Punt- en kleine mengeldichten

CCCLXV.
Op het ontydig af-sterven van eene moeder dry onmondige kinders agter-latende.

Gy moet zoo jong dan gaen naer de onderaerdsche woon!

De doodsklok dreunt; ik hoor de nare lykgezangen

Wé'ergalmen droef op orgeltoon.

Vaerwel! myn hert bezwykt! wil déze traen ontfangen.
Wy strooyen roozebla'en en lélien op uw graf;

Slaep zagtjes tot gy eens zult wézen

In 't eeuwigdurend licht verrézen;

En God bewaer de dry die hy dóor u ons gaf!