Het groote liede-boeck
(1625)–Leenaert Clock–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Met droefheyt moet ick claghen, Force is my gheschiet.
AL staen wy nu als bloemenGa naar margenoot+
En bloeyen op het velt, Een ander tijt salGa naar margenoot+
comen, Dat wy worden verstelt,Ga naar margenoot+
Want alle vleesch vermelt, Vergaet ghelijck
het gras, Vrienden 'tzy u vertelt,
T'comt menighen t'onpas.
Recht als den windt door't wayenGa naar margenoot+
Die bloem verderft subijt, So sal al ons verfrayen,Ga naar margenoot+
Vergaen in corten tijt,
Niemandt en crijght respijt, Alst Godt den
Heere behaeght, Die doot behoudt den strijt,
T'herte sy ons doorknaeght.
Ieuchd', ghesontheyt end' tleven,Ga naar margenoot+
Comt ons van Godt den Heer, Hy heeft het
ons ghegeven, Te bruycken t'suyner eer,
Naer sijn heylsame Leer, Wil hy hebben ghedaen,
Oft men sal nemmermeer,
Voor hem moghen bestaen.
AEN 'tghen' dat wy bevinden
Mogen wy mercken fier, Waer zijn ons lieve
vrienden, Die voor ons leefden hier,
Van wormen gh'eten schier, Al in het aertscheGa naar margenoot+
dal, T'is die oude manierGa naar margenoot+
Wy moeten sterven al.Ga naar margenoot+
| |
[Folio A5v]
| |
GENoecht' en s'werelts wesen
Seer haestelijck vergaet, Die lust hebben in
desen, Sal niet comen te baet,
Als haer kranckheyt aenstaet, En men hier
scheyden moet, Valt het dickwils te laet,
Te doen oprechte boet.
By dit en salt niet blyven
Ga naar margenoot+Dat wy gestorven zijn, Wy moeten met den
Ga naar margenoot+lyven, Comen voor Godts aenschijn,
Ga naar margenoot+Op op dennen termijn, Een recht oordeel
t'ontfaen, Dan moetens' in de pijn
Die 't quaet hier deden saen.
Ga naar margenoot+Al die naer 't vleesch beseven
Nu leven, sterven dan, Een quade doot met
beven, Niemant en comt daer van,
Dus elck een nu hy can, Neem synen tijt wel
Ga naar margenoot+waer, Die Tarw blijft in den Wan,
Het kaf verstuyft te gaer.
Ga naar margenoot+Recht wilt doch nu opwaken,
Ga naar margenoot+Het gelt u ziel en lijf, En wilt geen onschult
maken, Om 'twereltsche bedrijf,
Maer hoort Christus motijf, En sijn Voorbeelt
aenschout, Wie dat nu naevolght stijf
Ga naar margenoot+Sal hebben vast ghebout.
Ga naar margenoot+TE Laten nu het quade
Dat heeft hy ons geleert, En worden vroech
Ga naar margenoot+en spade, Al gheheele verneert,
Dats 'tghen' dat hy begeert, En ons te vooren
leyt, O jeuchdich hert u keert,
Tot der ootmoedicheyt.
Ga naar margenoot+MEt Maria wilt treden
Ga naar margenoot+Tot Christi voeten daer, Sy weende seer beneden,
Wiesch die met tranen claer:
Den drooghdoeck was haer hayr, En heeftse
doe ghecust, En die ghesalft, daer naer
Nam sy daer op haer rust.
| |
[Folio A6r]
| |
Van Christo deed' sy hooren:
Mijn Dochter zijt ghetroost, Ghy hebt my
uytvercoren, En ick heb u verloost:
Gaet in vreden altoost, V zond' vergeven is,
Vergheet u swaer propoost
Ghy zijt ghesont ghewis.
Soo sal hy oock ontfanghen
V, zijt ghy so bedacht, Want hy heeft groot
verlanghen, Naer 't Menschelijck gheslacht:
Dit doch voor al betracht, En dees Werelt
begheeft, Seght haer doch goeden nacht,
Nae Godes wille leeft.
|
|