Slot
Nu is het kasteel van Gorteghem gedeeltelijk herbouwd. De vergulde weerhanen glinsteren op zijne torentjes, de zon streelt zijnen witten gevel, de bloemen geuren langs zijne wegels, vogelen dartelen in zijne bosschen, gelukkige menschen wonen binnen zijne muren, uit zijne vensters herklinken muziek en zang.
Daar leven, in de vrede des harten en in onverstoorbare blijdschap, de personen welke dit verhaal heeft doen kennen: eene moeder, een oud oom, twee liefderijke echtgenooten en hun altijd verkleefde en getrouwe vriend, Max Rapelings.
Deze is de dokter der gemeente; hij geneest de zieken, helpt de armen, troost de bedrukten en vervroolijkt iedereen door zijne minzame geestigheid. Opoffering is eene noodwendigheid zijner beminnende ziel gebleven.
Ga op eene schoonen lentedag naar Gorteghem. Het is eene aangename wandeling; de haagdoorn verspreidt er zijne frissche geuren en de leeuwerik vervult er de lucht met zijn trippelend danklied.
De bewoners van het kasteel zijn daarbij zoo lieftallig en zoo vriendelijk! Treed het kasteel stoutelijk binnen; en, hebt gij de kans voor u, dan zult gij ze in de benedenzaal te zamen vinden.
Auteursrecht onbekend