Veelderhande schriftuerlicke nieuwe liedekens, vermaninghen, leeringhen, ghebeden ende lofsanghen
(1598)–Leenaert Clock–
AuteursrechtvrijVan de giericheyt: Het Cciij. Liedeken.op de wijse van den 4. Psalm: Nae dat ick langhen tijdt hebbe ghewacht.Recht biedt my uwe ooren allegaer
Menschen, ick sal u doen bescheyt
Ga naar margenoot+Van die wortel der giericheyt,
Op dat ghyse meucht kennen openbaer,
En u daer voor meucht wachten
Wt alle uwen crachten,
En uytblust haren brandt,
T’herte dat haer begeert,
| |
[pagina 453]
| |
En hem selven verteert,
Bevrijdt door Gods bystandt.
Is dees plaegh niet alle menschen gemeen
Die daer van spreken dach en nacht,
Meer dan van der Hemelsche cracht,
Tot quaet doen geeft hem nu daerom elc een,
All’ zijnse afgheweken,Ga naar margenoot+
Tot giericheyt ghestreken,Ga naar margenoot+
T’volck en die Priesters al,
Dese comt op haer hooft,
Sy hebben niet ghelooft,
Als nu oock het volck mal.
Proeven altijt, maer worden nimmer sadt,
En segghen niet: het is ghenoech,Ga naar margenoot+
Maer woelen daer in spa en vroech,
Wat onversaed’lijcken hongher is dan
Hebben veel, en begeeren,
Dat sy niet en verteeren,
T’ghelt haer niet en versaet,
Sy soecken altijdt meer,
Al costet faem en eer,
Sy doent om eyghen baet.
Prijsen en canse niemandt deuchdelijck
Die giericheyt, want sy is snoo,
Beloont haer dienaers oock alsoo,
Die haer gedient hebben gantsch jeuchdelijck:
Wat laetse naer’t behaghen
Haer int graf mede draghen,
Swaerlijck in Godes RijckGa naar margenoot+
Gaen sy, besittens niet,Ga naar margenoot+
Soo men dat claerlijck siet,Ga naar margenoot+
Ga naar margenoot†Worden sotten ghelijck.
En hoe veel moeyten brengtse nu ter tijt
En arbeydts in s’Menschen lichaem,
Hoe pijn icht sy hem onbequaem,
En geeft hem dach noch nachte geen respijt,
Sijn hert doet sy turberen
Door’t sorghvuldich hanteren,
| |
[pagina 454]
| |
Ga naar margenoot+Als eenen quaden tant
Pijnicht sy hem sijn hert,
Dat het hem deerlijck smert
Met haerder liefden bandt.
Ga naar margenoot+Rentmeesters die onverstandich zijn sot,
Bevindtmen haer met dit bescheyt,
Ga naar margenoot+Haer hert is vol ondanckbaerheyt
Teghens de sijne, en oock teghens Godt,
Van droefheyt sy’t hert sluyten,
Die handen oock van buyten
Ga naar margenoot+Maken gheen vrienden goet,
Van den Mammon onrecht
Ga naar margenoot+Blijven onnutte knecht,
Merckt hoe haer eynde spoet.
Tot wreetheyt sy den mensche hier v’weckt
Te weygheren hier in der noot
Den Armen haer daghelijcx broot,
Ga naar margenoot+Die daet Iude haer nu niet en verschreckt,
Ga naar margenoot+Een oordeel onbarmhertich
Comt over haer seer smertich,
Ga naar margenoot+Sy worden aen den strick
Ghehanghen en gheknocht
Dien sy hebben ghewrocht
Naer dit cleyn ooghenblick.
En die haer dienen, maecktse seer onwijs,
Ga naar margenoot+Dat sy vercoopen ziel en lijf,
Die vreuchde en t’hemels bedrijf,
En dat om eenen alsoo slechten prijs:
Zuijn dit niet arme dwasen,
Die dus onsinnich rasen?
Ga naar margenoot+Daerom doch nu vergaert
Den schat die eeuwich blijft
In den hemel beclijft,
Soo de Schriftuer verclaert.
Ga naar margenoot+Ey lieve hoort hoe seer periculeus
Der giericheyt hanteren is
In d’eeuwighe verdoemenis
Valt men daer deur onbesint rigoureus:
| |
[pagina 455]
| |
Vol pijnen en vol smerten
Zijn der guerigher herten
Nu daeghlijcx, en hier naer
Als comt die doot onsoet,
En men verlaten moet
Daer t’hert’ aenhanght seer swaer.
Naer desen is die droefheyt oock bereyt
Die haer sal overcomen bloot,
Die verdoemde eeuwighe doot,
Als sy’t sullen bekennen in haer leyt,
Want sy hier niet en waren
Barmhertich int vergaren,
T’oordeel sonder ghenaeGa naar margenoot+
Dat sullen sy ontfaen,
In die duysternis gaen,Ga naar margenoot+
T’berou comt haer te spae.
Knerstanden soo als in der hellen pijnGa naar margenoot+
Roepen, maer worden nier verhoort,Ga naar margenoot+
Want sy de Armen rechte voort
Niet en verhoorden in desen termijn,
D’onschuldt en sal niet ghelden
Daer van men nu doet melden,
Sy is vol van bedroch,
Gaet me tot aen het graf,
Maer dan scheydt sy daer af,
Laer haer int lijden noch.
En om dat men hier van mocht zijn ontlast,
Dient hier nu alle tijdt betracht
Des Heeren grooten dach met macht,Ga naar margenoot+
Dat elck een sijn ziele mach berghen vastGa naar margenoot+
In den hemel hier boven,
Eer den vyandt comt roven,
Bedincken oock soo vry
Waer die ghevaren zijn
Die eertijdts waren fijn,
Wy comen oock daer by.
Staet den boom huyd’, morgen men hem afhoutGa naar margenoot+
Hy blijft liggen waer dat hy valt,
| |
[pagina 456]
| |
Als al t’goet t’samen is gheralt
En die ziele verloren seer benout,
Ga naar margenoot+Wat salt den Mensche baten
Al t’sichtbaerlijck der maten
Alle ons int jammer bringht,
V doch t’beste verkiest,
V ziel niet en verliest,
Vrienden dit doch bedinckt.
|
|