Voorrede.
De schoonheid van dromen en overdenkingen is evenmin als de horizon te naderen; eens, voor de roman ‘Zonnedauw’ geschreven was, zong zijn melodie ontroerend in mij, doch na 't vleesgeworden woord, klonk de wijs mat en onzeker.
Nu ben ik in de gelegenheid, bij de derde druk, te trachten het lied meer in overeenstemming te brengen met het klankloos peinzen (soms vol van klank als het tot uiting komt) in mij. Hier is de tweede poging, die een heel nieuw werk schiep, dat de titel ‘Zonnedauw’ niet meer kon verdragen. Vandaar ook de verandering van titel: ‘In dezelfde Spiegel’.