Van God en van de natuur

[p. 33]

XVII

Zijt gij reeds naakt genoeg, om kameraad
Te noemen ieder, die als gij op aarde
Zich verheft, - een spraakbegenadigde,
Geboren uit de stoffen van het Al.

Gij staat afzijds elkaar, gij hebt u steeds
Omringd met eigendunk, van iets te zijn
Bizonderlijks, verkoren, en vol schoons,
En niemand, dacht gij, waart gij cijnse plichtig,

En groeidet op in tal, een vuns geslacht
Van woekerplanten, wanend zich een bosch
Luidpralende in het namiddaglicht
- - - - - - - - - - - -
Kome de herfst die U vellen zal.