Veelderhande schriftuerlicke nieuwe liedekens, vermaninghen, leeringhen, ghebeden ende lofsanghen
(1598)–Leenaert Clock–
Auteursrechtvrij
[pagina 224]
| |
Ghestadich vast gheplant,
Hoort wat ick met dit Liedt
Te dichten sal voortbringhen,
T’zijn wonderlijcke dinghen
Deur den Soon Gods gheschiet.
Ga naar margenoot+Recht quam hy by t’onser baten,
Ga naar margenoot+En heeft sijns Vaders Rijck
Om onsent wil verlaten,
Werdt arm en jammerlijck,
Wy moeten oock subijt
Om sijnent wil begheven,
Dees Weerelt hoogh verheven,
Haer rijckdom en jolijt.
Ga naar margenoot+Iae hy daelde dienstbaerlijck,
Ga naar margenoot+Was Heer, en werdt een knecht,
Ga naar margenoot+Nam aen den arbeydt swaerlijck
Dat hy ons brocht te recht,
Och wy moeten oock fijn
Hem dienen al ons daghen
Nae sijn goet wel behaghen,
Soo wy sijn Ionghers zijn.
En hy quam ons te goede
Ga naar margenoot+Met sijnen rijckdom groot,
Nam aen hem die armoede,
Verscheen ons naeckt en bloot:
Och wy moeten bequaem
Alhier op deser erden
Om sijnent wil arm werden
Alst hem is aenghenaem.
Ga naar margenoot+Tot kranckheyt is hy comen
Ga naar margenoot+Die machtich was en sterck,
D’onse op hem ghenomen,
T’was een barmhertich werck:
Wy moeten even stijf
Ga naar margenoot+Die swacke leden draghen
Naer’t Goddelijck behaghen
In alle ons bedrijf.
Ga naar margenoot+Ruste in grooter eeren,
| |
[pagina 225]
| |
Maer hy nam op hem smaetGa naar margenoot+
Onse eer te vermeeren
Al nae sijns Vaders raet,
Wy moeten s’weerelts eer
Om sijnent wille mijden,
Ons niet daer in verblijden,
Hem volghen even seer.
En doe nu Christus daelde,
Wijs zijnde, werdt veracht,Ga naar margenoot+
Doe hy ons schuldt betaelde,
Bespot van dat gheslacht:
Acht men ons oock voor sot,
Laet u dat niet verdrieten
Als ghy dit moet ghenieten
Verschoven en bespot.
Iae hy liet hem mismaken
Doe hy schoon heerlijck stondt,Ga naar margenoot+
Verciert in alle saken
De schoonste die men vondt:Ga naar margenoot+
Al wordt ghy oock mismaeckt
Daerom en wilt niet trueren,
Verblijdt tot elcker uren,
V heerlijckheyt die naeckt.
En van sijn groote vreuchdeGa naar margenoot+
Quam hy int jammerdal,
Ons blijschap en gheneuchde
Te gheven over al:
Och onse blijschap moetGa naar margenoot+
Oock hier in druck verkeeren,
Als Christus ons gaet leeren,
Hy onsen druck versoet.
Rust had hy, maer tot wercken
Begaf hy hem met lust,Ga naar margenoot+
Op dat wy (om verstercken)
Creghen d’eeuwighe rust:
Tot sijnen dienst bereyt
Moeten wy altijdt wesen
Int leven nieu verresen,
| |
[pagina 226]
| |
Dit wordt ons opgheleyt.
Seer beminde, met desen
Beveel ick u den Heer,
Deur dit singhen oft lesen
Verquickt u altijdt meer,
Hebt doch op Christum acht,
En stelt hem voor u oeghen,
T’leven daer nae te voeghen
Altijdt dach ende nacht.
|
|