Liederen. Deel 3

Opstandige liederen

[p. 67]

God

Ik zou U willen grijpen met de hand,
Ik zou U willen vangen uit de luchten,
Naluisteren uw gang in de geruchten,
Over de zeeën loopend en het land.

Ik zou U willen raken aan het lijf
En U ontmoeten willen met mijn oogen,
Ik zou uw woning willen zien, de hooge
Wolkenwoning van uw aardsch verblijf.

Ik zou U willen weten, waar gij zijt,
Uwe gestaltenisse zien oprijzen,
Ik wilde zien U met de handen wijzen
De wegen aan, die gij voor mij bereidt.

Ik heb U steeds gezocht in al mijn jeugd,
Ik zou U nimmer vinden, ik ben ouder
En altijd weegt ge op mijn hoofd en schouder,
Maar nooit heeft uw geluid mijn oor verheugd.

[p. 68]

 

Gij hebt nimmer gesproken en ik denk

 

Gij zijt gewislijk niet, - U te verbeelden

 

Is slechts een spel van innerlijk uitbeelden -

 

Ik zou U danken en 't is niet uw geschenk?

 

 

 

Is daar dan iemand, die U heeft gezien,

 

Waren op aarde menschen, wien gij stildet

 

Den drang naar U te zien, omdat gij wildet

 

Verschijnen in een nachtvisioen, misschien?

 

 

 

Weten de Vrouwen U in purpren droom,

 

Wanneer zij hooren groeien de organen

 

In hun verwonderde doorruischte lanen,

 

Alsof daaruit een zacht ontluiken koom'.

 

 

 

Voelen de dieren U, wanneer hun voet

 

En lijf, gaat sluipen in de maanbeschenen

 

Bosschen, langs de warre wortels henen; -

 

Roofgier maakt vonkelingen in hun bloed.

 

 

 

Hooren de dichters U, wanneer het waas

 

Der zelf-afsluiting wordt over hen geworpen,

 

Wanneer zij worden van zich weggeworpen,

 

Te leven in een rythmisch zoet geraas.

 

 

 

Zijt gij in werkelijkheid, of is de faam

 

Van uw aanwezigheid slechts klank - gewonnen

 

Poging, toen de menschheid had verzonnen,

 

Haar schoonheid te omvatten met een naam?