Maer die ons oock nu (als oock noch dickwils ende meenichmael voor desen) uwe woorden hebt laten hooren, ende uwen Godtlijcken wille daer door laten voordragen ende vercondigen. Voor dese uwe bewesen weldaet, o Godt, segghen wy u lof ende danck uyt den gronde onses hertens, ende uyt der diepte onser zielen. Ende wy belyden geerne onse schult, om dat wy so meenichmael vermaent ende uwe getrouwe waerschuwinghe ghehoort, maer ons der gehoorsaemheyt niet beneersticht en hebben, o Heere vergeeft ons dat om uwes gheliefden Soons Iesu Christi wille. Ende wy bidden u oock lieve barmhertige Vader, wilt doch uwe ghehoorde ende ontfanghene woorden, nu in onser alder herten levendich, crachtich ende dadich maken, ende tot vruchtbaerheyt laten comen, welcke vruchten over mogen blyven in het eeuwige leven. Op dat wy daer door niet alleen herbooren, gantsch omghekeert, verandert en gheheel nae uwen beelde vernieut moghen worden, maer dat wy oock daer door totten volcomenen ouderdom Christi mogen opghevoet, alsoo wassen, toenemen ende onderhouden worden. Iae dat wy't als eenen spiegel moghen voor die ooghen onses herten stellen, ende ghebruyckent als levende water ons daer mede te wasschen, op dat wy daer door geheel reyn mogen worden. Datter vruchten der gherechtigheyt moghen van comen, en wy tot alle goede wercken gheschickt ende bereyt moghen worden. Dat ooc onse arme zielen daer deur mogen gesont ende levendich gemaeckt worden. Ia dat het also onse herten door dringe, tot dat het scheyde ziel ende gheest, gelit ende merch. Iae dat het ons van der aerdtscher totter Hemelscher ghesintheydt brenge. Ende dat het ons aensteke, ontfincke ende vuyrich make tot alle deuchden. Ia alsoo, dat wy daer door gantsch verootmoedicht ende medertrach-