Veelderhande schriftuerlicke nieuwe liedekens, vermaninghen, leeringhen, ghebeden ende lofsanghen
(1598)–Leenaert Clock–
AuteursrechtvrijNieu-Iaer Liedeken, Het Cclij. Liedeken.op de wijse van den 2. Psalm: Waerom raest, etc.
Ga naar margenoot+Wy vinden dat Paulus also beschrijft:
Daerom isser yemant in Christo puere
Gheheel en vastelijck in hem ghelijft,
Soo is hy dan een nieuwe creatuere,
D’oud’ is vergaen, siet t’is al nieu te samen
Geworden, maer dat al van God den Heere,
Dit wilt bevroeden elck een nu met namen,
En wel bedincken, t’is een schoone leer.
Ga naar margenoot+De scheppinge van Godt is tweederleyd,
Godt heeft den Mensch eerst nae sijn beeldt gheschapen
Oprecht en heylich d’Ouders alle beyd:
Ga naar margenoot+Maer s’duyvels nijdicheyt deed’ sy betrapen
Daer deur is die doot in de Weerelt comen,
Ga naar margenoot+Maer van Godt nu door Christum sijnen Soon
Ga naar margenoot+Worden wy vernieut heerlijc t’onser vromen,
Ga naar margenoot+Naer hem geschapen seer heerlijck en schoon.
Ga naar margenoot+Nyemant ter Weerelt en comt ongebaert
Nae Gods ordinanci Adam ghegheven,
| |
[pagina 559]
| |
Wat van’t vleesch comt, dat is vleesch’lijck gheaert,Ga naar margenoot+
En gaet in Aerdsche dingen hier voorts sweven
Maer van Godt worden wy wedergeborenGa naar margenoot+
Wt het onderganck’lijcke zaet perfeckt,Ga naar margenoot+
Door’t woort Gods tot sijnen kinderen vercoren
Tot eenen gheestlijcken staet onbevleckt.
Soo hebben oock alle Menschen gemeyn
Een uyterlijck enbde natuerlijck levenGa naar margenoot+
Van Godt ontfangen, t’is sijn werck certeyn
Het welc eyndicht, so daer van staet geschreven:
Maer van Godt deyr Christum wy nu ontfanghen
Een leven nieu, d’welck eeuwelijck sal staenGa naar margenoot+
Nu in den gheest, en naemaels met v’langen
In den Hemel, met vreuchden aenghedaen.
Van spijs en dranck het Aerdtrijck overvloetGa naar margenoot+
Om den uytwendighen Mensche te spijsen,
Daer deur wordt hy onderhouden ghevoet,
Dat hy mach wassen en tot stercheyt rijsen:
Maer t’gheest’lijck broot wy hier van Godt ghenieten,Ga naar margenoot+
T’is Christus sijn woordt, tot gheestelijcken dranckGa naar margenoot+
Gaet hy over ons sijnen Gheest nu gieten,Ga naar margenoot+
Om ons te laven al ons leven lanckGa naar margenoot+
Hulpe om op te wassen hy ons doet,Ga naar margenoot+
Aen’t uyterlijcke lichaem het vermeeren,
Waer deur de mensche nae den vleesche vroet
Hem mach verstercken en daer met geneeren:
D’ander van’t wassen in Godlijcke sakenGa naar margenoot+
Comt oock van Godt die’t al te samen geeft
Dennen die nu sijn soeticheyt hier smaken,Ga naar margenoot+
En wel ghemeten t’ghene dat hy gheeft.
[...]E iren cleeder trock Godt den Mensche aen,Ga naar margenoot+
Daer mede ginck hy sijn naecktheyt becleyden,
| |
[pagina 560]
| |
Ga naar margenoot+Onse naecktheyt en blootheyt te ontgaen
Gaet nu oock ons hierr decksel bereyden
Gheestelijcke cleeder gaet hy nu aentrecken,
Ons die wy waren van deucht bloot en naect,
Ga naar margenoot+Schoon ende heerlijck suyver sonder vlecken,
Ga naar margenoot+Daer met men blijft in sijn huys recht geraect
En noch so vinden tweederley werck
Ga naar margenoot+Het uyterlijck s’Menschen leven te houwen,
Ga naar margenoot+Dees oeffeninghe in des Weerelts perck
Is weynich nut, also men mach aenschouwen:
Maer die Godtsalicheyt die wort gepresen,
Ga naar margenoot+Hier toe zijn wy van Godt gheschapen fijn
Tot goede wercken, dat wy doch in desen
Sonden voortgaen, als lieve kinder sijn.
