeten logenstraffen desen Katechismum: als neen leerende tot het gene Christus selve stantvastelijck ja seydt.

10.

Niemandt van alle ware gheloovighen sal ontkennen dat de alderwijse God niet altoos vergheefs en werckt. Elck moet bekennen dat (om iet te volbrengen) wille sonder macht vergheefs is. So sullen nu veele Geloovigen gaerne bekennen, dat zy wel hebben de wille om dit ghebodt Godes vande Liefde te volbrengen: Maer dat zy de macht niet en hebben.

De wille (seydt d'Apostel) werckt Godt. Werckt die dan oock niet die macht om 'tgewilde te volbrenghen: Sal dat werck Godes van de wille te wercken niet vergheefs sijn?

Dat te gheloven streckt weynigh tot die eere Godes. Maer so en hout de Heilige Schrift niet. Want daer betuygt Godes Geest van Gode + self door Paulum, dat God is die daer werckt het willen ende het volbrenghen nae den goeden wille, die hy geschapen heeft inden mensche (so eenighe) of na sijn selfs goede wille, ende wel-behaghen, soo andere dat uytlegghen, twelck hier doch beyde alleens comt, ende krachtelijck betuyght dat de Gheloovighen door Gods inwerckinghe van wil ende machte, dese Wet Godes van de liefde waerlijck ende volcomelijck houden ende volbrenghen.

Teghen dese soo claere ende ware Schrifture leert opentlijck die duystere ende onware Katechismus: wien ismen hier schuldigh te ghelooven? Alsoo leert hier de Katechismus niet alleen onschriftelycke, maer wederschriftelijcke saken. Waer in haer oock opentlijck + tegen is Meester Jan Calvijn in sijn Commentarien op dese Spreucke totten Philippensen, segghende dese woorden onder anderen: Hy (God) volvoert dan tot haren eynde die goede affectien die hy ons heeft inne-ghegeestet of gheinspireert: Op dat zy niet onnut en souden wesen, so hy oock belooft door den Propheet Ezechiel: Jck sal maken dat zy in mijne gheboden wanderen. +

So moet dan ooc noch (na Calvijns uytlegghinghe self) die goede wille om dese geboden Godes van de Liefde te volbrenghen, onnut zijn ende vergheefs, indien in gheen Geloovighe van Godt oock het volbrenghen wert ghewracht, so dese Katechismus leert: Of dese Katechismus leert hier onwaerachtighe dinghen, die teghen Gods Eere, teghen der Menschen heyl, ende teghen die Heylighe Schriftuyre strijden.

11.

Wat ghelooven is beschrijft Johannes Calvinus seer wel met dese woorden: Ende + daer uyt verstaen wy wat gheloven is: te weten als wy over een stemmen met Gode tot ons sprekende: Ende wy voor seer ghewis houden 'tghene hy ons belooft te doene.

Js dit ghelooven, soo en mach gheensins gheloouen heeten, wanneermen twijfelt of Godt oock doen sal 'tgene hy ons belooft. Veele minder mach het ghelooven heeten, maer wel een volmaeckte ongeloovigheydt, daermen seydt onmoghelijck te sijn 't gheen opentlijck blijckt ons van Gode belooft te sijn. Opentlijcken blijckt ons van Gode belooft te sijn: Dat hy sal onse herten besnijden, sulcx dat wy onsen Godt sullen lief hebben + uyt gantscher herten ende uyt gantscher zielen. Dit spreeckt God tot ons menschen, dit belooft God ons menschen. Stemmen de maeckers des Katechismi hier inne met Gode over een? Of twijfelen zy maer slechtelijck aen dese so troostelijcke beloften Godes? Neen vryelijck, maer loochenen sulckx opentlijck moghelijck te wesen.

Wat machmen hier uyt doch anders besluyten dan dat de makers van dese Katechismo self (zy sijn dan gehweest wie sy willen) ongheloovigh sijn gheweest?

Met het voorscreven als meer dan ghenoegh sijnde tot bewijs van de openbaere onwaerheydt van de Leere des Katechismi in desen stucke, meynde ick daer van te gaen tot het tweede stuck.

