Liederen. Deel 3

Opstandige liederen

[p. 79]

Dreuning van de Revolutie

Machtig zal uw voetstap langs de straten
Klinken, zeggend d' ouden tijd ‘vaarwel’
En verschrikt opheffen de gelaten
Zullen onze meesters, bij dit spel.

Dreunen zal de Aarde, van de drommen
Mannen die helsch luid oproeren gaan,
Spraakbegiftigd worden de eens stommen,
Dooven hebben Vrijheids woord verstaan.

D'oude werkers, los zijn zij gebroken,
Hebben zich verzameld tot een bent'
Onafzienbaren, de Vaan gestoken
Onder blauwe hemeltent.

Dag staat als een koepel hel-verlichte',
Waarin stofgoud wiegt van zonnenschijn.
Blinkender dan goud is, de gezichten
Van de werkers op de aarde zijn,

[p. 80]

 

Dag staat blinkend, blinker dan het dagen,

 

Rijst uit purpre aarde gele gloed,

 

Stralend ruischend licht wordt omgedragen,

 

Uit der werkers onafzienbre stoet.

 

 

 

Communisme is op aard geboren,

 

Staat te beven als een laaie vlam,

 

Wordt een lied uit duizend menschenkoren,

 

Al-bewustheid in de oogen kwam.

 

 

 

Wreker der vertrapten is verschenen,

 

Scheurder van de Slaafsheid is ontstaan,

 

Heel de oude maatschappij, ineene

 

Zal zij storten en tot puin vergaan.

 

 

 

Heel de heerschersbende neergezeten

 

Aan het kleine troontje en altaar,

 

Wordt gegrepen aan en weggesmeten

 

Zinkt ineene en valt uitelkaar.

 

 

 

Machtig onze voetstap langs de straten

 

Klinkt den nu verloopen tijd ‘vaarwel’

 

En verschrikt opheffen Uw gelaten

 

Zult gij meesters, bij ons voetenspel.