Punt- en kleine mengeldichten

XXVIII.

Een dienstmeid die by Cato woonde,

Sprak op een morgen hem ontsteld en bévend aen,
Terwyl zy hem een schoen, waeraen geknaegd was, toonde:

‘Zie, heer, dat héeft een muis gedaen;

‘Nu, zegt men overal, gy zult het ook wel wéten,
Dat als een muis of rat aen schoen of muil komt éten,

Dit altoos eenig kwaed bediedt.’

- Neen, Dora, neen, zoo is het niet;

‘Maer had uw schoen de muis gebéten,

Zei Cato, ha! dan waer het iet;

‘Dat zou een schroomlyk teeken wézen,

Dan had gy réden om te vreezen.’