Maer wetende hoe diep dese so seer schadelijcke leeringhe gewortelt is inde herten van veelen, sonderlinghen vande ghene die veele houden vande leere Calvini, wiens boecken in alle ghemeyne talen meest gelesen worden, ende met wiens meyninghe inde hooftsaken als vande Predestinatie, Erfsonde, ende Justificatie ('twelck hier mede voornemelijck wert ghehandelt) met meer anderen, dese Catechismus over een stemmende is: hebbe ic hier af niet willen gaen tot het tweede stuck, sonder noch eerst te stellen een deel besluytredenen uyt Calvini schriften, tot bewijs dat dese Catechismus soo opentlijck strijdet jeghen de leere Calvini, als Calvinus teghen hem selve ende teghen de gantsche Heylige Schrift doorgaans is strijdende, inde sake vant onderhouden der gheboden Godes ende Christi.

12.

+ Op des Apostels woorden: ende ghy weet dat hy is verschenen, op dat hy soude wech + nemen onse sonden, commenteert Calvinus also: Hy Sanct Ian maect sijn bewysreden also: Dat de ghene die niet op en houden van sondighen, vernielen de weldaet Christi ende maken die onnut. Nu leert dese Catechismus dat niemant volcomelijck de gheboden Christi en mach onderhouden. Dit niet onderhouden of doen dat Christus gebiedt is sondighen. Van dit sondighen en houdt dan niemant op, oock de alderheylighste niet, na de leere deses Catechismi, die maer een cleen beginsel der ghehoorsaemheydt hebben, Cat. 114. So volght nu dat nootlijck besluyt, dat oock d'alderheylighste Gheloovers van dese Catechismo, de weldaet Christi vergheefs maeckt ende onnut.

13.

+ Wt Augustini woorden schrijft Calvinus 'tghene volght: Adam was ghegheven de ghenade dat hy int goede mochte staende blyven, indien hy wilde: maer ons wert ghegeven dat wy willen, en dat wy met de wille de begheerlyckheydt moghen overwinnen. Hy hadde dan het vermoghen, soo hy hadde ghewilt, maer niet het willen, dat hy't vermochte. Maer ons wert ghegheven het willen ende het vermoghen.

De eerste vryheyt was te moghen niet sondigen, maer de onse is veel grooter (dat is) niet te moghen sondigen. Dat seydt Calvijn uyt Augustijn. Hier leeren die beyde metten Apostel Sanct Jan j. Brief 3. cap. verset 9. Datter zyn die niet en mogen sondigen. Alsoo leerdt de Catechismus hier opentlijck onwaerheyt dat alle Gheloovigen noch altijt moeten sondigen, ende dit teghen Calvijns, Augustijns ende des Apostels so clare ende naeckte woorden.

14.

+ Opte woorden Pauli: want die doodt is, die is gherechtvaerdight vande Sonde, schrijft Calvijn ditte: Dits een bewysreden genomen uyten eygenschappe ofte ghevolghe van der doot. VVant na dien de doot te niete doet alle de werckinghen des levens: soo moeten oock wy die de sonde doot syn, ophouden van te doen de werckingen, die de sonde als sy noch leefde, dede. Na dien nu de Catechismus leert dat oock die alderheylighste Geloovige noch altijdt sondight: so moet nootlijck volghen uyt die woorden, niet alleen Calvini, maer oock des Apostels selve, dat niemandt vande heuren de sonde doodt en is. Want een doode werckt of doet niet altoos. Js dit waer (alst nootlijck volght) so en is oock niemant van hen allen gherechtvaerdigt van de sonde, niet alleen na de waerheyt inde verlossinghe, maer oock niet na haren waen in de vrysprekinghe ofte quijtscheldinge. Want sodanighe gestorven luyden, ende niet die de sonde noch altijdt leven, vande sonde zijn gerechtvaerdight.

15.

Henricus' Bullingherus met Augustini + tonghe spreeckende seydt, dat de ghenade Gods door Christum maeckt; niet alleen dat sy (de Ghelovighe) door haer onderwys verstaen wat sy behooren te doene: maer oock mede dat sy met liefden door de inwerckinghe der genaden doen, 'tgene sy verstaen.

Nu mach niemant lochenen datter gelovighen zijn, die door Gods ghenade ende des selvens onderwijs verstaen, dat sy Gode ende den Naesten na Christi bevelen behooren lief te hebben. So mach oock niemant lochenen datter oock zijn Gheloovighen die door inwerckinghe vande selve genade Godes ooc doen, 'tghene sy verstaen, dat is Gode ende den Naesten na Christi gebodt lief te hebben. Want anders en soude God in niemanden + wercken so wel het volbrenghen vanden goeden wille, als de goede wille. Die dan oock vergeefs ghewracht soude zijn inde Gheloovighen, van Gode: Die als wesende de wijsheydt selve, niet altoos te vergheefs en doet. Hierteghen leert de Catechismus opentlijck. So strijdet sy oock opentlijck teghen de leere Bullingers, Augustini, ja ooc des Apostels Pauli selve.

