Nieu liedt-boeck genaemt den Amsterdamsche pegasus
(1627)–Jacob Janszoon Colevelt, Jan Robbertsz, Matthijs van Velden– AuteursrechtvrijStemme: Om een die ick bemin, &c.SOo langh ick aessem voer
Inwendigh binnen,
So lang can ick mijn Moer
Nimmer beminnen,
Om datse my quansuys soo opging stom'len,
Van treene Meyt, of d'aer,
En maeckten 't baentjen klaer
Gut, hoorden 't eens mijn Vaer,
Hou sou hy rom'len?
2 Nu, waer dat ick mach sijn
't En wil met socken,
Kom ick by den Chirgijn,
Die seyt: 't sijn pocken,
't Is al mijn Moertjens schult van mijn verloopen:
Een ritse hoer en teef
Is duur ghenoegh te gheef,
Ick sweer, soo waer ick leef,
Sy sal t'bekoopen.
3 Kom ick dan by een Meyt
Van onse buren,
Dan seyd'die, met bescheyt,
k'En kan niet duren,
Jou aessem stinct so seer, een mensch mach vreesene
So is al mijn gemal
Ten lesten niet met al,
t'Sy wat ick praet of kal,
t'Is niet in 't wesen.
4 't Sy dat ick dicht of leefs,
Of meen te singhen,
Mijn keel wort mijn soo hees,
Al wond're dinghen:
Is dat een goe natuur, een kint verleyen?
Neen seker, want ick magh
Nau rusten nacht noch dagh,
Ick niemant oyt ontsagh,
Nu moet ick schreyen.
5 Mijn hooft, mijn buyck, mijn goedt,
't Is al bedurven,
Ick heb noch lust, noch moedt,
Waer ick gesturven:
Doctoren segghen ront, daer is geen raet toe.
Wel wat is mijn begin?
| |
[pagina 35]
| |
Staegh leyt in mijnen sin,
Komt dit door sotte Min?
Ick nimmer quaet doe.
6 Mijn Vaertjen pleegh wel eer
Te segghen: Vryer.
Vry was ick maer nu weer
Een arme Stryer,
Be-ooghen hy 't maer eens't ellendigh
'k Meen dat hy kryten sou,
En maecken groote rouw,
Mijn Moer wel smyten sou,
Iat schoon begeven.
Aers is dat haer niet schort
Dan ronde schyven,
Sy doet mijn eer te kort,
Deur vals bedryven:
Wie isser die sijn kint soo sou vervoeren?
Niemant ter werelt niet,
Die om't genuchtje, siet,
Sijn lust sou door 't geniet
Slijten by hoeren.
8 Nou Moertjen, van voor 't lest,
Sel ick jou schuwen
En myen als de pest,
Men anghstich gruwen:
Maer denct eens in jou geest van 't snood bedryven,
Dat ghy soo braven quant
Soo helpt ter haest van kant,
Foey Moertjen, jy hebt schant
Van't vuyl bedryven.
|
|