Veelderhande schriftuerlicke nieuwe liedekens, vermaninghen, leeringhen, ghebeden ende lofsanghen
(1598)–Leenaert Clock–
AuteursrechtvrijOver de welcke hem Godt ontfermt: Het Cxliij Liedeken.op de wijse: Tobias tot sterven genegen.In onse roepen ende kermen
Dat Godt hem onser wil ontfermen,
Soo laet // die maet // ons doch betrachten
In ons ghedachten.
Aenmercken waer toe hy gaet keeren,
En sijn barmherticheyt vermeeren,
Dat wy // soo vry // die met verlanghen
Moghen ontfanghen.
Crachtich de zonden hier beclaghen,
Want die nu leet en rouwe draghen,Ga naar margenoot+
Haer is // ghewis // de Heere goedich,
En seer lanckmoedich.
Op Ninive was Godt verbolghenGa naar margenoot+
Maer doe haer beteringh deed’ volghen,
Was Godt // doe tot // haer seer beradich,
| |
[pagina 324]
| |
Ende ghenadich.
By den teghenspoet int benouwen
Staet Godt barmhertioch int aenschouwen,
Is groot // in noot // zijn sijn ghenaden
Grooter in daden.
Ga naar margenoot+Groot ist aen Israel ghebleken,
Deur t’roepen en t’ghebedt uytspreken,
Doe sy // nae by // nu den doot waren
Naer Schrifts verclaren.
En die den Armen hier bedincken,
Int cleeden, spijsen ende drincken,
Dees zijn // nu fijn // weerdt te verbeyden
Ga naar margenoot+Barmherticheyden.
Naer Christi Iesu eyghen reden,
Die de barmherticheyt hier deden,
Sy sal // voor al // haer oock gheschieden
Die’t soo berieden.
Cortlijck sal hy barmhertich wesen
Den ghehoorsamen in Gods vresen,
Erbermt // ontfermt // hem haerder spoedich
Nu overvloedich.
Recht mach men dit aen Paulo mercken,
Dat Godt barmhertich in sijn wercken
Ga naar margenoot+Is siet // t’gheschiet // doe hy sprack coene
Wat sal ick doene.
In Godes vreese te aenverden,
Betrouwende, daer in volherden,
Verwerft // beerft // oock vroech en spade
Hier Gods ghenade.
Ga naar margenoot+Int Boeck der Psalmen staet geschreven
Dat Godt hem ontfermt hoogh verheven,
Als een // ghemeen // vader niet minder
Over sijn kinder.
Naelatende nu die sondaren
Die teghen ons doen, niet beswaren,
Maer quijt // altijt // schelden van herten
Al sonder smerten.
Ga naar margenoot+En vergheven al sonder trueren
| |
[pagina 325]
| |
Onsen Naesten tot elcker uren,
Wie vroet // dus doet // sal Godt vercooren
Nu gheern verhooren.
Neemt dit van my liefste int goede,
Met eenen Christlijcken ghemoede,
Ick groet // u soet // vry onverholen
Weest Godt bevolen.
|
|