Veelderhande schriftuerlicke nieuwe liedekens, vermaninghen, leeringhen, ghebeden ende lofsanghen
(1598)–Leenaert Clock–
Auteursrechtvrij
[pagina 153]
| |
Het lxx. Liedeken.Op de wijse: Aendachtich, wijs en wel ghemoedt.Genade ende vrede soetGa naar margenoot+
Comt u van Godt den Vader goetGa naar margenoot+
Om te verstercken u ghemoet,
Vyerich tot der deucht,Ga naar margenoot+
Op dat ghy soo in sijn bejoet
Wandelen meucht.
Recht ende slecht van jonckheyt aen
Meucht treden op de smalle baen,Ga naar margenoot+
Alsoo Christus is voorghegaenGa naar margenoot+
Nae sijns Vaders wil,
En dat ghy u nae sijn vermaen
Meucht houden stil.
T’zijn Gods gheboden over al,
Dat men hem gantsch liefhebben salGa naar margenoot+
Van herten, in die Aerdtsche dal,Ga naar margenoot+
Om sijn daden schoon,
En sijn wercken sonder ghetal
Gheschiet ydoon.
Gheensins moet van u zijn beleeft,
Dat ons de Heer verboden heeft,
Wie sijn Gheboden teghenstreeft
En acht daer op niet,
Die wordt, daer men met pijnen heeft,Ga naar margenoot+
Gheworpen sietGa naar margenoot+
En daerom doet wat Godt begheert,
V Vader ende Moeder eert,Ga naar margenoot+
Dit neerstich onderhouden leert,
Want t’is Gods bevel,Ga naar margenoot+
Soo wordt ghy rijckelijck bermeertGa naar margenoot+
In u bestelGa naar margenoot+
De kinderen der wijsheyt zijnGa naar margenoot+
Een schoon vergaderinghe fijn
Der gherechtighen, haren schijn,
Alsoo ghehoorsaem
| |
[pagina 154]
| |
Is haer vreuchde in liefde divijn
Gheheel bequaem
Ga naar margenoot+Alsoo doet nu naer s’Heeren woort,
De stem van uwen Ouders hoort,
En dat volbrenght met goet accoort,
Als dan soo sult ghy
Behouden blijven onghestoort
Van schaden vry.
Ga naar margenoot+Recht ontfanght hy goet loon voorwaer,
Die hem dient en eert sijnen Vaer,
Hem sullen sijne zonden swaer
Nu oock in dees tijt,
Vergheven worden allegaer,
Ghescholden quijt.
Ga naar margenoot+Die sijn Moeder eert, dit versint,
Is ghelijck die eenen schat wint,
Wie den Vader eert, diens kint
Sal hem maken vroo,
Als hy bidt sal hem Godt bemint
Verhooren soo.
Ga naar margenoot+En die den Vader eert vry vranck,
Ga naar margenoot+Die sal hier hebben t’leven lanck,
Die gehoor gheeft nae desen sanck,
Verblijdt goedertier.
Sijn Moeder, gaet doch desen ganck
Met daden fier.
Liev’ kindt, vreest ghy doch nu den Heer,
Gheeft Godt en den Ouders haer eer,
Met woorden en met wercken meer,
Neemt waer haer oudtheyt,
Ga naar margenoot+Bedroeftse niet, t’is mijn begheer,
Nae dit bescheyt.
Ist dat dan haer verstandt vergaet,
Soo hebt een med’lijdich beraet,
Gheensins haer doch niet en versmaet
In al uwe cracht,
Sy hebben u door s’Heeren daet
Dus verr’ ghebracht.
| |
[pagina 155]
| |
Niet en sal blijven ongheloont
Het goet dat ghy hier hebt ghetoont
Aen uwe Ouders onghehoont,
In Gods Oordeel rondt
Sult ghy daerom worden verschoont
Tot deser stondt.
Ghy jonghe spruyt die ick bemin,
Vaet dit doch vast in uwen sin,
Het sal u gheven groot ghewin,
In het Hemelrijck
Sult ghy worden ghelaten
Seer blijdelijck.
Soo ghy dit aenneemt en behoudt,
Van uwer jeucht tot ghy wordt oudt,
Iae dit gaet soecken boven t’gout,
Soo wordt ghy verheucht,
En sult als d’ander zijn benout,
Springhen van vreucht.
|
|