Oogh-water
(1630)–D.V. Coornhert– AuteursrechtvrijVande Letteren of verkorte namen der boecken inden Lijsten, hier ende daer in dit boecxken ghestelt, daer by betekent wert.
Acca Pacificationis, &c. Coli-nie habita lugdini apud Andre-am Scuteum, 1580. Commentaires de lestat de la Religion & Repub. soubs leRoys Henric. Francis seconds, &c. Charles neufieme, 1565. Commentarien van Iohan Calvijn opten boecken, Capit-telen ende versets daer beneven ghestelt. Institutio totius Christiane Religionis, &c. Iohanne Calvi-no auctore. Geneve ex of ficina Iohannis Gerardi typograpphi, 1550. Traite de lautorite du Magi-strat en la punition des heriti-ques, &c. Faict en Latin par The-odore de Bese, Imprime par Courad Badius, 1560. Cort eenvuldich ende waer- | |
[Folio ccccclxxv.v]
| |
achtich verhael, waerom Cas-Ga naar margenoot1per Coolhaes, &c. gedruct tot Dordrecht by Ian Canin, Anno 1582. Ga naar margenoot2Teghen -bericht in eenen brief, &c. gheschreven door de Dienaren der Kercken Christi tot Delft, 1582. Ga naar margenoot3Catechismus achter die Psal-men Pieter Datenus ghedruct, Anno 1569. Ga naar margenoot4 Responce a un petit livre na-gueres publile, & intitule decla-ration de lintention du S. Don Ian daustrices, &c. de limprime-rie de Christophel Plantin, 1578. | |
Geloove ende wandel der ver-stroyde ende eensame Chri-stenen, &c.
HEur Leere is alleen de H. Bijbelsche Ga naar margenoota Schriftuere: Also sy daer toe alleen Ga naar margenootb gewesen worden: Dewelcke sy ontwijfelijck Ga naar margenootc gelooven, om daer na heur wandel bestierende 'tquade te Ga naar margenootd laten (te weten) Ga naar margenoote ondanckbaerheydt teghen God, ende Ga naar margenootf hatelijck vyantschap teghen den naesten) ende 'tgoede Ga naar margenootg te doen: dat's Gode Ga naar margenooth dancklijck, ende den naesten behulplijck lief te Ga naar margenooti hebben na zijnen woorden, so dat niemant het Ga naar margenootk zijne, maer elck dat des anders is soecke. Sulcx is des Heeren wille, op dat sy die souden Ga naar margenootl doen. Daerom ist oock dat des selvens, Ga naar margenootm dadeloos weten niet altoos beter, maer veel meer teGa naar margenootn strafwaerdiger maeckt. Derhalven moetet heur van herten ernst zijn om voor al heure Ga naar margenooto aenghewende gebreken te verlaten, ende den ouden Ga naar margenootp mensch te sterven. Maer want het quade uyt den mensche niet en wijckt, ten sy datmens bestrijde ende geen strij[d]t Ga naar margenootq wettelijck voorghenomen, veel min voleynt mach werden zijnder gheloove ende vast Ga naar margenootr betrouwen op Gode ende zijne belof-ten, ende vyandtlijcke Ga naar margenoots hate, die heur daer toe wert bevolen ende belooft. Na dien oock niemant inder waerheyt en mach haten 'tgeen hy niet ondervindelijck en weet hem quaet of verderf lijck te wesen: ghemerckt mede elck achteloos zijnde, noch al dickmael in't beken-de quaet struyckelt. So houden zij't voor al noodigh dat elck heurder altijdt Ga naar margenoott wackerlijcken acht neemt op sich Ga naar margenootu selven, op zijn Ga naar margenootww herte, op zijne Ga naar margenootx ghe-dachten,woorden, Ga naar margenooty wercken ofte weghen. Ende alsoo Ga naar margenootz wandelen als inde tegenwoordigheyt Godes, inde Ga naar margenoota vreese des Heeren, die des wysheydts beginne, de wijsheyt self des levens Fonteyne is, ende van't quade