16.

Calvijn opten woorden: maer doet aen + den Heere Jesum Christum, ende ghy en sult des vleeschs besorginghe tot begheerlyckheyden niet volbrenghen: Commenterende, + schrijft dese woorden: Nu becleet te sijn met Christo, betekent hier dat wy aen allen zyden omringhet sijn ende voorsien met de cracht zyns geestes. Dewelcke ons maeckt bequaem ende proper tot alle wercken van heyligheyt. Dat seyt Calvijn. Nu moet elck kennen dat het werck van God ende den Naesten na den ghebodt Christi lief te hebben, oock is een werck van heyligheyt. Js dit seggen Calvini waerachtigh, soo icx moet houden, als over een stemmende mette gantsche Heylighe Schrift: soo moet volghen dat, ten minsten, yemant van die Christum aenghedaen hebben, bequaem zijn ende proper om dit werck van heyligheyt, te weten God ende den Naesten lief te hebben, na Christi ghebodt te volbrengen. Maer dan leerde de Catechismus onwaerheyt daer inne, dat sy seyt alle gelovige door die verdorven nature daer toe so onbequaem te wesen ende te blyven al 'tleven door, dat niemant dit ghebodt Christi mach volbrenghen. Wil dan oock yemant segghen dat de Catechismus hier waerheyt leert: so moet oock waerheyt zijn dat niemant, oock gheen van alle gheloovigen, Christum aenghedaen heeft: ende dat midtsdien niet alleen Calvijn, maer oock d'Apostel liegen daer aen, dat yemant Christum mach aen doen.

17.

Daer d'Apostel seyt dat die uyt Gode is gebooren niet en mach sondighen, seyt Calvijn in zijn Commentarien hier op dese woorden: +VVant hy (Sanct Johan) en leert niet alleen dat wy moghen het sondigen laten (of niet sondighen) maer dat de beroeringhe des Heiligen Geests van soodanigher grooter cracht is, dat hy ons nootsakelyck onderhoudt in een vaste ende geduerige onderdanigheyt vande rechtvaerdigheyt.

Dit gheschiedt na Calvijns voorscreven leere inden uyt Gode herbooren menschen. So blijckt uyt dese leere Calvini, dat die uyt Gode herboorne menschen alles volcomelijc onderhouden dat Godt ende Christus ghebiedt, 't welck is dese liefde tot Gode ende den Naesten. Dit wederspreeckt dese Catechismus. Soo volght hier uyte nu oock vastelijc dat in desen de Catechismus wederspreect Meester Jan Calvijn ende oock den Apostel selve, van dat die uyt Gode herbooren is niet en mach sondighen.

18.

Jnde Jnstitutionibus Calvini leestmen + by hem uyt Augustino gheleert te zijn 'tgene volght: Des menschen willekeure (seyt Augustinus) wert soo gheholpen, dat sy niet alleenlyck en weet watmen moet doen maer oock dat sy doet 'tgene dat sy weet. Van deser ghelijcke spreucke Augustini by Bullinger aenghetogen, is hier voor 15. wat geseyt, daerom ick sonder meer daer af te segghen nu come op de volghende woorden Calvini uyt Augustino, ende zijn dese: Daeromme als God leert, niet door de letter des wets, maer door de ghenade des Geests, soo leert hy in sulcker wyse, dat elck 'tghene dat hy geleert heeft, niet alleen sulcx kennende siet, maer ooc dat hy't willende begeert, ende dat hy't doende volbrenght.

