Punt- en kleine mengeldichten

CVIII.

O, wou den Hémel my toch géven

Vyf duizend gulden alle jaer,

Riep Siméon; hoe mild, hoe pragtig zou ik léven!
Den Hémel gaf hem die, en fluks wierd men gewaer

Dat hy met grover hemd en laken,

En met een kaler hoed als ooit te vóorschyn kwam.
Met koeivleesch, rogge brood, met een sné' taeye ham,

Én met aerdappels kan hy maken,

Op kermisdag een goede cier.

Zyn drank is thé en mager bier.

Zeg my, o Siméon, zou 't niet geraedzaem wézen,

Dat gy uw goed en liggend geld

Den Hémel wéder-gaeft, wyl 't u zoo plaegt en kwelt,

En léefde! wé'er gelyk vóordézen ‘?

Een arme weeuw kréeg toen bywylen iets van u;
Geen duit of geen stuk brood ziet men u géven nu.