Punt- en kleine mengeldichten

LXIV.

Gy die met kleederen van 't fynste laken praelt,

Gy lacht, Mondor, wyl 't myn is grof en af-gesléten;
Myn rok is kael, Mondor, en grof, ik wil het wéten;

Maer, luister, vriend! hy is betaeld.