Levende wy oock nu in desen tijt
Worden ghesont en onghesont bevonden,
Ga naar margenoot+Dit comt van God die’t geeft, des seker zijt,
Hy weet waer toe,m wy connent niet doorgronden,
Maer recht ghesont nu int gheloof te zijne,
En in der liefde, dit ons van Godt comt,
Die daer is der zielen rechte medicijne
Die’t al vernieut en recht dat was gecromt.
Naer’t uytwijsen men dryderhand’ bevint,
Siecte, dierst, is de vleesch onlustich wesen,
D’ander des ouden Adams, dit versint,
Oock des gheests kranckheyt, de Heere can’t ghenesen,
En gheeft die cracht nu om hier te arbeyden
Dat wy worden lustich ende ghesont
Omm ons nae sijnen wille te bereyden,
Geeft ons den smaec der spijsen in den mont.
Cloecke ende onwijsen, groot en cleyn
Ga naar margenoot+Moeten den natuerlijcken doot verwerven,
Ga naar margenoot+Dits t’oudt verbondt hier in des Weerelts pleyn,
Ga naar margenoot+Noch een doot isser der zond’ af te sterven,
| |
[pagina 561]
| |
Adam en Eva zijn gheestlijck ghestorvenGa naar margenoot+
Door het overtreden van Gods ghebot,
Daer nae wort die eeuwige doot verworvenGa naar margenoot+
Waer men moet scheyden eeuwelijc van Godt.
Tegaer ghestorven zijnde, men begraeft
Die Menschen hier uyterlijck in die Aerde,
Daer van hy is ghenomen en begaeft,Ga naar margenoot+
En weder in keert als heel cleyn van waerde
In Christi door wort men geestlijc begravenGa naar margenoot+
Deur het Doopsel, als men daer onder gaet,Ga naar margenoot+
En sterft der zonden, vrijt hem van het slaven
Der zonden, waer in dat die doot bestaet.
Schincken een nieu leven ons Godt noch sal,
Dies vinden wy van tweederley verrijsen,
D’eerste is opstaen van der zonden val,Ga naar margenoot+
Waer in ons Christus verlicht met jolijsen,
D’ander sal zijn ten jongsten daegh aendachtichGa naar margenoot+
Als alle Menschen met haren lichaemGa naar margenoot+
Sullen opstaen onsterffelijck warachtich,
Om te ontfanghen t’oordeel nae’t betaem.
Dit geschiet zijnde, comt het oordeel danGa naar margenoot+
D’welck met gherechticheyt daer sal gheschieden
Van Godt die rechtveerdich oordeelen can,Ga naar margenoot+
D’welc hy deur Iesum Christum sal gebieden:
T’oordeel begint oock nu in desen daghen,Ga naar margenoot+
Hy is gheoordeelt die niet en ghelooft,
Door d’ongeloove moet de mensch vertsagen
T’Godloose wesen hem sijn hoep berooft.
Elcker ten nieuwen iaer is dit gheschinckt,Ga naar margenoot+
Betracht het eeuwich leven te verwachten,Ga naar margenoot+
T’bestaen in Gods Soon die’t in ons ontfinctGa naar margenoot+
D’eeuwige doot comt ooc, wilt dit betrachtenGa naar margenoot+
Int helsche vyer daer men eeuwich sal brandenGa naar margenoot+
| |
[pagina 562]
| |
Woprden ghepijnicht swaer sonder verdrach,
Weeningh’ der oogen, knerssinge der tanden
Comt toe den quaden in des Heeren dach.
Elc een wil die nemen by tyde waer,Ga naar margenoot+
Of hy oock is vernieut int openbaer
Voor God, oft hy sal hem namaels bedroeven
Oordeelt ui selven, wilt van zonden keeren
Nu den aenghenamen tijdt voorhanden is,
Keert u van herten tot den Heer der heeren,
Laet doch niet af tot ghy vernieut ghewis.
|
|