Het groote liede-boeck
(1625)–Leenaert Clock–
AuteursrechtvrijNae de wyse van den 74. Psalm.
TOt Godes prijs in synen Name goet
Wil ick een Liedt te singen gaen beginnen
Om te vermanen uwe jonghe zinnen,
En om te onderwysen u ghemoet.
Recht als een Vader doet sijn eygen kindt
Liefhebben, en sijn goeden gaet vermeeren,
Ga naar margenoot+Soo wensch ick u de ghenade des Heeren:
Ga naar margenoot+Dat ghy meucht worden heel Hemels gesint.
Ga naar margenoot+In Godes vrees stelt altijdt uwen zin,
So sult ghy wijsheyt en verstant ontfangen,
Om te wandelen in des Heeren ganghen,
Die u ten Hemelrijcke leyden in.
Ga naar margenoot+Neemt voor, Godt lief te hebben boven al,
Ga naar margenoot+Soo sult ghy sijn gheboden onderhouwen,
Wt liefden, en altijt in hem betrouwen,
Ga naar margenoot+Iae hy ist die u dan versorghen sal.
Coninck David seyt in sijn Psalmboeck
| |
[Folio Ee8r]
| |
Hoe mach een Mensch best suyveren sijn weghen,Ga naar margenoot+
Dan Heer, u Wet van jonckheyt op te plegen,
En oeffent hem daer in als een knecht cloeck.
Klaerlijck staet gheschreven in Godes WetGa naar margenoot+
Ghy sult u Vader ende Moeder eeren,
Op dat ghy meucht int goede landt verkeerenGa naar margenoot+
Dat Godt haer wilde gheven onbelet.
En wilt tot gener tijdt met uwer daedt
V Vader ende Moeder hier bedroeven,Ga naar margenoot+
Maer alletijt haer wel behaghen proeven,Ga naar margenoot+
En dat volbrengen nae des Heeren raedt.
Neemt voor in uwe jeuchde alletijdt,
Niet stout te zijn, maer van herten ootmoedich,Ga naar margenoot+
Om te behaghen uwe Heere goedich,
Niet dese Weerelt, sy vergaet subijt.
Veel leven nu na den vleesche certeyn,Ga naar margenoot+
Maer sy sullen eeuwelijck moeten sterven,
Al haer wellust salt eeuwich vyer verderven,Ga naar margenoot+
Dus houdt u jeudich herte daer van reyn.
En wilt niet loopen met den meesten hoopGa naar margenoot+
Die haer lichaem met hooverdye vercieren,Ga naar margenoot+
Laetse in u leden niet dominieren:Ga naar margenoot+
En doet niet daer in nae des Weerelts loop.
Loopt niet met haer, denckt op haren uytganck,Ga naar margenoot+
Haer voeten loopen snellijck tot der Hellen,
Haer verderven dat salse eeuwich quellen:Ga naar margenoot+
De tijdt sal haer daer worden veel te lanck.
By Gods kinder spoet u te zijn ontrent,Ga naar margenoot+
Daer men Gods Woordt vermaent en leest met sanghen,
En weest met gener ydelheyt bevanghen,
Want Godt ist, die ons doen en laten kent.Ga naar margenoot+
En laet geen clap uyt uwen monde gaen
| |
[Folio Ee8v]
| |
Ga naar margenoot+Weest snel te hooren, en lancksaem te spreken
Ga naar margenoot+Verhaelt ooc niet eens anders mans gebreken
Ga naar margenoot+Maer doet daer in, als ghy geern hadt gedaen.
Ga naar margenoot+Raet bruyckt altijt, eer ghy begint u daet,
En overleght met Gods Woordt uwe gangen
Ga naar margenoot+Wilt u hert aen des' werelt niet verhanghen
Want sy met all' hare lusten vergaet.
Ga naar margenoot+Eenen nieuwen Hemel hier boven schoon
Heeft Godt bereyt, en oock een nieuwe eerde
Die en mach men ghelijcken by geen weerde
Dit gheeft hy synen kinderen te loon.
In al u leven denckt doch op dees vreucht
Ga naar margenoot+Die den kinderen Gods daer sal ghelingen,
Ga naar margenoot+Sy sullen een nieu Liedeken daer singhen,
Ga naar margenoot+Van vreuchden springhen, ende zijn verheucht.
Ga naar margenoot+De Ionglinc, daer Esdras af doet vermaen
Sal haer de croonen op haer hooft daer setten
Ga naar margenoot+Sneeu witte rocken aen doen sonder letten,
Ga naar margenoot+Soo sullen sy op den bergh Syon staen.
Ga naar margenoot+En de Godtloosen sullen zijn benout,
Ga naar margenoot+Vreeslijck verschricken ende swaerlijck beven
Ga naar margenoot+Al haer verlaet salse hebben begheven,
Ga naar margenoot+Waer op dat sy hadden seere vast ghebout.
Reyt u, en doet doch aen het Bruylofts cleyt,
De Heere comt, en wilt niet langer toeven
Neemt doch met u, al dat ghy sult behoeven
Op den wegh, die u tot den leven leydt.
Ga naar margenoot+Zijt nu den Heer bevolen, lieve kint
Wilt dit niet als een ydel Liedt gaen singhen,
Maer met der cracht en rechter daedt volbringhen,
Bewijst daer met, dat ghy den Heer bemint.
|
|