Veelderhande schriftuerlicke nieuwe liedekens, vermaninghen, leeringhen, ghebeden ende lofsanghen
(1598)–Leenaert Clock–
AuteursrechtvrijHet xcix. Liedeken.Op de wijse van den eersten Psalm: Die niet en gaet, in der, etc.Verhinderinge des groeyens // van den nieuwen Mensche vry,
En teyckenen des gloeyend // sult ghy vinden oock hier by.
Gantsch noodelijck ons te bedencken staet
Wat ons belet, dat wy niet nae de maet
Van Christo Iesu en worden volcomen,
Die hindernis waer noodich wech genomen
Gods woort maeckt ons de selve wel bekent,
T’verstandt hier van, elck in sijn heete prent.
Erdsche verdeeltheyt binnen int gemoet
Verloopt als t’water in de aerde doet,Ga naar margenoot+
Veel beter is een gherust en stil leven:
Maer wil men Godt en de werelt aencleven,Ga naar margenoot+
Soo en mach de nieu Mensch opcomen niet,
Blijft onperfeckt, om dat hy Godt verliet.
Rust de Mensch hier nu in cleynmoedicheyt,Ga naar margenoot+
Vertsaecht zijnde, in Gods werck onbereyt,Ga naar margenoot+
T’hindert hem seer, dees coelt’ laet hem niet bloeyen,
Daerom de nieu Mensch oock niet en can groeyen:
Weest nz cleynmoedich, Ga naar margenoot† sterct u in den Heer,
Door hem vermoghen wy’t al t’sijner eerGa naar margenoot+
Ist dat wy dan ooc wanckelmoedich zijn Ga naar margenoot+
Heden aldus, morghen den teghenschijn,
Slaet de handt aen den ploech, doet weer omkijcken,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 222]
| |
Treedt in Gods werck, doet weder daer van wijcken,
Wordt int goet-doen moede en scheydt daer van,
De queelt en wort oock geen volcomen man.
Toont men hem hier met woorden menichfout
Ga naar margenoot+Onghesouten, het den wasdom op houdt,
Wie groeyen wil, moet Ga naar margenoot† sijn tongh’ wel bewaren,
Wil hy aen den nieuwen Mensche vergaren,
Ga naar margenoot+Wie’t niet en doet, sal verleyden sijn hert,
Vercrijghen dat hem naemaels deerlijc smert.
Van’t onderscheyt te missen dat is quaet
Dat men hem niet en houdt nae Christi raet,
Ga naar margenoot+Maer gaet in sijn eyghen werck glorieren,
T’zy goet oft quaat, men volght d’oude manieren,
Ga naar margenoot+Sonder aensien oft Aerdtsch oft Hemels zy,
Ga naar margenoot+Godtlijck oft Mernschlijck t’gheschiet even vry.
Den ijdelheyt hantieren oock betracht,
Om dat men het vergrijpen weynich acht
Sonder berau, soo wast men niet met allen,
Ga naar margenoot+Die’t cleyn veracht, die sal allengskens vallen.
Waer dese teyckens openbaren cont,
Daer en is de nieu Mensche niet ghesont.
Lust u nu te verstaen die teyckens vroet,
Wanneer de nieu mensch wast int leven goet,
D’eerst is, als hy neerstich is in die dinghen
Die Godt aengaen, begeerich int volbringen
Ga naar margenoot+Die nae gherechticheyt hongherich gaet,
Die sal oock daer mede worden versaet.
Ist dat een mensch int voortgaen wort perfeckt,
Die is niet ledich, hem sijn hert’ ontsteckt
Ga naar margenoot+Als hy hier siet sijnen Naesten int lijden,
Ga naar margenoot+Droef met den droevigen, bly met den blijden
Dit teycken oock een noemende draeght,
Hy schickt dat hy sijnen Naesten behaeght.
| |
[pagina 223]
| |
Noch ooc hier by bewijst hy deur den dach
De liefde aen den Naesten als hy mach,
Also wast hy aen Christo sijn hooft goedich,Ga naar margenoot+
Liefd’ is in hem, en hy bemintse spoedich,Ga naar margenoot+
En wat de Mensch bemint, dat wordt hy voort,
Hemel oft Aerd’, t’blijckt uyt des Heeren woort.
De lijdtsaemheyt haer ooc schoon openbaert
Int wassen van den nieuwen mensch v’claert
Verduldelijck in angst, in noot midts desen,
De liefd’ verdraeght all’ dinghen met Gods vresen,Ga naar margenoot+
Waer liefd’ is, daer is gheenen arbeyt siet,
Maer soeten smaec int gen’ dat Godt gebiet.
En wie nu Godt loeft en danckt in sijn leyt,
En can spreken, soo als Iob heeft gheseyt:Ga naar margenoot+
Doe hem sijn droefheyt daeghlijcx ginck vermeeren:
Ghebenedijt moet zijn den Naem des Heeren
Vrienden dit zijn teyckenen dat men wast,
Laet ons toesien oft wyse hebben vast.
Nu wy dan soo te recht hebben verstaen
T’beletsel en die teyckens van’t voorgaen,
So laet ons doch toesien, ons neerstich wachten
Vry onbelet nu voor te gaen met machten,
Hier toe geeft Godt ons u genae bequaem,
Dat bidden wy t’samen in Christi naemGa naar margenoot+
|
|