symbool van de kinderen die deze oorlog aan den lijve hebben meegemaakt.
Alan, een wat bedeesde jongen die nogal eens met zijn jood-zijn wordt geconfronteerd, wordt gevraagd op bezoek te gaan bij het joodse vluchtelingetje Naomi. Dit meisje heeft tijdens de oorlog in Europa haar vader door de Gestapo vermoord zien worden en waant zich hieraan medeschuldig. Via zijn buikspreekpop Charlie-McCarthy lukt het Alan met het contactgestoorde meisje te communiceren. De verlegen Alan, die door zichzelf en zijn vriendjes als een zacht eitje wordt gezien, weet steeds vaker boven zichzelf uit te stijgen en op die manier het genezingsproces van Naomi te bevorderen. Hij durft zijn bezoekjes niet aan Shaun, zijn beste vriend, op te biechten, waardoor er een verwijdering tussen hen ontstaat. Juist als Naomi weer zo ver is dat zij met Alan de school kan bezoeken, wordt zij door een klasgenoot zo ruw met haar verleden geconfronteerd dat zij terugvalt in haar oude gedragspatroon en in een psychiatrische inrichting moet worden opgenomen. Deze gebeurtenis heeft tot gevolg dat Alan en Shaun elkaar weer vinden.
De gevoelige, maar niet sentimentele beschrijving van de twee hoofdpersonen heeft van alle kanten lof geoogst. Niet alleen weet Levoy heel knap het effect te beschrijven dat het Nazi-systeem op joodse kinderen heeft gehad, ook de beleving van de emoties van de introverte Alan is heel overtuigend weergegeven.
Ook in Drie vrienden beschrijft Levoy de waarde van een hechte vriendschap. Drie middelbare scholieren, de begaafde schaker Joshua, de superintelligente, feministische Karen en de artistieke Lori vinden bij elkaar steun en warmte. Daar zij hun klasgenoten in ontwikkeling ver vooruit zijn, ondervinden zij van hen veel onbegrip. Als tussen Joshua en Karen een diepere vriendschap ontstaat voelt de overgevoelige Lori, ondanks de pogingen van haar vrienden om haar zoveel mogelijk in hun vriendschap te laten delen, zich buitengesloten. Lori's gespannen gevoelens ontladen zich in een crisis. Zij doet een poging zich van het leven te beroven.
In tegenstelling tot Alan en Naomi is in Drie vrienden de sterke vriendschap een zodanige steun dat Lori, weliswaar met deskundige hulp, weer vertrouwen in zichzelf en het leven krijgt.
Dit boek is minder positief ontvangen dan het voorgaande. Het ontbreken van humor zou het boek moeilijk verteerbaar maken. Bovendien doet het boek nogal geconstrueerd aan. Toch kan ook dit boek voor ‘buitenbeentjes’ een grote steun zijn.