Punt- en kleine mengeldichten

III.
Den man aen gedurige verstrooyingen onderworpen naer La Bruyère.

Pandolphus, nog niet lang geléden,

Was op een bruiloftsfeest genood.

Toen hy de zael kwam in-getréden

Vol heeren net gekleed en dames naer de móod
Wierp hy zyn hoed in 't vueren spouwde op een commó[od]

Den dikken président van Metten

Vroeg hem al lagchende: mynheer bevindt zich w[el]

[p. 5]

 

- Tot uwen dienst, mademoisell',

 

Was 't antwóord; en hier mé' ging hy zich néder-zetten

 

Vlak op den schoot van juffrouw Tin.

 

Hy haelt een handschoen uit en snut zyn neus daerin.

 

Laetst had hy eenen brief geschréven

 

En góot, in plaets van zand, den inktpot daerop uit.

 

Een bédelaer op straet in sté' van óord of duit,

 

Wilt hy beléefd een snuifke géven,

 

[H]em zeggend: doe my de eer en éet met my de sop.

 

In 't lof en in de hoogemissen

 

Berst hy van lagchen uit, of hy staet haestig op,

 

Zet gauw den hoed zich op den kop,

 

En wilt er in een hoek gaen p·····.

 

Eens riep hy in 't sermoon uit vollen hals: Jan! Jan!

 

Maer met dat al Pandolf is een zeer eerlyk man.