Het groote liede-boeck

3. Een Nieuw Liedt van eenen Water-vloet, door het inbreken van de Leck by Vyanen.

Op de wyse: Pharo leyt nu verdroncken.

ALs men schreef sesthien hondert
En vierentwintich Iaer
Heeft Gods oordeel ghedondert,
Door een Water-vloet swaer

[fol. Fff8v]

 

Daer deur Godt toonde claer,

 

Dat hy was seer verstoort

 

Om dat elck voor en naer,

 

Inde zonden ginck voort.

 

In d'eerste Maent vant Iaer

 

Na ouden stijls Iaerdach

 

Ontstont sulcken misbare,

 

Door inbreucks grooten slach

 

Ses vadems diep, men sach

 

'Tgat twintich roeden wijt,

 

Elck liep nae hoochten, ach

 

Daer was jammer ghecrijt.

 

Men woud' in Hollandt keeren

 

'Twater aen wiericks ka

 

Den Goutsch Balju, en Heeren

 

Veel volcks met schop en spa,

 

D'een haer best, maer hola

 

'Tliep te hoogh, en sy radt

 

Keerden weer om die scha,

 

Te weeren uyt haer Stadt.

 

Sy damden water-ganghen

 

In Stads-wal wijt en nou

 

Met hooghen aen te vanghen

 

De Kade langhs de Gou,

 

'Tliep al Kinders, Mans, Vrou

 

Elck riep het gaf al raet,

 

Maer soo't God hebben wou

 

Teghen hem wast te laet.

 

By nacht en gantsche daghen

 

D'eerbaren Raedt der stee

 

Haer geen moeyten ontsaghen

 

Elck een sijn beste dee,

 

Want men sach niet hoe't wee

 

Soud' eynden int besluyt

 

Of Hollandt als in Zee

 

Sijn volck soud' spuwen uyt.

[fol. Ggg1r]

 

Men sach die Huysluy jaghen

 

'Tys was niet half sterck

 

'Thoy ryden met den waghen,

 

Som vluchten in een Kerck

 

Besloten als int perck,

 

Conden nauw' cryghen broodt

 

Door dit Gods wonder werck

 

In sulcken water noot.

 

Veel quamen in de Steden

 

(Krielden soo over hoop)

 

Om huys-westingh ghebeden,

 

In desen overloop

 

Dat het niet al versoop,

 

De beesten met den mensch

 

Gheen plaets was te dier coop

 

Om te huyren nae wensch.

 

Want Dammen nochte Dijcken

 

En mochten helpen niet

 

Het gincker al deur strijcken

 

Want 'thad van ghebiet,

 

Niemant wist wat verdriet

 

Het noch wel baren sou

 

Maer (laes) of dit gheschiet

 

Het volck blijft even rou.

 

Och soud' ons Godt niet worpen

 

Ghelijck een molesteen

 

Met Steden en met Dorpen,

 

Als inde Zee met een

 

Want 'tgheschrey is niet cleen,

 

Ghelijck't was tot Sodom

 

Haer zond' onreyn ghemeen,

 

Bedryven sy in rom.

 

Alst volck voor den vloedt woede

 

Niemant om Noa gaf

 

Tot quam 'twater Gods roede,

 

Doe maecktent honts gheblaf

[fol. Ggg1v]

 

Gantsch dol, teghen Gods straf

 

'Tbleef oock soo onbekeert

 

'Tweeck noyt van zonden af,

 

Ghelijck't nu murmureert.

 

D'een heeftet op de Staten

 

Een ander op den Vorst

 

Elck claecht over Placcaten,

 

Niemant slaet op sijn borst

 

Maer elck na wraecke dorst,

 

Dus comt licht soo Gods handt

 

Door zonden langh gheporst,

 

Wreeckt hem aen 'tgantsche Landt.

 

Waert dat wy Godt recht eerden

 

Een yeder in sijn staet

 

Met Ninive bekeerden,

 

Men soud' haest cryghen baet

 

God soud' ons Magistraet,

 

Soo leyden deur wijsheyt

 

Te gheven geen Placcaet

 

Dan met wijs onderscheyt.

 

Den quaden te bedwinghen

 

Den vroomen Godsdienst vry

 

Dat elck met vreucht soud' singhen,

 

Gods lof van herten bly

 

Die Spaensche Tyranny,

 

Soud' hebben meer geen macht

 

Wy eens God op ons zy,

 

En wy soo Gods gheslacht.

 

Prins, Heeren onderdanen

 

'tWordt u vyerich ghebe'en,

 

Door Christus heete tranen,

 

En al sijn lieve le'en

 

Acht by tijts op Gods re'en,

 

Malcander niet meer bijt

 

Of samen moet hy he'en,

 

Verteert in corten tijdt.