Het groote liede-boeck
(1625)–Leenaert Clock–
Auteursrechtvrijop de wyse: Ghelijck als de witte Swane, etc.
MIjn Godt, tot u moet ick claghen,
Biedt my doch u milde handt,
| |
[Folio Y1r]
| |
Gheeft my naer u goet-behaghen
Rechte wijsheyt en verstant,Ga naar margenoot+
Dat ick doch mijn jeuchdlijck leven // even seer
Tot der deuchde mach begeven // lieve Heer.Ga naar margenoot+
Aen u met een vast betrouwen,
Houd' ick my tot aller stont, Als ick Heer sal
in benouwen, Comen in den Aerdtschen gront
Als ghy my Heer hebt beraden // alletijt,
Soo staet by my met ghenaden // in den strijt.Ga naar margenoot+
Recht doch Heer altijt mijn weghen
Leert my soo den smallen ganck,Ga naar margenoot+
Gheeft my een ghemoet gheneghen,
Tot der deucht, mijn leven lanck:
Ick heb dit nu voorgenomen // wel bedacht
Wilt my doch te helpen comen // gheeft my cracht.
In mijn jeuchdelijck versinnen
Saeght ghy mijn ellende aen,
Brocht my, dat ick soud' beginnen,
In u vreed'saem huys te gaen,
Leert my wat ick sal hantieren // aldermeestGa naar margenoot+
T'uwer eeren, met manieren // onbevreest.
Keert doch Heer al mijn ghedachtenGa naar margenoot+
V te beminnen voor al:
Dat ick neerstich mach betrachten,Ga naar margenoot+
Hoe ick oock lief hebben sal
Mijnen Naesten naer 'tbehooren // neffens my
So ghy my liefdet te vooren // maeckte vry.Ga naar margenoot+
Ey Heere, stiert doch mijn voeten,
Tot der ellendiger huys,
Dat mijn comste mach versoeten,
Haer droeffenisse en cruys,
Leert mijn handen doch uytsteken // nu ter tijt
Te vervullen haer ghebreken // met jolijt.
Naer 'tspysen doet my Heer haken,Ga naar margenoot+
Dennen die hongherich zijn,
Gheeft my Heere oock te smaken
| |
[Folio Y1v]
| |
Haren noot in honghers pijn,
En so haer mach ontfermen, door den dach
En haer troosten als sy kermen // wat ic mach.
Kennende gheeft my te dincken,
Op den dorstighen benout,
Dat ick hem brenghe te drincken,
In synen dorst menichfout,
Dat ick mach sijn herte laven // in sijn leyt,
Wilt my doch Heer so begaven // wel bereyt.
Ga naar margenoot+Leert my Heer met goeden zeden,
Dat ick mach met herten lust,
Om den naeckten te becleden
Vyeren, noch hebben geen rust,
Wat by my is overvloedich // min oft meer,
Dat ic't mach uytdeelen spoedich // t'uwer eer.
O Heer, wilt mijn herte stieren,
Dat ick mach seer blydelijck,
Ga naar margenoot+De vreemde gasten logieren,
In noot, soo wel arm als rijck,
En soo voor haer mach verclaren, dadich vroem,
Datse my sonder beswaren // zijn wilcoem.
Ga naar margenoot+Crancken leert my Heer besoecken,
Tot troost met woorden en daet,
Waer dat sy leggen in hoecken,
Benout in soberen staet,
Mijn ghemoet doet derwaerts dringhen // met der spoet
Haer consolacy te bringhen // lieflijck soet.
Keert mijn ghemoet met verlanghen,
Tot hem, Heer, die swaerlijck is,
Hardt ghebonden en ghevanghen,
Om uwe ghetuyghenis,
Dat mijn comste mach vertroosten // in der noot,
Verlichten haer swaer propoosten // tot der doot
Ey lief Heer, wilt dit doch wercken,
In my, ick ben onbequaem,
Door uwen Gheest my verstercken,
| |
[Folio Y2r]
| |
Tot ick u soo aenghenaem,
Mach dienen van herten blyde // mynen dach,
En dan aen u rechte zyde // comen mach.
Niet Heer mijn wercken wilt loonen
Maer uwe barmherticheyt Ist 'tghene dat
ghy moet croonen Door u groote Majesteyt,
Laet my niet worden te schanden // int bedrijf
Ick beveel in uwen handen // ziel en lijf.
|
|