Punt- en kleine mengeldichten

[p. 72]

CCXXVII.

't Is dwaesheid om een kroon te stryden:

Maer ach! een ieder peinst zoo niet,

Gelyk men 't van oudsher in alle landen ziet.
Wie kan toch koningen met al hun glans benyden,

Wanneer men al hun pligten telt?

God héeft hun boven ons gesteld,

Waerom? om vóor ons heil met vaderzorg te waken;
Geen rust, geen uertje alleen, by dag en nagt gekweld,
Om alles naer den eisch en goed en regt te maken.
Kan men elkeen voldoen? onmogelyke zaken!
En dan? ondankbaerheid is ménigmael hun loon;
't Zyn heeren boven 't volk, en slaven op den troon.