Punt- en kleine mengeldichten

CCCLXXXV.

In een hoeksken

Met een boeksken,

Klonk me van myn teere jeugd,

O, zoo aengenaem in de ooren!

't Is een overzoete vreugd,

Waer zich geen gewoel laet hooren,

Waer u geene zorgen stooren,

Zoo te zitten gansch alleen

[p. 123]

 

In een hoeksken

 

Met een boeksken:

 

Maer het beurt niet aen elkeen.

 

Hy die 't boeksken héeft geshréven,

 

Had geen kinders, had geen wyf

 

Die hem hingen aen het lyf,

 

En hem uit zyn hoeksken dréven

 

Dóor hun janken en gekyf;

 

Moest niet slaven om te léven,

 

Procédéren vóor zyn goed,

 

Geld aen advokaten géven;

 

Had geen wéelde of arremoed;

 

Had geen dwaeshé'en ooit bedréven;

 

Heilig wandelend vóor God,

 

Of stil lézend né'er-gezéten,

 

Had geen knaging in 't gewéten.

 

O geluk! o zoet genot!

 

In een hoeksken

 

Met een boeksken:

 

'k wensche my geen ander lot.