doet wijcken. Wie dan hem selven altijdt soo aendachtelijc waer neemt die bevint den dienst der sonden, so lastigh Ga naar margenootb ende verderflijck, dat hyse van herten gaerne verlaet: ende daer te-gen de vrye hanteringe der deugden so lustich Ga naar margenootc ende heylsaem dat hy die met begeerlijcke liefde aenkleeft. Watmen lief heeft dat doet-men gaerne, watmen gaerne doet dat doet-men dickmael: dit dickmael doen wort een aenwenst ende valt daer door licht ende lustig om doen. Also wandelende eensame Christe-nen (uyt liefden) in Godes ghehoorsaemheyt. Hier mede bewijsende danckbaerheyt tegen den weldadigen God (die als volkomen zijn-de van niemant yet mach Ga naar margenootd ontfangen) met heur bermherighe Ga naar margenooteliefde tegen heur behoeftigen naesten. Ghelijck nu heur Ga naar margenootf leven, also beluyden sy oock heur gelooven van herten Ga naar margenootgeenvuldigh te zijn. Dit en bestaet niet int Ga naar margenooth vernuftigh ondersoeck maer inder Ga naar margenooti kracht ende Ga naar margenootk waerheyt. Daeromme vernoegen sy metter H. Schriftueren ende de twaelf-arti-culen des gheloofs, als een kort begrijp der Heyligher Schriftueren. Sonder daer van onder haer eenighe uytlegginge van yemant als met authoriteyt nu aen te nemen, maer laten yegelijck des aengaende inde vreese des Heeren, in zijnen zinne Ga naar margenootl overvloeyen inden gheloove, int woort ende kennisse, wetende dat elck voor sich selfs ende niemant voor een ander Gode rekenschap gheven sal. Want des goeden Gods wille is, dat alle menschen komen tot kennisse der waerheydt, wat heur daer toe voorderlijckst is, houden sy zijn wijsheydt alderbest te weten, ende heur sulcx te gonnen, ende heeft heur daerom inde heylighe schrift Ga naar margenootn gheopenbaert al wat heur ter salighmakende kennisse noodigh is, ende dat so Ga naar margenooto klaer dat elck dient ernst Ga naar margenootp is te doen de selve in sulcx licht kan verstaen. Immers om de waerheyt te betuygen is Ioannes gezonden, Christus Ga naar margenootq ghebooren ende 't licht Ga naar margenootr selfs inde werelt ghekomen, daerom sy niet konnen ghelooven dat eenigh mensch konsti-ger is om heur de Godlijcke wille klaerder te openbaren, dan de alwijse ende lieve God heur in Christo Iesu door den H. geest ende Heylighe Apostelen heeft ghedaen. Om de verduysteringh van welcke gheopenbaerde wille Godes te voorhoeden, heur van Gode so hooghlijck wert verboden yet tot of van de Godlijcke Schrifuere te doen: menschen Ga naar margenoots leeringhe of instellinge te volghen om heur voor dolingh te behoeden. Also men niet sor-ghelijckers en vint dan menschelijck vernuf-tighe Ga naar margenoott menghen met die heylighe Schrift. Daeromme sy voort sekerste houden (na dien de uytspraken Ga naar margenootu ende leeringhen des Heeren in zijnen woorde waerachtich, ghetrou, on-besmet, klaer ende goet zijn:) dat sy ter na-volginghe vande Ga naar margenootw Israelijtsche ende Ga naar margenootx Apostolische kercke onder heur den louteren text alleen sonder alle gloosen lesen. Doch sonder eenichsins te verachten die begherigh zijn na 'thooren vande montlijcke stemme vanden ghenen die onstraffelijck leven ende alleenlijc vermanen Ga naar margenooty tot afstervinghe vanden Ouden, ende tot opwassinghe vanden nieuwen men-sche: sonder verhael van spits-voudige dispu-tatien, of schelt-woorden vande leere of wan del van andere ghemeenten. Maer also sy van heur selven niet goets en Ga naar margenootz vermoghen: soo | |
