Nieu liedt-boeck genaemt den Amsterdamsche pegasus
(1627)–Jacob Janszoon Colevelt, Jan Robbertsz, Matthijs van Velden– AuteursrechtvrijStemme: La Maurice. Of, VVaer mach mijn Hardertjen wesen, &c.
VEnus Burgery verheven,
Comt u met ghenucht begheven
In dese koelt:
Daer het gewenschte wintje swoelt
Al onder de lommer groen,
Daer 't jeughdigh is te doen
Der maeghden Rey,
In 't Velts gheschrey,
Haer met soete vermakingh voen.
2 Al de Harders en Harderinnen
Sullen nu malkander vinnen
Onder een boom,
Dicht by 't ruysschen van de stroom,
Daer 't soete beeckjen straelt,
Daer elck sijn Nymph onthaelt,
Daer Pan in 't velt
Sijn pijpjen stelt,
Kluchtighe deuntjens veel afmaelt.
3 Achter de luwe bladen,
Daer elck sal sijn lust versaden,
Om dat ghepaert
Sijn twee Nymphjens, goet van aerd,
Ceres en Bacchus bly,
Brenghen haer vruchten by,
Men drinckt, men schenckt,
Men stort, men plenght,
Elck verlustight hem daer vry.
4 Sy vlechten soo'te gader
Kransjens, die haer aller vader
Iupijn begheert,
Datmen de Bruyt daer mee ver-eert.
Vrou Flora brenght 't ghebloemt,
Sy mee verwellecoemt
Bruyd'gom en Bruyt,
Met loof en kruyt,
't Gheen by de Goden wert ghenoemt.
5 Coridon, Silvia, beyde
Sijn mee aen den dans bescheyde,
Haer lieve vee,
Brenghen sy tot versoetingh mee,
Iupijn daelt neer op d'aerd',
Meer Goden hoogh vermaerd',
Wenschen door vreught
Dees jonghe jeught,
| |
[pagina 19]
| |
Dat haer dees Echt gheneughte baert.
Prince.
6 Daer na, Prins, voor't langh vertoeven,
Wierden los der Godens schroeven
Doort 't drincken seer,
Vloogh elck na sijn woonplaets weer,
En Sol die doock sijn hooft,
Daer van hy wiert berooft,
Dees twee in't bedt
Raeckten te met,
Bacchus dranck had haer verdooft.
|
|