Veelderhande schriftuerlicke nieuwe liedekens, vermaninghen, leeringhen, ghebeden ende lofsanghen
(1598)–Leenaert Clock–
AuteursrechtvrijHet Ciij. Liedeken.Op de wijse van den 17. Psalm: Aensiet Heere t’recht, etc.Door sesderhande merckelijcke daden
Besoeckt Godt de ziele uyt ghenaden.
Godt comt tot ons met grooter cracht
Om onse ziele te besoecken,
Wy moeten nu doen als de cloecken,
Spoedich aennemen wel bedacht,Ga naar margenoot+
Sijn vreesem want hy comt vervaerlijck
Als een Richter: doet ons verstaenGa naar margenoot+
Wat wy van joncks hier deden saen
Dat straffens weerdich is seer swaerlijck.
En daer vrees’ comt, t’hert’ wort ontstelt
Berghen versetten haer met crachten,Ga naar margenoot+
T’zou de hooghveerdighe ghedachten,
Sy scheurt de steenen met ghewelt,Ga naar margenoot+
En doet verstockte herten breken,
Sy heeft van aerde de virtuytGa naar margenoot+
Datse van ons de zond’ uyt,
Veel is van haer cracht te spreken.
Recht als een oprecht MedicijnGa naar margenoot+
Comt hy ons kranckheyt te ghenesen,
Schinckt ons oly en wijn ghepresen,Ga naar margenoot+
Christus was soo ghesalft devijn,Ga naar margenoot+
Ons van sijnen Vader ghesonden,
Als wy bedroeft hier zijn ghemaeckt,
Met sijnen troost hy tot ons naeckt,
Verbindt onse stinckende wonden.
In den wegh naer het Hemels landt,Ga naar margenoot+
Gheleydt hy ons door dees’ woestijne,
Verlicht den ganck, versoet de pijne,
En leydt ons daeghlijcx met der handt,
Spreeckt met ons dat wy niet en slapen,
| |
[pagina 232]
| |
Van’t eeuwighe Hemelsche goet,
Daer met verquickt hy ons ghemoet,
Dat wy lust in het reysen rapen.
Ten vierden comt hy heel perfeckt,
Ga naar margenoot+Ale een Meester ons recht te leeren,
T’onderwijsen tot sijner eeren
Het ghene dat ons noch ontbreeckt:
Hy doet onse verstandt verlichten,
En sterckt onse begeerte meer,
D’onvolcomen betert hy seer,
Gaet ons met sijn woordt onderrichten.
Iae als een Coninck hy verschijnt
Ga naar margenoot+Met all’ sijnen heerlijcken gaven,
Ga naar margenoot+Hy maeckt ons vry, die waren slaven,
Hy brenght goet d’welck niet en verdwijnt,
Daer gheeft hy in sijn Rijck te vooren,
Sijn schatten zijn barmherticheyt,
Nu voor all’ de ghene bereyt
Die sijn Conincklijcke stem hyooren.
Als een Bruydegom comt hy noch,
Om ons in liefde doen te branden,
Ontsteeckt dit vyer met sijnen handen
Al gheheel reyn sonder bedroch,
Ga naar margenoot+Hy comt, staet op wilt hem ontfanghen,
Ons arme ziele neemt hy aen,
T’is wonderlijck van hem ghedaen,
Omhalst hem doch met groot verlanghen.
Ga naar margenoot+Naer desen sal hy comen voort
Verschricklijck datse sullen beven
Die hem nu niet (hier in dit leven)
Hebben ontfanghen soo’t behoort,
Sy moeten dan, die nu niet willen
Sijnen woorde ghehoorsaem zijn,
Als hy seyt: gaet nu in die pijn
Die dan nemmermeer en sal stillen.
Siet toe dat ghy, wat hy aenbiet,
Ga naar margenoot+Niet en veracht om aerdsche saken,
Wat sult ghy anders naemaels maken
| |
[pagina 233]
| |
Vercrijcht ghy het Hemelrijck niet,
Maer me wilt ghy u ziel bevrijden?
Dus neemt nu Gods ghenade waer,
V aengheboden allegaer,
Soo meucht ghy dan met Godt verblijden.
|
|