[Folio ccccclxxv.r]
| |
houden sy aen het bidden, van Christo heur Ga naar margenoota so ernstelijck bevolen: daer benevens gewisse verkrijginghe Ga naar margenootb belovende allen geloovigenGa naar margenootc bidders na zijnen wille ende in zijnen naem. Na dien ooc het veelwoordich bidden vanden Heere wert Ga naar margenootd verboden, also selden veel aendachts Ga naar margenoote is daer veel woorden zijn. So la-ten sy heur genoeghen alleen met het ghebedt dat heur van den Meester selve Ga naar margenootf bevolen ende voorgheschreven is: als niet konnende ghe-loven dat eenigh mensche ter werelt dat mach verbeteren. Hier blijckt mede dat Christus het Ga naar margenootgDoopen tot Ga naar margenooth af stervinghe des ouden menschen, ende het Ga naar margenooti broot-breecken totten bant der Ga naar margenootk liefden aenwijsende bevolen: ende dat zijne gesonde dienaren sulcx in een uyter-lijcke ghemeente aengherecht hebben gehadt. Daeromme sy ooc niet en verachten die ooc nu deselve by dese of ghene oeffenen of niet. Voornemelijck so het beteeckende naghekomen wert, want niemant van heur een Ga naar margenootl Heer wil zijn over eens anders gheloove, want sy houden dat sulcx inder Christelijcker vryheyt nu mach staen: so om d'onsekerheyt Ga naar margenootm by wien 'trechte ghebruyck nu sy: Also niemant zijn sending wettelijcken bewijst: als de aenmerckinge dat de Ga naar margenootn saligheyt niet gelegen en is in hanteringe van uytwendige Kerck-oeffeningen diemen niet min Ga naar margenooto qualijck als wel mach gebruycken, ende dan nutter Ga naar margenootp gelaten ware: 'twelc so niet en is met de altijdt nutte Godsaligheyt ende ware Gods-dienst in een Ga naar margenootq onbevleckt leven der liefden Ga naar margenootr oeffenigh ende in des gemoets oprechtigheyt ende Ga naar margenoots heyligheyt gelegen. Achtende oock de saligheyt ghelegen te wesen aen de voor-komende Ga naar margenoott genade Gods elck een aengeboden zijnde, oock den Ga naar margenootu> Godloosen aen 'tbeeerlijcke Ga naar margenootw aen-nemen vande selve, ende aen't trouwelijck Ga naar margenootx ghebruycken van't heylsaem ontfangen pont, in't wel na-volgen vande voetstappen Iesu Christi, soo dat elck heurder met meerder ootmoedighe poghe daer inne den andere voor by te gaen. Eyndelijck so houden sy dat niemant onboet-vaerdelijck in zijn oude quaetheyt volherden-de goet noch (dien volgens) saligh mach wor-den, datmen niet goet noch saligh kan wor-den sonder barmhertige quijtscheldinge heur-der sonden, ende de vernieuwinge der weder-gheboorte: 'twelck niemant en wort sonder het ghenadich wercken Godes, ende het be-geerlijck mede wercken des menschen: dat niemant sonder of buyten den salighmaker Iesum saligh en mach worden: dat God van niemant eyscht boven zijn vermoghen: ende oordeelen elck na zijn eygen, niet na eens an-ders, wercken. | |
NotaDese beschrijvinge van't gelove ende wandel der verstroyde ende eensame Christenen, onder dese menichvuldighe ende verwerde Secten, nu men twijfelt waer de waresienlijcke Kercke Godes is. Hebben wy hier by byghevoegt om datter ledighe plaetse was, oock om datse (onses bedunckens) niet vreemt is van de stoffe int Boeck verhandelt, gebruycket beydet t'uwen besten ende vaert wel. |
|