Briefwisseling

De revolutie in Frankrijk.
9.8.1830

- ‘Zoo heeft dan het beginsel der volstrekste volkssouvereiniteit in Frankrijk, en in zekeren zin reeds op dit oogenblik, over heel de zoogenaamde beschaafde wereld getriumfeerd; en alles juicht de zegepraal van een Godtergend Liberalismus met onvoorwaardelijke beademing van alle kanten toe. Wat moet er nu van Frankrijk, wat van Europa, wat in het bijzonder van Nederland worden? Zulk eene crisis is zekerlijk in de geschiedenis der wereld zonder wedergade, en geeft alzoo mede getuigenis, onder de duizenden van de gelegenheid der tijden, die wij beleven. Intusschen terwijl een blinde en zich dagelijks meer en meer verblindende volksmeening

[p. 23]

in alle deze gebeurtenissen niet dan het werk van menschen, en de heerlijkheid harer afgoden meent te zien, wat Christen moet niet getroffen worden door het kennelijke der hand Gods in alle deze beslisschende omstandigheden, die zich van dage tot dage hebben opgevolgd, en opvolgen blijven zonder tusschenpozing? Hij stelt vorsten aan, en werpt ze neder! Hij geeft de koninkrijken der menschen, wien Hij wil! (Dan. IV:25). Hij voert Zijnen raad uit en Zijne oordeelen, gelijk, en wanneer en door wie Hij wil! Het is alleen deze beschouwing, die ons eenig licht geven kan te midden der donkerheden dezer dagen en der beroeringen, die wij beleven.’