Nieu liedt-boeck genaemt den Amsterdamsche pegasus

Beklagh eens Harder, over't af-sterven syns Harderin.

Stemme: La Bergere.

O Ware Voedster van mijn Jeught,

Wiens groote deught,

Wiens gaven blincken als de Son,

O velt Godinne:

O Harderinne:

Die overwon.

2 Mijn hart, mijn ziel, en al't ghemoet,

Noyt teghenspoet

Ghenaeckten my in't luwe dal,

Daer ick met lusten

So vaeck gingh rusten,

O eenighst al,

3 De Goden schenen selfs verblijt,

Dat doe ter tijt

Wy Min met Min strenghelden soet,

Soo d'een als d'ander,

Al door malkander

In overvloet.

4 De doot ghescheyden heeft ons Twee,

Ey my: o wee:

Verdoolt loop ick door Bosch en Wout,

Dat selfs de Dieren

Schricken voort gieren,

Mijns stem verflout.

5 Ick woel, ick draef, ick run, ick jaegh,

Al even-staegh,

En ga vaeck sitten op u graf,

Bedouwt met tranen,

En moet vermanen

Wat jonst ghy gaf.

6 Wel eer doen ick de aerd' opgroef,

U tot behoef,

En stack het spaetjen in het zand,

Het druckigh lyden,

Voor't lief verblijden,

Nam d'overhand.

7 Leght daer, dacht ick, o lieve Licht:

U sy ghesticht

Een Marmer-Tomb, voor trouwe min,

Voor alle pijnen,

[p. 27]

 

Voor al het quijnen,

 

O Harderin:

 

8 Boomen en beeckjens vrylijck tuyght:

 

Het wilde ruyght

 

Betreden is vaeck van mijn hart,

 

Met lieffelijck kosen,

 

Met minnelijck blosen,

 

Met blye smart.

 

9 Rust daer, ey rust, verkoren vrouw:

 

Kond ghy mijn rouw

 

Be-ooghen eens, dan soud'ghy sien,

 

Hoe in het leven

 

Ick na moet sweven,

 

Troost'loos allien.