Meidoorn

[p. 87]

Zonouter

Zonouter
hooger vreugd en smart,
Liefde, louter
dit brandend hart.

Laat zijn roode wenschen,
die vol vlammen staan,
langzaam niet verslensen,
maar in pracht vergaan.

Is hun gloed vergeten
in den langen nacht,
laat dan éene weten
waar ik lig en wacht.

Die den dag verreinde,
outer onzer min,
heerlijk zij het einde
als 't begin.