Dit zijn Calvini ende Augustini woorden gantschelijc over een komende met Christi woorden: alle diet vanden Vader gehoort + ende gheleert heeft, die komt tot my. Dat is mede niet anders gheseydt, dan dese twee hier voor segghen, te weten dat die van Gode self (niet van de letter) gheleert wert, die en weet niet alleen dat hy tot Christum behoort te komen, maer hy komt tot Christum. Dat is, hy weet niet alleen wat hy behoort te doen, maer hy doet datte. Nu leert de Catechismus dat niemant en volbrengt dit gebodt Christi vande liefde. So en volbrengt dat immers ten minsten niemant van al die dese leere des Catechismi ghelooven. So zijn sy dan oock gheen van allen van Gode gheleert. Dat is, sy hebbent gheleert datmens behoort te doen niet door de genade des geests, maer alleen door de letter des Wets. So zijn sulcke dan ooc altsamen niet dan letterknechten, ende dit na 'tghetuygh van heuren Calvino selve, na 'tghetuygh van Augustino, immers oock na 'tghetuygh vanden Heere Jesu Christo selve: teghen welcker drie de Catechismus openbaerlijck strijdigh is. Soude dat noch al zijn een Christelijcke leere?

19.

Eyntlijck, om met achterlatinghe van groote menichte deser ghelijcke stucken, te komen aen 'tweede stuck by my hier om te handelen voorghenomen, soo leestmen by Joannem Calvinum gheschreven te zijn 'tghene hier van woorde te woort navolght: + VVy sien nu wat het is Christum te versaken (te weten) so dick ende menighmael alsmen hem beneemt, die dinghen die eygentlyck tot sijne persone behooren. VVat dinghen sullen dit nu syn? Dat verclaert de selve Calvinus + daer na opten selven Epistel met dese zijne woorden: want het officie Christi is de sonden wech te nemen, ende tot dien eynde is hy expresselyck ghesonden van sijnen Vadere. Het is nu sulcx dat wy door't gheloove de cracht Christi deelachtigh worden. Daeromme moet het nootsakelyck zyn, dat soo wie daer ghelooft in Christo, ghesuyvert zy vande sonde. Voort alsoo elwaerts is gheseyt, dat Iesus Christus de sonden wech neemt overmidts die expiatie ende voldoeninghe door de offerhanden syns doodts, ten eynde sy ons voor Gode niet toegherekent en souden worden, so neemt Sanct Ian op dese plaetse dit woort, wech nemen van sonden, anders. Ende hy verstaet dat Christus de sonden wech neemt wesentlyck ende metter daet. Om dat onse oude mensche door hem ghecruyst is, ende dat sijn geest door berouwe doodet onsen vlesche, met sijne quade begeerlyckheyden. Daeromme en mach de loop ende 'tbeleyt vande Text niet lyden, dat dit beduyt werde vande quytscheldinge. VVant so ick hebbe geseyt) hy maeckt sijn bewysredenen: dat de gene die niet ophouden van sondighen, de weldaedt Christi vernielen ende onnut maken. Dat alle zijn Calvijns eyghen woorden. Laet ons dese nu voegen op des Catechismi woorden, opte vrage: Cont ghy dit (te weten 'tgebodt Christi vande liefde tot Gode ende den Naesten) al volcomelyck houden? Neen ick. Daer by de Catechismus verstaet dat niemant vande Gheloovigen, oock d'alderheylighste niet, sulcx mach onderhouden. Want meyntmen dat daer mede niet, so is hier af tusschen ons gheen gheschille, ende versta ick den Catechismum dan qualijc, door den Catechismi schuldt, die sulcke meyninghe doorgaens uyt druckt meer dan duysterlijc. Hier wil ick vraghen of sulck niet volcomelijck houden van dit ghebodt Gods ende Christi, sondighen is dan niet? seytmen my neen, soo machmen 'tghebodt Godes overtreden sonder te sondigen. Dit is openbaerlijck Libertijnsch. Men sal my dan antwoorden Ja. So moetmen my dan oock na dese leere des Catechismi Ja segghen daer toe, dat niemant van alle Gheloovigen oock d'alderheylighste niet, ophout van sondigen. Dit sal gaerne my toeghelaten werden ende gheseyt, by alle de ghene die de leere deses Catechismi houden voor oprecht ende waerachtigh.

