Nieu liedt-boeck genaemt den Amsterdamsche pegasus
(1627)–Jacob Janszoon Colevelt, Jan Robbertsz, Matthijs van Velden– AuteursrechtvrijStemme: Cupido, geeft my raedt, &c.AErtsche Princes: die met u pracht en praels ghefloncker
Ontmant eens menschen breyn, maeckt den hov'linghsen Joncker
Een kint, geen kint, maer eer, onwetend', dol, en bles,
Treft het verliefd gemoed, ey soete Tooveres:
2 Als ghy met u gewaed' het hof comt door braveren
In ritselende zijd', in Coninghlijcke kleren,
Die eens met u gesicht aendachtig word' begluurt,
Is, of sijn swacke Ziel aemtochtigh leyt bemuurt.
3 De hayren van u hooft strickt ghy so deur makand'ren,
Die weet gy dag en uur van snoeren te ver'andren,
En vlechtse als een Crans so schoon, so waerd' ten toon,
Dat yeder die u siet, dees dracht is onghewoon.
4 U wangen bloosend'-root en hebt ghy niet bestreken
Met eenich vermelioen, om 't minnend' hart te breken,
Noch ghy gebruyckt geen kruyt, het welck soetgeurigh ruyckt:
Natuur u so begaeft, in u deught elck ontluyckt.
5 Het aensicht niet besneen, de neus, de mont, de tanden,
De lipkens als een kars, de wel-vol-toyde handen,
Het lichaem soo verciert, dat selfs de groote Godt,
En goden t'eenemael in 't wesen syn versot.
6 De welgeschapen le'en vertoonen haer so aerdig,
Dat yemant die 't be-ooght, die seyt: voorwaer s' is waerdigh
Een Coning, Prins, of Vorst, dat om haer courtoysy:
Dan ick leef nu gerust, ick min haer, sy mint my.
7 Eerbiedigh met ontsagh, komen ghedienstig groeten,
| |
[pagina 20]
| |
Voor liefdens-kosery, soo buyghen voor de voeten
Veel Ed'len als verblind', doch sy acht geen gevley,
Maer geeft de reden plaets voor 't janckende geschrey.
Prince.
8 Goddinne die ic roem: u Jeugt en lents Jaren
Syn waerlijc op het soetst' vant' lieffelic vergaren:
Als't u moghende vrou bevallijck valt gheel,
Wensch ick, en anders geen, tot mijn volcomen deel.
|
|