Punt- en kleine mengeldichten

IX.

Vanhogt, een boer, had af-gezien

Dat in de kerk verscheide lie'n,

Met op hun neus twee ronde glazen

In boeken hun gebéden lazen.

Ha! ha! peist hy, dat is zeer wel.

De mis uit zynde, gaet hy snel

Naer juffrouw Gon waer hy vóordézen

[p. 158]

 

Wel 't een of 't ander had gekogt.

 

‘Hebt gaei geen glôskes om te lézen?

 

- Dat zullen, hóop ik, brillen wézen;

 

‘Daer, kies u eenen uit, Vanhogt.

 

Nu doet hy zich een kerkboek géven,

 

En hy probéert er zes of zéven.

 

- Wel, oeffraw Gon, die dégen niet.

 

Als Gon den handel wel beziet,

 

Vraegt zy hem: kont gy dan ook lézen?

 

- Wel zéker neen, dat kan ik niet;

 

‘Ik za begit zoo gek niet wézen,

 

‘Dat ding te koopen, oeffraw Gon,

 

‘Is 't sôken dat ik lézen kon.