Maer ongaerne ja gheensins en sullen my sodanighe luyden toe laten, 'tghene uyt dit segghen ende uyte voorscreven woorden Calvini te samen ghevoeght zijnde nootsakelijc moet volghen. Vraeghdy watte? Dat alle de Geloovers van dese Catechismo, als die nemmermeer ophouden van sondighen, de weldaet Christi vernielen ende onnut maken. Souden dat noch al Christenen zijn? Predicanten moghen zijn? ende aenvoerders totte weldaden Christi moghen zijn? wie mach dat ghelooven? Wt het ghene by Calvijn geseyt is, daer met hy over een komt mette

gantsche Heilighe Schriftuyre ende uyt de leere vooscreven deses Catechismi, volght noch een leelijck monstrum dat niet min grouwelijck en is. Want dat Jesus ghecomen is als een Salighmaker om zijn volck saligh te maecken + van heuren sonden, ghetuyght d'Euangelist opentlijck, seggende oock claerlijck dat hem daeromme de name Jesus, (dat Salighmaker heet) is ghegheven. Hoe nu dese Jesus zijn volck van dese sonden saligh soude maken, volghens de Propheten daer van door den Propheten voorseydt, leestmen by den Evangelist Lucam met dese woorden: + So hy (Godt) heeft ghesworen onsen Vader Abraham, dat hy ons soude gheven dat wy bevryt zynde vande handen onser vyanden, sonder vreese hem souden dienen in heyligheyt ende rechtvaerdigheyt, die hem behaeghlyck is alle de dagen onses levens.

Die woorden alle de daghen onses levens, en lijden geensins datmense draeye op't leven hier namaels. Die woorden Heyligheyt ende rechtvaerdigheyt die hem behaeghlyck is, en machmen oock gheensins trecken op halve ghestuckelde, oft onvolcomen heyligheyt ende rechtvaerdigheyt: immers oock geensins na de Commentarien by Calvijn selve in zijn Harmonie op dese plaetse gheschreven. Ooc mede niet Bullinghers uytlegginghe deser woorden in zijn negende Sermoen van zijn iiij. Decade. Jmmers na de woorden Christi + selve geensins, houdende: Ist dat u de Sone vry maect, soo zydy waerlyck vry. Want waerlijck en is niet waenlijck, soo mens nu meest poocht te crommen. Men siet oock uyte voorscreven woorden Calvini opt 5. verset vant iij. capittel van Joannis j. Brief dat hy dit vry maken Christi van sonden, of vande sonde wech te nemen ('t welck hy daer Christi ampt seyt te zijn ende dat te recht) niet en verstaet van't quijtschelden ende niet imputeren, + maer van't wesentlijck ende metter daet wech nemen der sonden. Dat is dan Jesus ampt, daer toe is hy gekomen, ende dat is van hem + ghepropheteert. Nu schrijft Calvijn (so hier voor is ghesien) dat sy Christum versaken, die hem beneven die dinghen die eygentlijck tot sijnen persone behooren. De Catechismus beneemt Christum sulcke ware ende volkomen verlossinghe, als hier voor is betoont, zijnen persoone eyghentlijck als Jesus of Verlosser toe te behooren. Daer uyt besluyt ick crachtelijck, ende waerachtelijck, dat de Catechismus Christum versaeckt.

Besluyt van dit eerste stuck.

BY het gene hier voor is geseyt wert nootlijck ende vastelijck besloten, dat uyt dese voorscreven leere des Catechismi moeten volgen veele so lasterlijcke als leelijcke stucken, als namentlijck (so dese leere des Catechismi waerachtigh ware, als neen) dat 1. Christus met zijne 2. Jongheren (ick swijge Calvijn, Bullinger met heure Jongheren) onwaerachtigh souden moeten zijn, 3. dat gheen geloovigh mensche op aerden de vreese Godes en heeft, 4. dat geen ghelovich mensche salich mach wesen, 5. Christum en heeft, 6. waerachtelijck en kent, 16. nochte aen ghedaen en heeft: Ende volghens dien dat 22.19. alle Gheloovigen Christi weldaet onnut maken, 11. Ja oock dat niemant ghelovich is, 13. dat niemant quijtscheldinge van sonden heeft, dat Godt in niemanden en werckt het volbrenghen na den goeden wille, 8.10. zijn geboden te vergeefs geeft, 7. Ja dat God ontrou is in zijne beloften, 18. ende dat alle ghelovers deses Catechismi letterknechten zijn, 19. Jmmers dat sy Christum versaecken. Soudet dan niet een seer onbehoorlijcke sake zijn, dat sulcke ongheloovighe luyden allen + menschen regulen des geloofs voor schrijven souden, ende dat noch sodanighe die dan elck gehouden soude moeten wesen zijn kinderen (diemen meest als hem self lief heeft) te laten leeren inden ghemeen schoolen: of ten minsten ghenootsaeckt wesen de selve buyten ter scholen te senden, of een Schoolmeester in zijn huys te onderhouden? dit en vermach elck niet.


Vorige Volgende