Punt- en kleine mengeldichten

CCCLXXIV.

Al te véel is zelden goed.

Eer Simon tot dien overvloed

Van land en renten was gekomen,

Wist hy zyn driften in te toomen:

Nu denkt hy niet op 't géen by doet.

Doof aen Gods wet en aen de réden,

Stort hy verblind zich in een vloed

[p. 118]

 

Van lasters en baldadighéden.

 

Al te véel is nimmer goed.